سیاست یك بام و دو هوای اصلاح طلبان

سیاست یک بام و دو هوای اصلاح طلبان بار دیگر خود را نشان داده است. اگرچه روزی حسن روحانی تحت لوای اعتدال در سال 92 روی کار آمد .اما واقع امر آن بود که وی با حمایت آشکار اصلاح طبان و رای این طیف توانست بر کرسی قدرت تکیه زند، فلذا همواره خود را وامدار آنان می دانست و سعی در برآوردن نیازها و خواست های آنان داشت.
از سوی دیگر اصلاح طلبانی که بیش از 11 سال است که موفقیت چشمگیری در عرصه های انتخاباتی نداشته اند و همواره توانسته اند با ائتلاف، خودی نشان دهند این روزها دم از "عبور از روحانی" می زنند که جای بسی تامل دارد.
به باور آنان روحانی نماینده اصلاح طلبان نیست بلکه فردی است که از سوی اصلاح طلبان حمایت می شود و تفاوت بارزی را بین این دو قائل می شوند. برای بررسی این امر بهتر است اندکی به اظهارات اخیر اصلاح طلبان بپردازیم.
الویری به عنوان یکی از افراد شاخص اصلاح طلبان معتقد است همان‌طور که در سال 92 هم مطرح بود روحانی کاندیدای اصلاح‌طلبان نیست بلکه کاندیدای مورد حمایت اصلاح‌طلبان است و تفاوت بسیار زیادی بین این دو مفهوم وجود دارد. از سوی دیگر رسول منتجب نیا قائم مقام حزب اعتماد ملی نیز پیش تر اعلام کرده بود ک چک سفید امضاء نمی دهند اما روحانی قریب به یقین کاندیدای اصلاح طلبان است. از سوی دیگر تاجیک به عنوان مغز متفکر اتاق فکر اصلاحات معتقد است که اصلاح طلبان نباید تئوری و استراتژی خود را از هم اکنون برای انتخابات اعلام کنند و می گوید: "ما باید اجازه بدهیم پنجره‌ای جدید در جریان اصلاح‌طلبی باز شود و نسیمی تازه به این جریان وزیدن کند".
آنچه اظهارات ضد و نقیض اصلاح طلبان نشان می دهد حاکی از آن است که شکاف عظیمی در میان اصلاح طلبان وجود دارد. برخی ها پروژه ی عبور از روحانی را در دستور کار قرار داده اند و می خواهند با القای "روحانی از آن ما نیست" ضعف های او که کم هم نیستند، را بی ربط با اصلاح طلبان تلقی کنند و برخی های دیگر با نگاه به اینکه از سال 88 به بعد تقریبا می توان به این یقین دست یافت که اصلاح طلبان هیچ گزینه ی مطلوب و محبوبی را برای انتخابات ندارند، بار دیگر از روحانی حمایت می کنند.
اگر این رویکرد همچنان در این جریان ادامه یابد، شاهد خواهیم بود که با این سیاست دوگانه می خواهند پیروزی نهایی را از آن خود کنند و اگر روحانی رای بیاورد، وی را نماینده مورد حمایت خود و اگر رای نیاورد هم فردی معرفی کنند که به دلیل ضعف های سیاسی نتوانست حمایت عمومی را آز ان خود کند و به عنوان تنها رئیس جمهور چهارساله به کار خود پایان دهد.