جشن تولد برجام

نخبه های حزب جمهوری خواه طی نامه ایی از اوباما خواستند به روابط دوستانه خود با ایران ادامه دهد که نفع آمریکا در دوستی با ایران است، این گروه از توافقات هسته ایی راضی بودند و از رئیس جمهورشان خواستند سطح روابط را گسترش دهد تا طرف صحبتش با ایران تنها ظریف و عراقچی نباشند بلکه بتواند با افراد بیشتری در حوزه های مختلف ارتباط مستقیم برقرار کند. این گروه برای اینکه اعتماد ایران برای مشارکت بیشتر با آمریکا جلب شود به اوباما پیشنهاد دادند رابطه با بانک مرکزی ایران را به سرانجام برساند تا این جو متشنج علیه آمریکا در بین ایرانی ها بخوابد تا دوباره به همکاری ترغیب شوند. اوباما هم تصمیم گرفته است تا "مجرای دیپلماتیک مستقیم در سطح معاونت" را برقرار کند تا رئیس جمهوری آتی بتواند بدون نیاز به دیدارهای ظریف و کری، بر ایران اعمال نفوذ نماید.
زمانی که برجام متولد شد برای بیش از نیمی از مردم یک خبر خوش بود ولی بعد از گذشته چند ده روز به دلیل برآورده نشدن خواسته ها و تقلب آمریکا و پایبند نبودن به تعهداتش این امید ها تقریبا ناامید شد. بعد از30 ماه تلاش برای برقراری توافق، خواسته های ملت ایران برآورده نشد که هیچ؛ بر درد ها و تحریم ها هم افزوده شد و معلوم شد ما از دستآوردهای بی نظیرمان برای هیچ دست کشیدیم. مقام معظم رهبری در فروردین 94 قبل از امضای توافق اعلام کردند که : "رفع تحریم‌ها جزء موضوعات مذاکره است، نه نتیجه‌ مذاکرات. این یک خدعه‌ آمریکایی است که می‌گویند قرارداد می‌بندیم، نگاه می‌کنیم به رفتارها، بعد تحریم‌ها را برمی‌داریم! این ‌جوری نیست." اما مسئولین ما به این سخنان، خیلی توجه نکرده و وعده آمریکا را برای توافق تدریجی تقریبا قبول کردند. متاسفانه با این توافق که امروز یک سال از امضایش می گذرد با ارفاق می شود گفت آمریکا تنها به ده درصد از قول ها و وعده های خود جامع عمل پوشانده ولی ایران با برداشت خوشبینانه و غلط خود از طرف مقابل تمام توافقات و تعهدات خود را عملی کرد. از همان قدیم الایام هم پدر بزرگ ها می گفتند برای هر معامله ایی مقداری از جنس یا پول را پیش خودت نگه دار تا طرف مقابلت به وعده هایش عمل کند یا پول تو را تمام و کمال پرداخت کند. اما انگار برای توافقات برجام چنین برنامه هایی در دستور عمل گنجانده نشده بود زیرا طرف مقابل کدخدا بود و ما نباید خیلی چیزی می گفتیم.
ایران تجربه تحریم ها را از همان سالهای اول انقلاب دارد. تحریم هایی که سال به سال بر شدت آنها افزوده می شد تا ملت ایران را به سطوح بیاورند. در این سالها بر ملت ایران همه تحریمی روا شد از تحریم های سیاسی بگیر تا تحریم های پزشکی و خوراکی و صنعتی و ... . تحریم واژه ی جدیدی نبود که ملت ایران با شنیدن آن بترسد و در پی حل این مشکلات باشد، اگر مذاکره ایی هم انجام شد از روی اصرارهای طرف مقابل بود که هدفش مذاکره با ایران و گرفتن راکتور 20 درصدش بود که متاسفانه موفق هم شد. امام خمینی ره همیشه می گفتند: اگر دشمن از کار شما عصبانی و ناراحت بود ، بدانید کارتان صحیح است.
امروز هم چیزی عوض نشده است، اگر آمریکا تا وقتی اوباما روی کار است اقدامی برای عمل به تعهداتش انجام ندهد و رئیس جمهور بعد از او هم قدم از قدم برای عمل به وعده هایشان بر ندارد، ملت ایران به پشتیبانی رهبر معظم انقلاب برجام را نادیده انگاشته و دوباره شروع به تولید راکتور 20 درصد و بازسازی قدرتهای تسلیم کرده خود می کند. رهبر انقلاب همین ماه گذشته در دیدار مسئولین نظام گفتند: "ما برجام را نقض نمی‌کنیم لکن اگر طرف مقابل نقض کند که الان نامزدهای ریاست جمهوری آمریکا دارند تهدید می‌کنند که برجام را پاره می‌کنیم؛ اگر آنها برجام را پاره کردند ما آن را آتش می‌زنیم." قدرت و عظمت ایران با این مذاکرات و توافقات خدشه دار نمی شود و ایران و ایرانی دست از آرمان های خود نمی کشد، همین امروز هم ایران از خیلی از کشور های مدعی در بسیاری از عرصه ها جلوتر است مثال بارز این روزها هم داعش است که برای سراسر جهان رعب و وحشت به همراه داشته جز برای جمهوری اسلامی ایران.