پرونده تونل توحید به دادگاه رفت

به گزارش نما - ایران نوشت: رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران با اعلام خبر طرح پرونده قرارداد تونل توحید در مراجع قضایی گفت: شرکت پیمانکار توحید که شرکت طرح و ساخت است، حتی بیش از مبلغ قرارداد و به علت ایجاد تغییرات و تأخیرات طرح، ادعای غرامت کرده است و بر همین اساس دادگاه عمومی 9 کارشناس تعیین کرده تا ابعاد مختلف قرارداد این پیمانکار با شهرداری را بررسی کند.

این در حالی است که شرکت پیمانکار بدون توجه به تصمیمات حَکم به دادگاه رفته و قرار بود با ارائه مستندات خود، با تفاهم این مشکل حل شود نه اینکه این موضوع دادگاهی شود.
شاکری با بیان اینکه متأسفانه شرکت پیمانکار تونل توحید حتی نقشه‌های تونل را نیز نمی‌داد می‌افزاید: اختلافات حقوقی در زمینه قرارداد با این شرکت وجود دارد که این مسأله سبب استنکاف شرکت پیمانکار شده است.رئیس کمیته عمران شورای شهر تهران با بیان اینکه پیمانکار هنوز تونل توحید را قطعی تحویل نداده است، تصریح می‌کند: با اینکه پیمانکار با تأخیرات فراوان تونل توحید را تحویل داده اما تحویل قطعی نشده و تنها با استناد به تردد خودروها در این تونل می‌گوید که تونل را به شهرداری یا همان کارفرما تحویل داده است. در حالی که هنوز نقشه‌ها و... را تحویل نداده و هنوز بر سر مبلغ فعالیت‌های انجام شده اختلاف نظر وجود دارد.
تونل توحید امسال به سومین سال پرحادثه خود وارد شد تا با چکه کردن دوباره آب از سقف مسیر شمال به جنوبش، بار دیگر حواس‌ها را متوجه نقصی کند که در این 7 سال پس از افتتاح دست از سر این تونل پر سروصدای پایتخت بر نداشته است. حال این روزهای تونل توحید را شهروندانی بهتر درک می‌کنند که مسیر شبانه و روزانه‌شان از خیابان نواب می‌گذرد.
جمله «تونل به علت تعمیرات از 12 امشب تا 5 صبح فردا تعطیل است»، همان جمله آشنایی است که وقت‌های شبانه عبوری‌های تونل توحید را حالا بدجور به خودش گره زده است. کارشناسان می‌گویند، تونل توحید در زمان اجرا فاقد «زهکشی» بوده وهمین مسأله موجب شده تا با ترکیدن لوله‌های آب یا یک بارندگی شدید، آب به جای اینکه وارد لوله‌های فاضلاب شود، مسیرش را به داخل تونل توحید کج کند.
شهرداری، اما برای جبران این نقص، از یک‌سال گذشته کار عایق‌بندی تونل توحید را آغاز کرده که هم‌اکنون نیز 50 درصد کار جلو رفته و مهر ماه نیز، زمان نهایی پایان کار اعلام شده است. اما مسأله اصلی به چند سؤالی برمی‌گردد که حالا ذهن خیلی‌ها را به خود مشغول کرده. چرا بزرگترین تونل شهری پایتخت باید بعد از 7 سال که عمر زیادی برای یک تونل محسوب نمی‌شود، نیازمند عایق‌بندی شود؟ چرا تونلی که در یک رکورد بی‌سابقه در 30 ماه به پایان رسیده و مدال‌های افتخار را بر گردن مدیریت جهادی انداخته، باید بدون زهکشی تحویل مدیریت شهری شود؟ چرا تونلی به طول دو کیلومتر (به گفته مقامات شهری) بدون آب‌بندی کامل برای تردد خودروها بازگشایی شده و اساساً سهم نهادهای نظارتی برای تحویل طرحی عظیم که بیش از 300 میلیارد تومان هزینه روی دست کشور گذاشته، چقدراست؟ اگر پیمانکار مقصر اصلی این سهل‌انگاری است و در زمان اجرای طرح قصوری انجام داده، چرا تاکنون برای پاسخ قانع‌کننده آنها، اقدامی نشده و آیا پیمانکار می‌تواند زیر چشم تیزبین شهرداری و شورا برخلاف قراردادی که منعقد شده، عمل کند؟ آیا اگر پیمانکار کیفیت و شکل اجرا را مطابق نقشه‌های اولیه جلو نبرده، در زمان تحویل طرح، هیچ نظارتی بر حسن انجام کار صورت نگرفته و آیا این عذر بدتر از گناه نیست؟!