به گزارش نما، فلسطين كشوري آسيايي در سواحل درياي مديترانه و نامي آشنا براي مردم جهان است. اين كشور با مركزيت بيتالمقدس داراي مرزهاي مشترك با لبنان، سوريه، اردن و مصر است. اكثريت جمعيت فلسطين عرب زبان است و جاذبههاي گردشگري متعددي به ويژه در عرصه هاي مذهبي در آن وجود دارد.
پس از جنگ جهاني اول قيموميت فلسطين بر عهده انگليس قرار گرفت و به واسطه تحولات پس از آن شهرت جهاني پيدا كرد. در دوم نوامبر 1917 آرتور جيمز بالفور وزير خارجه وقت انگليس طي نامه اي به لرد روچيلد، رئيس فدراسيون صهيونيست انگلستان، موافقت انگليس با تشكيل كشور و دولتي براي يهوديان صهيونيست در سرزمينهاي فلسطين را اعلام كرد. اين نامه به «اعلاميه بالفور» شهرت يافت.
پس از اين اقدام، مهاجرت يهوديان صهيونيست به فلسطين آغاز شد و در فاصله بين جنگهاي جهاني اول و دوم، تعداد صهيونيستهاي ساكن فلسطين از 70 هزار به 450 هزار نفر افزايش يافت. در سال 1948 م بخش قابل توجهي اين كشور به اشغال صهيونيستها در آمد كه در نهايت به تشكيل «رژيم صهيونيستي» انجاميد. با اين اقدام، بيت المقدس به عنوان قبله اول مسلمانان جهان در تصرف صهيونيستها قرار گرفت. صهيونيستها از آنجايي كه اين منطقه را يكي از مكانهاي مقدس ديني خود ميدانستند نام آن را به اورشليم تغيير دادند.
اشغال فلسطين تا مدتها مورد مناقشه اعراب و اسرائيل و همچنين تا كنون عامل درگيريهاي متعدد ميان گروههاي فلسطيني و نظاميان اسرائيلي بوده است. كشورهاي عربي در سالهاي 1948، 1956، 1967 و 1973 براي بازپس گيري سرزمين فلسطين وارد جنگ با ارتش اسرائيل شدند اما اين درگيريها موفقيت آميز نبود و سرانجام برخي دولتهاي عربي را بر آن داشت تا دست دوستي براي عادي سازي روابط به سوي رژيم صهيونيستي دراز كنند. به اين ترتيب مردم فلسطين براي بازپسگيري سرزمين مادري خود تنها و بدون حامي ماندند.
اما سال 1979 نقطه عطفي در تاريخ جهان و تحولات فلسطين بود. انقلاب اسلامي ايران به رهبري امام خميني(رحمت الله عليه) به پيروزي رسيد؛ انقلابي در تقابل با رژيم غاصب صهيونيستي و استكبار جهاني، امام خميني (رحمت الله عليه) از سالها پيش از پيروزي انقلاب اسلامي همبستگي خود با مردم فلسطين و دفاع از قدس شريف را اعلام كرده بود. پس از انقلاب، ايشان ضمن اعلام مخالفت با هر گونه رابطه با رژيم صهيونيستي، سياست خارجي جمهوري اسلامي را مخالفت علني با اين رژيم و دفاع از آرمانهاي ملت فلسطين تا آزادي قدس قرار دادند. ايشان در 16 مرداد 1358 در نامه اي خطاب به مسلمانان جهان ضمن گوشزد كردن خطر اسرائيل براي اسلام، از آنان دعوت كرد تا در آخرين جمعه ماه مبارك رمضان همبستگي خود را با ملت فلسطين اعلام كنند.
اين شيوه سياستگذاري امام خميني (رحمت الله عليه) در كنار نگاه ايدئولوژيك كمك به همنوع و دستگيري از مسلمانان و دفاع از اسلام، بيانگر نگاه استراتژيك بنيانگذار جمهوري اسلامي به فلسطين از منظر منافع ملي و ابعاد بينالمللي آن براي جهان اسلام بود. ايشان اسرائيل را ساخته استعمار سنتي براي تسلط بر خاورميانه و ايجاد تفرقه و انشقاق در صفوف متحد مسلمانان ميدانستند: «اسرائيل با تباني و همفكري دولتهاي استعماري غرب و شرق زاييده شد و براي سركوب و استعمار ملل اسلامي به وجود آمد و امروز از طرف همه استعمارگران حمايت وپشتيباني ميشود. انگليس و آمريكا با تقويت نظامي و سياسي و با گذاشتن اسلحههاي مرگبار در اختيار اسرائيل آن را به تجاوزات پي در پي عليه اعراب و مسلمانان برميانگيزانند.
انديشه حاكم بر انقلاب اسلامي ايران از ابتداي تشكيل نظام جمهوري اسلامي مقهور تبليغات دروغين و قدرت كاذب صهيونيسم و مولود نامشروع آن يعني اسرائيل نشد و با اقتدار از تلاش براي نابودي آن سخن گفت و الگوي جديدي از مقاومت و مبارزه را به ملتهاي جهان معرفي كرد.
بنابر اين ميتوان گفت كه هدف بنيانگذار جمهوري اسلامي از اقدام مدبرانه و استراتژيك خود در نامگذاري روز جهاني قدس براي دفاع از ارمان فلسطين و مبارزه با صهيونيسم، تنها آزادي قدس شريف نبود بلكه قلب صهيونيسم بينالملل را براي آزادي كشورهاي اسلامي از شر آن نشانه گرفته بود. ايشان در همين زمينه فرمودند: روز قدس يك روز جهاني است. روزي نيست كه اختصاص به قدس داشته باشد. روز مقابله مستضعفين با مستكبرين است.. تمام لتها قيام كنند و اين جرثومه فساد را به زبالهدان بريزند... روزي است كه بايد همت كنيد كه قدس را نجات دهيم. روز قدس روز اسلام است. روزي است كه بايد اسلام را احيا كنيم و قوانين اسلامي بايد در ممالك اسلامي اجرا بشود... روز قدس روز جدايي حق از باطل است.
در نگاه اول ميتوان گفت كه امام خميني (رحمت الله عليه) هدف از اين نامگذاري را آزادي قبله اول مسلمين، دفاع از حقوق انسانها و مبارزه با ظلم قرار داد اما در پس اين اهداف اصلي و اوليه اهداف و افكار استراتژيكي نيز نهفته است كه بعضي از آنها عبارتند از:
• احياي روحيه جهاد و شهادت در راه دفاع از آرمانها و ارزش هاي اسلامي
• تقويت وحدت مسلمانان و مبارزه با اقدامات تفرقه افكنانه دشمن
• احياي انديشه دفاع از سرزمين و وطن و جان فشاني در راه آن
• گوشزد كردن مداوم خطر تفكر صهيونيسم براي ملتهاي اسلامي و غير اسلامي
• شكست قدرت پوشالي استكبار جهاني و نظام سلطه در اذهان ملتها
• بيداري ملتها و عدم سكوت آنها در برابر حاكمان ظالم و معامله گر با اسرائيل
• ترويج انديشه ناب اسلامي و روحيه آزادگي در ميان ملتهاي جهان
• به تصوير كشيدن ضعف پشتوانه مردمي و عدم مشروعيت و مقبوليت دولتهاي مستكبر
• صدور انديشهها، اصول و ارزشهاي انقلاب اسلامي و ارائه الگويي موفق از اداره حكومت به ملتها
با مروري بر روند تحولات جهاني در سالهاي اخير ميتوان دريافت كه تاكيد بر مبارزه با استكبار جهاني و تفكر صهيونيستي پس از گذشت 33 سال از انقلاب اسلامي،پوياتر و زندهتر از گذشته در حال پيگيري است. امروز در اقصي نقاط جهان اسلام، ملتها با تأسي از تفكر انقلاب اسلامي بيدار شدهاند و در مقابل حكومتهاي ظالم ايستادهاند. ملتهاي اسلامي نه تنها حاشيه امني براي حكومتهاي خود باقي نگذاشتهاند، بلكه موجب شدهاند كه رژيم غاصب اسرائيل بيش از پيش خطر زوال ونابودي را احساس كند. كار به جايي رسيده است كه مركز تحقيقات خاور نزديك آمريكا از «آخرالزمان اسرائيل» سخن ميگويد: «در سال 2025 ميلادي اسرائيل به موجوديت خود پايان خواهد داد.فرايند ترك وطن تاريخي توسط ايرائيليها و بازگشت به محل سكونت قبلي، روندي بي بازگشت است. بيش از 500 هزار يهودي اتيوپيايي و ديگر يهوديان آفريقايي قصد دارند طي ده سال آينده به قاره سياه باز گردند. بيش از يك ميليون روس و دهها هزار اروپايي نيز مايل به بازگشت به محل اوليه سكونت خود هستند به علت افزايش امواج ملي گرايي در كشورهاي همسايه اسرائيل و قبل از همه انفجار قدرتمند اسلاميسم در مصر، مردم اسرائيل نگران جان خود آينده خود و آينده فرزندان و خويشاوندان خود هستند. اسرائيليها به جاهايي كه متولد و بزرگ شدهاند توجه نشان ميدهند. تحقيقات زيادي وجود دارد كه نظريه پايان سريع اسرائيل به عنوان يك كشور را مطرح ميكند.
منبع: هفته نامه پنجره
شكست هيمنه صهيون
عمق استراتژیك نامگذاری روز جهانی قدس
روز جهانی قدس برای دفاع از ارمان فلسطین و مبارزه با صهیونیسم، تنها آزادی قدس شریف نبود بلكه قلب صهیونیسم بینالملل را برای آزادی كشورهای اسلامی از شر آن نشانه گرفته بود.
۱۳۹۱/۵/۲۵