از یادگیری زبان تا فرهنگ سازی

در کشور ما بحث آموزش برای خانواده ها بسیار اهمیت دارد مادران امروزی حتی در دوران بارداری هم به فکر رشد هوشی فرزندان خود هستند همه اینها به رشته تحصیلی، شرلیط کنکور و بحث کار این بچه ها در آینده مربوط می شود. اهمیت خانواده ها به این مباحث بر روی فراگیری زبان خارجی از شدت بیشتری برخوردار است به طوریکه امروزه خانواده ها از سه یا چهار سالگی سعی دارند کودکان خود را در مهدهای دو زبانه یا سه زبانه بگذارند که از خردسالی کودکانشان شروع به فراگیری زبان دوم کنند تا در آینده مشکل زبان نداشته باشند. خیلی از این پدر و مادرها از همین ابتدا به دنبال فرستادن فرزندان خود به خارج از کشور برای ادامه تحصیل هستند و متاسفانه اکثر این خانواده ها هم بر روی زبان انگلیسی اصرار دارند زبانی که خیلی هم اهمیت ندارد ولی جایگاه والایی در کشور ما پیدا کرده است.
در راستای فراگیری زبان دوم انواع و اقسام کلاس های زبان در سرار شهرهای کشورمان تاسیس شده است که آموزش این زبان را متقبل شده اند اما این آموزش تنها به دانشسراها، موسسات و خانه های فرهنگ خاتمه نمی یابد بلکه سالهاست سفارت خانه ها هم در این امر وارد عمل شدند و دانش آموزان ایرانی را برای یادگیری زبان به سفارت خانه خود فرا می خوانند و با تبلیغات زیبا و ملی خانواده های بیشتری را برای ثبت نام جذب می کنند از شعارهای آنان داشتن اساتید نیتیو یا مقیم کشور مذکور و محیطی صد درصد بومی کشور مورد نظر است. در این میان کشورهایی که زبان آنها دارای طرفدارهای بیشتری است مثل انگلیسی آلمانی فرانسوی و ... از این دانش آموزان هزینه گزاف می گیرند حتی بیشتر از موسسات داخلی و کشورهایی که فراگیری زبان آنها خیلی طرفدار ندارد مثل زبان های کره ایی، ژاپنی و تایلندی و ... اینها این خدمات را به صورت رایگان یا با هزینه بسیار کم در اختیار این متقاضیان قرار می دهند تا به فرزندان ما در محیطی شبیه به کشور خود زبان بیاوزند و اکثرا برای پایان دوره ها جایزه های گردشگری قائل می شوند مثل سفر به پایتخت کشور مذکور و جوایزی از این نوع. این ها کم کم دانش آموزان پر استعداد را جذب خود می کنند بورسیه می کنند و به کشور خود می فرستند.
متاسفانه خانواده ها به عواقب این کلاس ها فکر نمی کنند باید به آنها یاد آور شد با رفتن به این کلاس ها فرزندانتان نه تنها در حال یادگیری زبان دیگری جلوتر از زبان مادری خود هستند بلکه در حال فراگیری فرهنگ و آداب و رسوم و طرز فکر آن کشور مذکور هم هستند و بچه های کم سن و سالی که هنوز درکی از ایرانی و فرهنگ و ایرانی بودن ندارند آموزش های اینها به عنوان یک کشور همسایه اول در ذهنشان جای می گیرد و اگر در آینده آن کشور را به کشور خود ارجهیت دادند نباید شاکی شد زیرا این خود ما بودیم که اجازه این جایگزینی را به آنها دادیم از این مسئله هم که بگذریم بچه ها از دید آنها آموزش می بینند که به دنیا نگاه کنند و در آینده با آغوش باز از بورس های تحصیلی حتی مقیم آن کشور شدن استقبال می کنند و ما مغزهای متفکر آینده کشورمان را به این سادگی از دست خواهیم داد.
رهبر معظم انقلاب بارها و بارها در مورد جنگ نرم و تهاجم فرهنگی و پروژه نفوذ در کشور صحبت کرده اند. مانند صحبتشان در سال 93 که فرموده بودند: "یکي از خط هاي نفوذي خط نفوذ فرهنگ است. فرهنگ از اقتصاد هم مهم تر است. چون فرهنگ، به معناي هوايي است که ما تنفّس ميکنيم؛ شما ناچار هوا را تنفّس ميکنيد، چه بخواهيد، چه نخواهيد؛ اگر اين هوا تميز باشد، آثاري دارد در بدن شما؛ اگر اين هوا کثيف باشد، آثار ديگري دارد. فرهنگ يک کشور مثل هوا است؛ اگر درست باشد، آثاري دارد." ایشان معتقد است نفوذ فرهنگي نسبت به تهاجم و شبيخون، روند خطرناک تري به خود گرفته است به عبارتي هويت سازي بر اساس اهداف غرب صورت می گیرد به گونه اي که ملتها را عليه حکومت هاي خود بشورانند يا ملتها ارزشها و هويت راستين خود را انکار کنند و طالب هويت غربي، نمادهاي غربي و نيز زندگي غربي باشند، پايه و اساس ناتوي فرهنگي را تشکيل مي دهد.
در این چند سال اخیر دیده شده افرادی مانند: "آلن گودمن" از مرتبطین شناخته شده سازمان سیا، "جفری ساکس" مشاور جورج سوروس و افراد دیگری از سازمان ملل و جاهای دیگر به بهانه های مختلف وارد دانشگاه های ما یا حتی مدارس ما شده اند و کتاب ها و کلاس هایی را ارائه داده اند.این آمد و شد ها جز نفوذ چه معنای دیگری می تواند داشته باشد؟
یادگیری زبان کشورهای دیگر خوب است و هیچ عیب و ایرادی هم ندارد به شرطی که آگاهی فرد اول از زبان مادری خودش و فرهنگ غنی کشورش کامل باشد بعد به فراگیری زبان کشورهای دیگر بپردازد که حتما جاذبه هایی دارد که شاید او را به خود مشغول کنند. حال برای جلوگیری از نفوذ و هجمه های دشمنان این مرز و بوم بر نظام اسلامی که هر روز هم بیشتر می شود باید با تبعیت از رهبری برای مقابله با این جریان آگاهی های لازم را کسب کرد تا بتوان ایستادگی کرد. مانند: زنده نگه داشتن آرمانهای انقلاب اسلامی، بصیرت افزایی و پیروی محض از ولایت فقیه، اتحاد و همدلی، و تلاش مضاعف برای پیشرفت در عرصه های گوناگون. در روزگاری که مسئولین توجه چندانی به این آتش های زیر خاکستر ندارد، این خانواده ها هستند که باید از هویت و ملیت فرزندان خود نسبت به هجمه های فرهنگی دفاع کنند.