مربیان بهتر از مهماندوست در تكواندو داریم!

تیم ملی تکواندو مردان ایران پس از آنکه در بازی‌های المپیک ریو 2016 نتایج دور از انتظاری گرفت و هر 3 تکواندوکار خود را حذف شده و بدون مدال دید و در اولین تجربه بین‌المللی خود در رقابت‌های فینال گرندپری و جام‌جهانی باکو آذربایجان شرکت کرد تا با ملی‌پوشان خود مدال‌های خوشرنگی بگیرد و در تمامی اوزان مسابقات رنکینگ‌های جهانی به تکواندوکاران ایرانی برسد، اما اتفاقات به گونه دیگری رقم خورد و تنها این سجاد مردانی بود که توانست با کسب مدال طلای خود از نام و اعتبار ایران دفاع کند. پس از این مسابقات انتقادات زیادی از بیژن مقانلو سرمربی تیم ملی شد. به همین منظور گفت‌وگویی با مرتضی کریمی سرمربی فعلی تیم ملی تکواندو داشته‌ایم که در ادامه می‌آید.
 
 اولین تجربه بین‌المللی تیم ملی تکواندو پس از المپیک 2016 با حذف 4 ملی‌پوش و تنها کسب یک مدال همراه بود. علت عدم موفقیت تکواندوکاران ما چه بود؟
 ما باید پس از المپیک کارشناسی دقیقی روی دلایل ناکامی تیم ملی در برزیل انجام می‌دادیم اما این کار انجام نشد. من در صحبتی که با ذوالقدر مدیر تیم‌های ملی ومقانلو سرمربی تیم ملی داشتم و خیلی تاکید کردم که برای مسابقات جام‌جهانی تیم دیگری را بفرستید تا کادری که در المپیک حضور داشته استراحت فکری بیشتری داشته باشد و با خارج شدن از فشار روانی در مسابقات بعدی هدایت تیم ملی را برعهده بگیرد.


 یعنی ملی‌پوشانی که تجربه چندین حضور بین‌المللی داشتند برای رقابت‌های گرندپری باکو مناسب نبودند؟

 مناسب نبودند چون مدتی است در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده بودند. ما باید از افرادی استفاده می‌کردیم که در فرم مسابقه بودند.این نه تنها توصیه من که توصیه بسیاری از کارشناسان تکواندو بود اما توجهی به این توصیه فنی نشد و تصمیمات دیگری گرفته شد که حاصلش را دیدید. مسعود حجی‌زواره در هیچ مسابقه‌ای حاضر نبود. او آمادگی ذهنی لازم را هم نداشت. اینکه او قبلا طلا گرفته که دلیل نمی‌شود باز هم انتخاب شود. معیار آمادگی فعلی است. بهنام اسبقی و ابوالفضل یعقوبی و آرمین هادی‌پور هم با روزهای خوب خودشان فاصله داشتند. وقتی به صحبت‌های کارشناسان دلسوز گوش داده نمی‌شود، بازتاب آن هم نتایج ضعیفی است که در آذربایجان به دست آمد. سجاد مردانی هم اگر طلا گرفت فقط به خاطر غیرت و تعصب خودش بود، چون او هم دو هفته پیش از شروع اردوی مسابقات تمرین نکرده بود. با این حال مردانی برای حفظ آبروی ایران کم نگذاشت و خوشبختانه طلا گرفت.


به نظر شما استعفای مقانلو از تیم ملی به سود تکواندو ایران است؟
 پیش از این هم اعلام کرده‌ام که بیژن مقانلو مربی فنی و آماده‌ای است که تخصص زیادی در تکواندو دارد. او می‌تواند به خوبی ملی‌پوشان تکواندو ما را آماده مسابقات کند. ولی مقانلو هیچ‌گاه این قابلیت را پیدا نکرده که نفر اول تیم ملی باشد. او می‌تواند گزینه دوم فوق‌العاده‌ای باشد. ما در تمامی رده‌های سنی تیم‌های ملی شاهد این هستیم که سرمربیان زیرنظر مدیرفنی کار می‌کنند اما این اتفاق در تیم ملی بزرگسالان رخ نمی‌دهد. متاسفانه مقانلو از کارشناسان و مشاوران در کنار خود استفاده نکرد. خوب این عدم استفاده به ضرر تیم ملی تمام ‌شد. برای همین هم باید مدیرفنی بالای سر مقانلو قرار می‌گرفت تا او به تنهایی تصمیم نمی‌گرفت. اگر مدیرفنی در بزرگسالان داشتیم، می‌توانستیم موفقیت بیشتری از مقانلو در تیم ملی ببینیم.


فکر می‌کنید مهم‌ترین عاملی که مانع مدال گرفتن تکواندو ایران در المپیک بود،‌غرور بالای ملی‌پوشان‌مان بود؟

مسئله غرور یکی از دلایل عدم موفقیت ما بوده است اما به نظر من غرور نهایتا 10 درصد در ناکامی تکواندو در المپیک موثر بود. موارد دیگری در این ناکامی تاثیرگذار بود. اینکه مهدی خدابخشی و سجاد مردانی با کادرفنی اختلاف داشتند و جداگانه تمرین می‌کردند یکی از عوامل بود. کادرفنی از هیچ مربی با تجربه‌ای درخواست نکردند که به آنها مشاوره بدهد. سرمربی تیم ملی اتاق فکر در تیمش ایجاد نکرد. تعداد متفکرین کم شدند و به این مسئله توجه نشد که حریفان به واسطه حضور بیش از حد نمایندگان ما در مسابقات مختلف فیلم مبارزات آنها را به دقت آنالیز می‌کنند. ضمن اینکه ملی‌پوشان ما با شناخت لازم با حریفان مبارزه نکردند. باید به آنها این شناخت داده می‌شد که در میدان المپیک فرصت کوچکترین اشتباهی را ندارید. باخت فرزان عاشورزاده استرس را به نفرات بعدی داد و متاسفانه کادرفنی هم نتوانست این استرس را از دوش آنها بردارد.


نتایجی که مهماندوست در تیم ملی آذربایجان گرفته بیش از حد بزرگنمایی شده نظر شما دراین باره چیست؟

به نظر من در شرایط کنونی ما 10 مربی داریم که از مهماندوست بهتر هستند ولی از آنها آن طور که باید و شاید در تکواندو ایران استفاده نمی‌شود. من می‌توانم دقیقا اسم 10 نفر را بگویم که از سرمربی فعلی تیم ملی آذربایجان بهتر هستند مانند سید نعمت خلیفه، محمد رضا زوار و فریبرز عسگری و دیگر مربیان نامدار تکواندو که در المپیک مدال برای ایران به ارمغان آوردند. ما مربیانی داریم که با تیم ملی به رقابت‌های آسیایی رفته‌اند و با قهرمانی تیم را برگرداندند اما آن توجهی که باید به آنها نشد. برای همین هم آنها ترجیح دادند در رده باشگاه کار کنند و در سطح ملی حضور نداشته باشند.


چرا معتقدید ما مربیانی بهتر از مهماندوست در تکواندو داریم؟

به‌این خاطر که مهماندوست با یک تکواندوکار ایرانی‌الاصل به نام میلاد بیگی طلا گرفته است. هر وقت او با یک تکواندوکار آذربایجانی مدال طلا گرفت، می‌توانید مدعی باشد. او کارآیی‌هایی دارد و تکواندو را می‌شناسد اما بهترین مربی ایرانی تکواندو نیست. فقط فضای کار بیشتری دارد و اختیارات بیشتری نسبت به ایران داشته است. اتفاق ما با میدان دادن بیشتر به مربیان و پیشکسوتان خود می‌توانیم به قدرت اول تکواندو جهان تبدیل شود. دلیلش هم حضور استعدادهای فراوانی است که در رده‌های سنی و در اوزان مختلف حضور دارند.


چگونه می‌توانیم از استعدادهای خود در تکواندو ملی استفاده کنیم؟

ما باید به همه افرادی که شایسته هستند، میدان بدهیم. در تاریخ ورزش ایران 3 تکواندوکار بودند که در المپیک مدال گرفتند. یکی از آنها که در ایران نماند و در حق خودش ظلم کرد.
نفرات بعدی هادی ساعی و یوسف کرمی هستند که آن استفاده‌ای که باید از آنها نمی‌شود. وقتی این دو نفر میدان نمی‌بینند و از ورزشی که در آن زحمت کشیده‌اند دور افتاده‌اند، هم آنها ضرر می‌کنند و هم فدراسیون تکواندو. باید به نفراتی که جزو سرمایه‌های تکواندو کشورمان هستند، بها بدهیم.


 به نظر شما رفتن مهدی خدابخشی و فرزان عاشورزاده به یک وزن بالاتر به سود آنهاست؟

این یک بحث اعتراضی است. خدابخشی که اصلا به اردو نرفته است. عاشورزاده هم به اردو آمده اما تصمیمی برای آینده‌اش نگرفته است. ضمن اینکه با تغییرات جدید در داوری‌های تکواندو و عوض شدن روش مبارزه عاشورزاده نمی‌تواند قابلیت‌های گذشته‌اش را داشته باشد و مدال‌های طلا را بگیرد.
مگر اینکه روش‌های جدید به درستی به بچه‌های تکواندو اطلاع‌رسانی شود. باید فضایی آماده کنیم تا این قهرمانان به تیم ملی خدمت کنند.