4 «وعده انتخاباتی رئیس جمهور» كه هیچ گاه تحقق نیافت

با توجه به اینکه دولت یازدهم در آستانه سومین سال تشکیل خود قرار دارد، ضروری به نظر می رسد که شعارها و وعده هایی که توسط رئیس جمهور در ایام تبلیغات انتخابات با مردم در میان گذاشته شده بود مورد ارزیابی قرار گیرند. خبرنگار ما به همین منظور به سراغ احمدعلی مقدم؛ رفته است و در این زمینه گفتگویی را به ایشان انجام داده است که متن آن را پیش رو دارید.


 آقای رئیس جمهور در ایام تبلیغات انتخابات تصریح کردند که یکی از برنامه های جدی اقتصادی من در ماه های اول، ایجاد اشتغال، مخصوصاً برای تحصیلکرده ها خواهد بود. به نظر شما، این وعده رئیس جمهور تا چه میزان تحقق یافته است؟

ابتدا یک نکته کلی را عرض کنم و آن این است که آقای روحانی در این سه سال، هرگاه که سالگرد انتخاب ایشان فرا می رسد، اعلام می کنند که سال جاری، سال رونق اقتصادی است. در جریان سفر مشهد هم اعلام کردند که از رکود خارج شدیم. ولی آن چیزی که ما می بینیم این است که هیچکدام از این سخنان عملی نشده است.

در خصوص سؤال شما، باید بگویم که نه تنها این وعده عملی نشد، بلکه طبق آمارهای رسمی که خود دولت داده است، حتی از تعداد شاغلین هم کاسته شده است. ما نمی گوییم که دولت قبلی اشتغال ایجاد کرد و بیکاری را کم کرد؛ اما حداقل این است که آن را کنترل کرد، ولی آقای روحانی نه تنها این کار را انجام نداد بلکه این روند منفی هم شده است. سخن ایشان مبنی بر اینکه اگر فضای اشتغال در کشور رونق پیدا کند، بسیاری از تحصیلکرده های ما از خارج کشور بازخواهندگشت سخن درستی است، اما بحث این است که دولت نه تنها این کار را انجام نداده است، بلکه تحصیلکرده های ما را نیز ناامید کرده است.
 
 یکی دیگر از وعده های انتخاباتی آقای روحانی این بود که گفتند؛ «دولت تدبیر و امید به دنبال این است که آنچنان مردم را از درآمد سرشار کند که اصلاً به یارانه ۴۵ هزار تومانی نیازی نداشته باشند و به جای اینکه مردم دست به سوی دولت دراز کنند، دولت دست به سوی مردم دراز کند». ارزیابی شما در خصوص تحقق این وعده چیست؟
 بله؛ این یکی از شعارهای ایشان بود و حتی در یکی از شعارهایشان مطرح کرده بودند که ما یارانه افراد آسیب پذیر را بیشتر می کنم. بعد از این که سر کار آمدند، از همان ابتدا گفتند که این یارانه ها برای ما مصیبتی شده است و ما را دچار خواب آشفته کرده است و توان تأمین آن را نداریم و سخنانی از این قبیل که بماند. بعد که جلوتر آمدیم و در جریان بودجه که بنا را بر حذف یارانه دهک های بالا گذاشته بودند، ایشان به شدت مخالف بودند و می گفتند که باید یارانه را به همه بدهید. در آن مقطع چون نزدیک انتخابات هم بود، با قطع یارانه ها مخالفت کردند و گفتند که مجلس اصولگرا میخواهد یارانه را حذف کند و ما مخالف این کار هستیم. همه این ها در تاریخ ثبت کرده است. خلاصه اینکه دولت در این زمینه هم نتوانسته به وعده خود عمل کند.


 برگشت اعتبار به پاسپورت و پول ایرانی، یکی دیگر از وعده های معروف آقای رئیس جمهور بود. میزان تحقق این شعار را چگونه ارزیابی می کنید؟
 من نمی دانم چقدر توانسته اند این وعده را عملی کنند؛ همینقدر می دانم که وزیر بهداشت ما وقتی می خواست به عربستان برود، او را راه ندادند و مجبور شد که از کشور ثالث وارد عربستان شود. این چه احترامی است که به پاسپورت ایرانی برگشته است.


 شایسته سالاری یکی دیگر از اصلی ترین شعارهای انتخاباتی آقای روحانی بود. ایشان در همین زمینه گفته بودند: «مطمئن هستم اگر تمام مدیران لایق برای اداره کشور فرا خوانده شوند و دست همکاری توأم با تواضع به طرف اساتید و نخبگان دراز کنیم، کشور از تمام مشکلات نجات پیدا می‌کند ... با تشکیل دولت تدبیر و راستگویان، دولت شایسته‌سالاری را در کشور حاکم کرده و...» به نظر شما در زمینه شایسته سالاری، عملکرد دولت یازدهم چگونه بوده است؟
 اتفاقاً جناحی ترین دولت، دولت ایشان بوده است. البته شاید خود ایشان به این موضوع راضی نبوده باشند، اما در هر صورت رخ داده است. واقعیت این است که قسمتی از بدنه دولت، همان کادر دولت سازندگی است و قسمتی هم کادر دولت اصلاحات. آیا همه توانمندی های کشور ما، در این دو جناح قرار دارد؟! این خلاف شعار ایشان است. ایشان که می گویند نمی شود با یک جناح مملکت را اداره کرد و به دولت قبل انتقاد داشت، خودشان چرا عمل نکردند؟ این چه فراجناحی بودنی است؟ از طرفی دیگر، کادر اجرایی دولت متأسفانه با هم همخوانی ندارند. بسیاری از افراد شایسته، بیرون رانده شدند و به کار گرفته نشدند. آیا همه افرادی که در دولت قبل بودند، شایسته نبودند؟