پاسخ جمعی از طلاب حوزه به مغالطات مطهری

به گزارش نما ، متن این نامه به شرح ذیل می‌باشد:

جناب آقای علی مطهری
سلام علیکم

نامه شما به حضرت آیت الله یزدی را خواندیم. نامه‌ای که موجب ناراحتی مؤمنین و دوست‌داران انقلاب شد.

ضروری دیدیم در رد ادعاهای شما در این نامه چند نکته‌ای را جهت تنویر افکارعمومی مطرح کنیم:

1- ضربه به شکوه و عظمت اسلام. بگو مگو های دینی بین چهره های مطرح جامعه موجب شکسته شدن ابهت و شکوه اسلام در دید عموم انسان ها می شود. به همین علت خداوند متعال از جدال در امر دین نهی کرده و در قرآن آورده: وَ لا تَنازَعُوا فَتَفْشَلُوا وَ تَذْهَبَ ريحُكُم. روشن است که منظور از جدال، بحث های علمی و استدلالی نیست. مطرح ساختن اختلاف سلیقه های علمی هیچ اشکالی ندارد. اما کشاندن اظهار نظر های سطحی به سطح جامعه، غیر از بحث و تبادل نظر علمی است. این کار به جامعه ضربه می زند.

2- ادعای این که "لغو فوتبال ضربه‌های جبران‌ناپذیری برای کشور دارد!". لغو این مسابقه در حالت عادی موجب خسارت سنگین به دینداری بعضی مردم می شود؛ اما با تبیین رسانه ها و در میان گذاشتن این موضوع با مردم عزیز ایران می شد جلوی خسارت های احتمالی گرفته شود. مردم ایران مردمی مقاوم و اهل هزینه دادن پای دین و اهل بیت علیهم السلام هستند. مردم ایران به این گذشت ها افتخار می کنند. تاریخ مردم ایران پر است از حماسه های ایثار و از خود گذشتگی. منتها زمانی که فلان مسئول مردم را نمی شناسد و امر دین برای شخص خودش اهمیت زیادی ندارد، از مردم هم دیگر انتظار مقاومت نمی رود. چرا که مقاومت مردم تنها به شرط ایستادگی مسئولین بروز می یابد. در دین اسلام نیز این امر تاکید شده، از ائمه علیهم السلام نقل است که فرموده اند: الناس علی دین ملوکهم. بنابراین اینکه شما لغو این مسابقه را مساوی قطعیه خسارت اجتماعی پنداشته اید؛ اشتباهی بزرگ است.

3- ادعای این که "حساسیت بیش از حد نسبت به این موضوع امری ضد دین به شمار می رود." اشکال دیگر نامه ی شماست. پا فشاری و جدی بودن در امر دین، بزرگترین تبلیغ برای دین است. در همه ی دنیا اگر شخص اعتقاداتش برای خودش مهم باشد، دیگران نیز به عقاید او احترام می گذارند. جدیت علماء نسبت به امور دینی بهترین تبلیغ و موجب دل گرمی مومنان است. آیت‌الله یزدی برگزاری مسابقه در تاسوعا را مصداق ضربه به شعائر الهی تشخیص داده‌اند و موضع‌گیری کرده‌اند. پا فشاری و جدیت ایشان در این امر عین تبلیغ دین است‌، ولی شما این را موجب گریز مردم از دین تشخیص داده‌اید. شما واقعیت را کاملاً برعکس فهمیده‌اید!

4- رو در رو قرار دادن مردم و آیت‌الله یزدی در ضمن عبارت "مردم در چنین موقعیت‌هایی به خوبی می‌دانند چگونه رفتار کنند.". شما در این نامه خودتان را مدافع مردم جلوه داده‌اید و آیت‌الله یزدی جای کسی نشانده‌اید که مردم را ناآگاه می داند و به این علت قصد تعیین تکلیف برای مردم را دارد. این در حالی است که اظهارات آیت‌الله یزدی خطاب به مسئولین بوده. مدیرانی که باید با افعلی که ظرفیت ضربه زدن به مقدسات مردم را دارد، مقابله کنند. خطاب به کسانی بوده که باید طبق قانون مدافع اسلام باشند. تذکر به مسئولین نسبت به انجام وظایفشان را تعیین تکلیف برای مردم جلو داده اید. اگر تعیین تکلیفی هم باشد، از ناحیه ی دین است. اهمیت به ظواهر مذهب جزء دین ماست. این تکلیف را دین مشخص کرده نه شخص آیت الله یزدی. آیا اشتباه ایشان این است که نظر دین را به مسئولین متذکر شده اند؟ آقای مطهری این روش بحث پسندیده نیست.

5- ندیدن ابعاد گسترده ی یک رویداد اجتماعی. تحلیل ساده ضمن یک تمثیل برای مدل کردن یک پدیده ی اجتماعی، اشتباه دیگر شماست. پدیده های اجتماعی ابعاد زیاد و گسترده ای دارند. اما شما با ذهنیتی ساده ضمن یک مثال خواسته اید عیب احتمالی این مسابقه را پاک کنید! جواب مثالی که آورده اید این است که اگر عده ای در مراسم ختم شخص بزرگواری شرکت کنند، سپس با هم لطیفه بگویند و بخندند؛ این توهین به صاحبان عزا است. آیا این که دلیل لبخندشان لطیفه بوده و نه مرگ آن شخص، زشتی خنده در مراسم سوگواری را از بین می برد؟ آیا دیگر این را توهین نیست؟ برای تحلیل مسائل اجتماعی نباید به دامن تمثیل ها پناه ببریم.

6- بی احترامی به تصمیم و فرهنگ مردم ایران، عیب دیگر این نامه بود. هر تصمیمی که مردم می گیرند و از جهتی رنگ دین دارد، بدعت نیست. آدابی که ناشی از کنش عقلانی مردم با دین است خرافه نیست. شارع هر اعتبار انسانی را لغو و ضد دینی نمی داند. امیر المومنین علیه السلام در نامه به مالک اشتر به این نکته اشاره کرده و فرمودند: لَا تَنْقُضْ سُنَّةً صَالِحَةً عَمِلَ‏ بِهَا صُدُورُ هَذِهِ‏ الْأُمَّةِ وَ اجْتَمَعَتْ بِهَا الْأُلْفَةُ وَ صَلَحَتْ‏ عَلَيْهَا الرَّعِيَّةُ وَ لَا تُحْدِثَنَّ سُنَّةً تُضِرُّ بِشَيْ‏ءٍ مِمَّا مَضَى مِنْ تِلْكَ السُّنَن‏. ( آداب پسندیده ای را که بزرگان این امت به آن عمل کرده اند و ملت با آن پیوند خورده و رعیت با آن اصلاح شدند، بر هم مزن، و آدابی که به سنت های خوب گذشته زیان وارد می کند پدید نیاور.) . مردم ایران از قدیم تصمیم گرفته اند برای احترام به اهل بیت علیهم السلام در دو ماه محرم و صفر، مراسم عروسی که با شادی همراه است را، برگزار نکنند. این تصمیم مردمی از ادب و عشق ایرانیان به خاندان عصمت و طهارت نشائت می گیرد. هر چیزی که در دین به طور صریح نیامده و از ابداعات مردمی است؛ بدعت محسوب نمی شود. و ادعای به گناه افتادن جوانانی که قصد ازدواج دارند در این دو ماه واهی است. باید بیشتر مواظب حرف زدن خود باشیم.

ان‌شاء‌الله که روز به روز شاهد رشد بیشتر عقلانیت، غنای در نظرات و ادب اسلامی باشیم.

جمعی از طلاب حوزه علمیه مشکات