عاشور فرا رسیده است و بار دیگر بیرق تعزیت و ستایش هفتاد و دو شهید دشت نینوا برپا شده است. به راستی راز عظمت و عزت اصحاب عاشورایی حسینبنعلی(ع) در چیست که برای ابد نامش ماندگار شده است و همه آزادگان جهان حسرت و آرزوی همراهی و همداستانی با ایشان را در سر دارند؟ سرّ جاودانه شدن یاران حضرت اباعبداللهالحسین(ع) در این است که در غوغای فتنه امویان و پوشاندن ردای خلافت مسلمین بر تن یزیدبنمعاویه و حیلتهای پسر مرجانه، راه را گم نکردند و دست از بیعت با امام خویش برنداشتند. ابرمردانی که نه زخارف دنیایی و تلألؤ طلاهای دارالعماره کوفه، نه تحریم آب و محاصره نظامی و نه وعده امان آنان را به مذاکره و سازش با دشمن ترغیب نکرد و در تبعیت از ولی خویش برای مبارزه با ظلم هرگز سستی و تردید به خود راه نداده و ندای هیهات من الذّله سر دادند؛ اما حرکت قافله عشق و راه سعادت و جاودانگی در غروب عاشورا به پایان نرسید، چنانکه گویند: «کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا»؛ همه ابنای بشر در حیات خویش بر سر دوراهی ذلت و عزت قرار میگیرند و ناچار به انتخاب خواهند بود و خوشا به سعادت آنان که چشم بر سخن ولیفقیه زمان خویش دارند و راه رستگاری را بر میگزینند؛ خوشا به سعادت آنان که یزید زمان خویش را به درستی میشناسند و راهی دیار شام شده و به دفاع از حرم آلالله مفتخر میشوند و در برابر تروریستهای تکفیری شهید شده و خود را به قافله کربلا میرسانند، خوشا به حال آنان که در برابر تهدید نظامی و فشار سیاسی و اقتصادی دشمن ترس به دل راه نمیدهند و به سازش نمیاندیشند و لذا به عزت ابدی دست مییابند، که ای کاش ما نیز از جرگه آنان باشیم.
انتخاب عزت ابدی
خوشا به سعادت آنان كه چشم بر سخن ولیفقیه زمان خویش دارند و راه رستگاری را بر میگزینند؛ خوشا به سعادت آنان كه یزید زمان خویش را به درستی میشناسند
۱۳۹۵/۷/۲۰