حسرت های رضا یزدانی از المپیك؛ باور نمی كنم...

به گزارش نما به نقل از مهر، رضا یزدانی ضمن تاکید بر اینکه مصدومیتی که در بازی‎های المپیک لندن گریبانگیرش شد، بزرگترین بدشانسی زندگی‎اش بوده است، در مورد روند مبارزات خود در این بازی‎ها توضیح داد و اظهارداشت: شرایط قرعه کشی بازی‎ها اصلا برای ما خوب نبود چون من بعد از استراحت در دور نخست باید با کسی کشتی می‌‎گرفتم که سخت‎ترین رقیبم محسوب می‎شد.



وی تاکید کرد: "عبدالسلام گادیسوف" از روسیه اولین و سخت‎ترین حریف من در بازی‏ها بود. این کشتی گیر روس پدیده وزن 96 کیلوگرم است که مقابل خیلی از بزرگان المپیک پیروز شده بود. در مبارزه‏ای که با او داشتم، به لحاظ بدنی فشار خیلی زیادی را تحمل کردم اما پیروز شدم. این پیروزی خیلی ارزشمند بود. خودم با این پیروزی به مدال طلا امیدوارتر شدم.



کشتی گیر آزادکار وزن 96 کیلوگرم کشورمان با اشاره به اینکه در مرحله سوم با حریفی از قرقیزستان مبارزه کرد، گفت: بعد از اینکه تایم اول این مبارزه را واگذار کردم، در تایم دوم خیلی تلاش کردم تا نتیجه را تغییر دهم. در همین تایم بود که از ناحیه زانو احساس درد بدی کردم اما به هر طریقی بود آن را تحمل کردم تا بتوانم پیروز شوم به مرحله نیمه نهایی برسم.



یزدانی با تاکید بر اینکه در مرحله نیمه نهایی و در مصاف با کشتی گیر اوکراینی آسیب دیدگی‎اش تشدید شد، خاطرنشان کرد: هنوز 20 ثانیه از مبارزه نگذشته بود که هنگام دور زدن روی تشک کاملا آسیب دیدم طوری که نمی‏توانستم کشتی را ادامه دهم چون رباط صلیبی‏ام پاره شده بود.



"چرا با وجود این شرایط اصرار داشتید مبارزه با والری آندریتسوف از اوکراین را ادامه دهید؟"، این کشتی گیر در پاسخ به این پرسش گفت: برایم قابل هضم نبود که تا لندن آمده باشم اما مدال المپیک را نگیرم. به خصوص اینکه رقبای اصلی‌ام را شکست داده بودم. من در طول تمرینات فقط به مدال طلا فکر می‏کردم. برایم خیلی سخت بود که حتی مدال نگیرم.



وی یادآور شد: من شرمنده مردم شدم هرچند کشتی آمریکایی قهرمان المپیک در این وزن (96 کیلوگرم) شد که من او را در رقابت‌های جام جهانی شکست داده بود. خیلی سخت است رقیبان اصلی‏ات را شکست بدهی اما مدال نگیری.



آزادکار مصدوم ایران در پاسخ به این پرسش که "آسیب دیدگی شما ناشی از مشکل و مصدومیت قدیمی بود یا اینکه در جریان رقابت‎ها ایجاد شد؟"، تصریح کرد: بخشی از مصدومیتم قدیمی بود اما آنچه مشکل ساز شد، پارگی رباط صلیبی بود که در مرحله نیمه نهایی و خیلی ناگهانی اتفاق افتاد. من از کشتی دوم احساس درد داشتم اما تحمل کردم. در کشتی سوم بود که مشکل اصلی ایجاد شد. دوست داشتم کارم را ادامه می‎دادم اما واقعا غیرممکن بود.



وی ادامه داد: باور نمی‏کنم که بدون مدال به ایران باز می‎گردم چون فقط برای مدال المپیک آنهم به رنگ طلا تمرین کرده بود. البته گرفتن مدال و شاد کردن ملت ایران و جامعه کشتی لیاقت می‏خواهد. شاید من این لیاقت را نداشتم که اینگونه شرمنده شدم.



"حتما از حالا به المپیک آتی هستید؟"، کشتی گیر وزن 96 کیلوگرم ایران در پاسخ به این پرسش پایانی گفت: حالا به چیزی فکر نمی‏کنم جز اینکه زودتر پای آسیب دیده‏ام را جراحی کنم و بتوانم به تمرینات بازگردم.