سخنی با جناب آقای دكتر عارف

دکتر اسداله بادامچیان - از حضور شما و جریان اصلاح‌طلبی و دوستان دولت که نام اعتدالی بر خود نهاده‌اند در انتخابات مجلس دهم تشکر دارم. زیرا حضور همه افرادی که در این مملکت زندگی می‌کنند. (80 میلیون نفر) و هر یک حقوق شهروندی دارند در پای صندوق‌های رأی، نمود بارز مردمسالاری اسلامی بود در دورانی که دموکراسی لیبرالیستی کاپیتالیستی غرب، رسوا شده و حامی دیکتاتورهای مستبد و رژیم‌های کودک‌کش و ویرانگر خانه و کاشانه ملتها می‌باشد (حمایت از دیکتاتور مصر، از عربستان، از رژیم بحرین ، از...)
باید بگویم حضور جریان‌های اصلاح‌طلبی و غیر آنها در انتخابات مجلس دهم کاری شایسته بود همانطور که رهبر معظم و آزادی‌خواه، فرمودند همه شرکت کنید و اگر کسی مرا و نظام را هم قبول ندارد ولی در سرنوشت خود در آراء آزادش شرکت نماید و این کار انجام شد.
ان‌شاءالله این تجربه‌ای برای همگان به ویژه کسانی که به شما رأی دادند باشد که می‌توانند با حضور در پای صندوق‌های رای حرف خود را با برگه رأی بزنند، نه با فتنه و تظاهراتی که مضر به حال همه آنهایی بود که پس از انتخابات سال 88 آن همه ضرر و زیان به خودشان و به کشور وارد آوردند.
***
از طرفی برای شما هم متأسفم زیرا شما بجای آنکه شخصیت خود را در معرض خدمت به نظام و مردم در هر جایی باشد بدانید، خود را تسلیم (مقام شدن) کردید.
و حالا آن مقام‌ها چون برای شما میسر نگردید، به گله و شکایت و جسارت نباشد نوعی مرثیه‌سرایی رو آورده‌اید.
من به شما حق می‌دهم که از اصلاح‌طلبان و فهرست امیدی‌ها، ناراضی و عصبانی باشید، آنها شما را وادار کردند نامزد ریاست جمهوری شوید. (بنظرم خودتان هم خوشتان آمد) بعد دیدند شما رأی پایینی می‌آورید شما را مجبور کردند کنار رفتید و انصراف دادید و خودشان رفتند به جناب دکتر روحانی رای دادند که رقیب شما بود تا سهمی از قدرت را بدست آورند.
سهمی از قدرت را هم که بدست آوردند چیزی از آن به شما ندادند.
حتماً شما حق دارید از آنها ناراضی باشید زیرا شما را به عنوان رئیس مجلس دهم وارد انتخابات مجلس کردند و طوری تبلیغ نمودند که انگار کار تمام است و شما رئیس مجلس هستید. بدون آنکه محاسبه کنند در مجلس این جمع نمایندگان هر دوره است که رئیس و هیئت رئیسه مجلس را انتخاب می‌کند و مسئله رقبا و هم بسیار تاثیرگزار است.
شما هم که نماینده شدید بجای آنکه بگویند اختیار مربوط به نمایندگان مجلس دهم است شما را در درون شورای هماهنگی اصلاح‌طلبان، نامزد ریاست مجلس کردند بدون آنکه ازنمایندگان نظرسنجی و نظرخواهی کرده باشند و در واقع خواستند نظرجناحی و گروهی و جریانی خود را به نمایندگان ملت تحمیل نمایند. نمایندگان هم زیرا بار نرفتند و به آقای دکتر لاریجانی 173 رأی دادند و به حضرتعالی 103 رأی، و فاصله 70 رأی پیام بسیار روشنی داشت یعنی به اصلاح‌طلبان پیام دادند که دخالت شما در کار نمایندگان مجلس از بیرون از مجلس موقوف.
این حق نمایندگان بود زیرا جناح شما صراحتاً سخن از (پارلمان در سایه) به میان آورد و از (اطاق فکر) بیرون از مجلس برای نمایندگان تهران یاد کرد. یعنی در واقع نظر داد که نمایندگان مجلس دهم، فاقد توانایی برای اداره امور مجلس و تفکر و قانونگذاری هستند و باید تابع تشکیلات بیرون از مجلس باشند و این توهینی آشکار به نمایندگان ملت با هر سلیقه بود و بر صاحبنظران معلوم بود که نماینده ملت که هر کدام نماینده کل ملت می‌باشند زیر بار این تحقیر و پذیرش حقارت نخواهند رفت.
روح مرحوم آقای عسگراولادی شاد که به رئیس فراکسیون حزب مؤتلفه اسلامی در مجلس هشتم گفت فراکسیون مؤتلفه در مجلس باید خودش به بررسی و جمع‌بندی و تصمیم‌گیری و اجرای تصمیم‌ها بپردازد و هرگز نخواهید تشکیلات مؤتلفه از بیرون مجلس برای نمایندگان مجلس که اگر عضو مؤتلفه هم هستند ولی نماینده کل ملت می‌باشند تصمیم تشکیلاتی بگیرد و به آنها ابلاغ کند و اعضای فراکسیون حزب مؤتلفه در مجالس هشتم، نهم همواره این سیاست مؤتلفه را در جلسات خویش شنیده ورعایت آن را شاهد بوده‌اند.

جناب آقای دکتر عارف شما کار شایسته‌ای کردید که در انتخابات هیئت رئیسه دائم دیگر برای ریاست نامزد نشدید. زیرا کاهش آراء شما باز توهینی به شخصیت حضرتعالی بود و پیشنهاد برخی ازدوستان شما که حضرتعالی باز نامزد ریاست شوید، قبول نکردید.
متأسفانه دوستان شما باز کوشیدند شما را برای پوشش شکست درانتخابات هیئت رئیس مجلس به صحنه (مقام‌ها) بیاورند.
تبلیغات غیرعلنی که ایشان ریاست مرکز پژوهش‌های مجلس را خواهند داشت، خیلی روش ناشیانه‌ای بود زیرا معلوم بود رئیس مجلس نمی‌تواند یکطرفه در هر انتصابی به نفع یک جریان، آن هم جریانی که در مقابل او دیگران را نامزد می‌کند، عمل نماید. لذا ریاست مرکز پژوهش‌ها برای شما یک عامل شکست و کاهش موقعیت شخصی شد. و با تأسف بیشتر مسئله ریاست شما در کمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس بود که باز آن را به صورت دوقطبی مطرح کردند و شما ضرر دیدید.
و بیشترین تأسف من این شد که دیدم حضرتعالی در دیدار برخی جوانان و اعضای یک مجموعه اصلاح‌طلب گله‌گذاری کردید و نمایندگان را با عبارت کم لطفی! که عبارت محترمانه در بیان آن خواست واقعی است نوازش نمودید، و گفتید گلایه‌های جدی، در زمان مناسب مطرح خواهد شد.
***
من با سابقه آشنایی با حضرتعالی در عین اختلاف جدی در امور سیاسی اما انتظارم این بود که شما خود را در معرض آراء نماینگان ملت قرار می‌دادید و به آراء اکثریت احترام می‌گذاشتید، و می‌گفتید؛ این حق نمایندگان ملت است اعم از اینکه در فهرست باصطلاح امید بوده‌اند یا نبوده‌اند و من با کسانی که رأی بیشتر آورده‌اند همراهی خواهم داشت.
انتظارم این بود که شما می‌گفتید ما در مجلس دهم 4 سال باید با این نمایندگان با هم به انجام وظیفه نمایندگی اقدام کنیم. مهم نیست که مرا رأی بدهند یا نه؟ مهم آن است که همه با هم در مشترکات نظام با دوستی و احترام به یکدیگر کار کنیم و انتظارم این است که شما خود را (مقام) ندانید، خود را عضوی از سنگر خدمت در خانه ملت، برای رفع مشکلات مردم و پیشرفت نظام جمهوری اسلامی بدانید. در این صورت شما آرامش خاطر می‌یابید چه به شما رأی بدهند یا رأی ندهند.