بیش از یك میلیارد نفر فاقد مسكن مناسب هستند

به گزارش نما به نقل از خبرگزاری صداوسیما، مقدم سیامک مقدم، رئیس دفتر برنامه اسکان بشر ملل متحد در تهران همزمان با آغاز شانزدهمین همایش سیاست‌های توسعه مسکن در ایران پیام دکتر جون کلوس مدیر اجرایی برنامه اسکان بشر ملل متحد و دبیرکل کنفرانس هبیتات را خواند که در این پیام امده است :شهرها و خانه‌های ما به نوعی مشخص می‌کنند که ما کیستیم و آیا به آموزش‌و پرورش و فرصت‌های شغلی دسترسی خواهیم داشت یا خیر. شهرها و خانه‌های ما توانایی ما برای داشتن یک زندگی سالم و نحوه مشارکت در یک زندگی جمعی در محله‌مان را تعیین می‌کنند.

در اولین دوشنبه ماه اکتبر هر سال،‌سازمان ملل متحد روز جهانی اسکان بشر را گرامی می‌دارد.

ما اکنون برای بزرگداشت روز جهانی اسکان بشر به همراه شما در این سال بسیار ویژه که همزمان با برگزاری کنفرانس هبیتات 3 در کیتو و تصویب دستورکار جدید شهری است آماده هستیم.

در سال جاری، سازمان ملل متحد می‌خواهد که برنقش مسکن مناسب در کیفیت زندگی شهری تاکید کند، ‌نباید فراموش کرد که داشتن مسکن مناسب یک حق جهان‌شمول است و باید در کانون سیاست شهری قرار گیرد.

حق داشتن مسکن مناسب جزئی از داشتن استاندارد مناسب زندگی است و معنای فراتر از داشتن چهاردیوار و یک سقف است یک مسکن مناسب به عواملی چند بستگی دارد اینکه در کجا واقع شده است. قابلیت استطاعت خرید آن چقدر است و آیا از خدمات پایه همچون آب و فاضلاب و بهداشت برخوردار است.

در حال حاضر بیش از یک میلیارد نفر در جهان، که عمدتا شامل زاغه‌نشینان می‌شود،‌ نمی‌توانند از حق مسکن برخوردار شوند. در بیست سال گذشته،‌ علیرغم افزایش تقاضا، سیاست‌های مسکن در برنامه‌های توسعه ملی و بین‌المللی اولویت داده نشده است.

در نتیجه جمعیت قابل توجهی از مردم جهان هنوز استطاعت خرید مسکن مناسب را ندارد. براساس مطالعه اخیری که توسط رصدخانه شهری جهانی برنامه اسکان بشر ملل متحد بههمراه دانشگاه نیویورک و موسسه لینکن صورت گرفته است.

گرایش دو دهه اخیر نمایانگر افزایش هزینه مسکن است و مردم در پیداکردن متناسب با درآمدشان وادار شده‌اند که به حاشیه شهرها روی آورند. شیوه عملکرد بازار مسکن در ارائه مسکن متناسب با درآمد اقشار کم‌درآمد به وضوح شکست خورده است.

در مکان‌هایی که مسکن، متناسب با درآمد است می‌بینیم که یک ویژگی مشترک خود را نشان می‌دهد. اینکه یک سیاست قوی و جامع مسکن با هدف قابلیت استطاعت مسکن اتخاذ و اعمال شده است.

نمونه‌های موفق را می‌توان هم در کشورهای ثروتمند و هم در کشورهای کم‌درآمد مشاهده کرد و یا در نقاطی که بهای زمین ارزان یا گران است این‌ها عواملی نیستند که موجب استطاعت‌پذیری گردند.

آنچه که اهمیت دارد انسجام و تداوم یک سیاست عمومی در راستای مسکن متناسب با درآمد و فارغ از میزان توسعه کشور با بهای زمین است. دقیقا به همین دلیل است که مسکن باید در کانون توجه سیاست شهری قرار گیرد. یک سیاست مسکن متناسب با درآمد و قابل استطاعت، در صورت اجرای صحیح، نه تنها می‌تواند مشکل‌گشای یک مسئله انسانی و اجتماعی شود بلکه می‌تواند ابزاری توانمند برای توسعه محلی و نیک‌بختی هم باشد. این حالت می‌تواند حالت برد/برد باشد و باید هم چنین باشد.

افزون بر این مسکن باید در مرکز کالبدی شهر قرار گیرد.

چالش‌های شهری شدن همچون تغییرات اقلیمی، جابجایی و مصرف انرژی، بدون بازگشت مسکن و به خصوص مسکن ارزان به مرکز کالبدی شهر، نمی‌توانند به خوبی مورد توجه قرار گیرد.

شاید این امر آرزویی خام به نظر آید،‌ یا مدینه فاضله را تداعی کند اما در حقیقت این اقدامی است فوری برای یک‌راه‌حل موثر در قبال یکی از مهم‌ترین چالش‌های جامعه نوین امروزی.

به همین دلیل، روز اسکان بشر امسال تاکید را بر نیاز به بهبود دستیابی به مسکن متناسب با درآمد از طریق استراتژی که ما آن را (مسکن در کانون توجه) نامیده‌ایم، قرار داده است.

آرمان‌های توسعه پایدار و دستور کار جدید شهری بخشی اصولی از اقداماتی هستند که می‌کوشند تا دستیابی به مسکن مناسب امن و متناسب با درآمد خانوار به همراه خدمات پایه و بهبود سکونتگاه‌های فقیر نشین را تامین کنند تا عزت و کرامت انسانی برای میلیون‌ها نفر از مردم جهان به ‌دست آید.
در ماه اکتبر سال جاری، بیایید تا تعهد جهانی خود به توسعه پایدار شهری را با قراردادن مسکن در کانون توجه و در راس سیاست‌گذاری و تصمیم‌سازی شهری تجدید کنیم، تنها در این صورت است که قادر به ساخت شهرهایی برای همگان خواهیم بود.