طب تربیتی در كشور ما وجود ندارد

به گزارش نما به نقل از قدس آنلاین،در مطالعات انجام شده که تاریخچه آن مربوط به 80 سال پیش است بسیاری از اختلالات جسمانی و طبی نظیر صرع ،تشنج و کم کاری غده تیروئید وجود دارند که به طور مستقیم بر عملکرد یادگیری و تحصیلی کودکان و نوجوانان تاثیر می گذارند. اما مطالعات علمی جدید نشان می دهد وسعت اختلالات جسمانی ای که بر یادگیری کودکان و نوجوانان تاثیر گذارند بسیار زیاد شده که می توان به انگل های روده ای، بیماری های غدد نظیر سندرم متابولیک و چاقی اشاره کرد که این بیماری ها می توانند علاوه بر مشکلات جسمی بر سطح یادگیری دانش آموزان و حتی دانشجویان تاثیرات منفی داشته باشند .

طب تربیتی بر اصلاح رفتارها تمرکز دارد و طبق بررسی های انجام شده ، ما با طیف وسیعی از مشکلات جسمی مواجه ایم که اگر به موقع درمان و مدیریت نشوند بریادگیری و عملکرد تحصیلی کودکان و نوجوانان تاثیرگذار خواهند بود . زیرا پزشک درمانگر علاوه بر تسلط بر دانش طب، لازم است نگاهی نیز به مسایل تربیتی و تأثیر آن اختلال بر یادگیری داشته باشد تا بتواند اثر بیماری را بر یادگیری به حداقل برساند.

این شاخه از علم پزشکی در دنیا بیش از 100 سال قدمت دارد و در گذشته پزشکانی بودند که خدمات بهداشتی و درمانی را به محیط های آموزشی و مدارس می بردند و از آن ها با عنوان پزشک مدرسه یاد می شد.

از سال 1927 انجمنی با عنوان انجمن پزشکان مدارس آمریکا در کشور مذکور تشکیل شد که البته حدود 10 سال پس از آن نیز این انجمن تغییر نام پیدا کرد و به انجمن بهداشت مدارس آمریکا تبدیل شد. از آن سال ،علاوه بر پزشکان ،روانشناسان نیز وارد این انجمن شدند در سال های اخیر نیز گروهی از روانشناسان با گرایش روانشناسی بیماری های اطفال ( نه روانشناس کودک) مطالعات گسترده ای در این زمینه انجام دادند تا دریابند چه اختلالات جسمانی ای بر یادگیری و رفتار کودکان تاثیر گذار است. به همین دلیل یکی از شاخه های انجمن روانشناسی آمریکا نیز به همین حیطه اختصاص یافته است و اکنون تمام روانشناسان و پزشکانی که در این حوزه فعالیت دارند یا روانشناسانی هستند که گرایش روانشناسی بیماری های اطفال را گذرانده اند و یا پزشکان متخصص اطفال اند که در حوزه اختلالات تکاملی و رفتاری کودکان ونوجوانان نیز کار کرده اند.

با توجه به این تعریف می توان گفت متاسفانه هنوز طب تربیتی با این مشخصات در کشور ما وجود ندارد .حتی گرایش روانشناسی بیماری های اطفال و یا متخصصان اطفالی که در زمینه مشکلات یادگیری کودکان کار می کنند نداریم زیرا این شاخه از حیطه های نوپای حوزه پزشکی است.

البته از 10 سال گذشته تاکنون اقداماتی در این زمینه به صورت آموزش ها و پژوهش دهای آکادمیک وارد حوزه پزشکی کشور شده و پزشکان و روانشناسانی به صورت داوطلب خدماتی در حوزه طب تربیتی ارایه می دهند و بنیادی نیز با همین عنوان ( بنیاد طب تربیتی و سلامت مدارس) با هدف معرفی طب تربیتی به جامعه دانشگاهی وآموزش وپرورش تاسیس شده و پژوهش هایی در خصوص ارتباط بین اختلالات جسمانی و مسایل تربیتی و یادگیری انجام شده که با برگزاری همایش هایی با این موضوع خدماتی محدود به مدارس ارایه شده است اما هنوز جای کار زیادی در این حوزه داریم و باید بکوشیم در آینده نزدیک طب تربیتی به عنوان خدمتی حایز اهمیت و تاثیر گذار در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان وحتی دانشجویان در کنار خدمات تربیتی و سیستم آموزشی کشور قرار گیرد.