ایرلندشمالی در آستانه فروپاشی و حركت به سمت انتخابات زودرس پارلمانی

به گزارش نما - ایرنا نوشت: حکومت محلی و ائتلافی ایرلندشمالی متعاقب استعفای 'مارتین مک گینس' از اعضای شناخته‌شده حزب 'شین فین' از معاونت سر وزیری، و مقاومت این حزب در عدم معرفی فردی دیگر به‌جای او، در آستانه فروپاشی قرار گرفته است.
به گزارش ایرنا، حزب شین فین اعلام کرده است که هیچ فردی دیگری برای جانشینی مارتین مگ گینس معرفی نمی‌کند و این به معنای حرکت ایرلندشمالی به سمت یک انتخابات زودرس پارلمانی است.
پیش از این گفته شده بود که استعفای 'مک گینس' فرمانده سابق ارتش جمهوری‌خواه ایرلند ( بازوی نظامی شین فین ) از معاونت 'آرلن فاستر' سر وزیر ایرلندشمالی و رهبر حزب دمکراتیک وحدت طلب، می‌تواند نشانه‌ای از فروپاشی دولت ائتلافی ایرلندشمالی پس از 10 سال باشد.
فروپاشی دولت محلی ایرلندشمالی در حالی در حال تحقق است که به گفته منابع انگلیسی؛ 'ترزا می' نخست‌وزیر انگلیس تلاش زیادی را برای ممانعت از این مساله به خرج داده است.
به گفته این منابع، در صورت یافت نشدن راه حلی برای پایان بخشیده به این بن بست سیاسی، انتظار می‌رود که وزیر ایرلندشمالی در کابینه انگلیس عصر روز دوشنبه موافقت دولتش را با برگزاری انتخابات زودرس پارلمانی در این منطقه اعلام کند.
هر چند 'آرلن فاستر ' ضمن مخالفت با انتخابات زودرس پارلمانی هشدار داده است که این مساله می‌تواند ایرلندشمالی را در معرض خطر بی‌ثباتی قرار دهد.
به گفته منابع انگلیسی، 'ترزا می' از 'مک گینس' و نیز 'فوستر' خواسته است که تا قبل از پنج بعداز ظهر امروز ( دوشنبه) که پایان ضرب الاجل برای رسیدن به راه‌حلی از سوی دو حزب دمکراتیک وحدت طلب و شین فین برای حل این بحران است، به یک توافق دست یابند.
گفته می‌شود که درصورت عدم این توافق، انتظار می رود که انتخابات زودرس پارلمانی در ایرلندشمالی در اواخر ماه فوریه آینده و اوایل ماه مارس برگزار شود.
اگرچه به گفته تحلیل گران، در صورت برگزاری این انتخابات زودرس، حزب دمکراتیک وحدت طلب و شین فین انتظار می رود بیشترین کرسی‌های پارلمان محلی ایرلندشمالی را به دست آورند که در این صورت، بازهم این دو حزب مجبور هستند برای تشکیل یک دولت ائتلافی جدید به پشت میز مذاکره بنشینند.
درصورتی‌که این دو حزب نتوانند تشکیل حکومت دهند، دولت 'ترزا می' گزینه اندکی در پیش رو برای حل این بحران خواهد داشت و از جمله گزینه هایش تعلیق حکومت محلی ایرلندشمالی و اعمال حاکمیت وستمینستر خواهد بود.
مارتین مک گینس روز دوشنبه هفته گذشته در اعتراض به طرح نافرجام انرژی دولت محلی ایرلندشمالی استعفا داد.
وی پیش ‌از این از ' آرلن فاستر' سر وزیر ایرلندشمالی خواسته بود که به دلیل ارائه این طرح که در حدود 400 میلیون پوند، هزینه برای مالیات‌دهندگان ایرلندی در برداشته است، استعفا دهد.
'مارتین مک گینس' پس از اعلام استعفایش گفت: بیش از ده سال من با رهبران حزب دمکراتیک وحدت طلب، برای نیل به دولتی بر مبنای برابری، احترام مقابل و آشتی همکاری می‌کنم، اما در طی این دوره اقدامات دولت بریتانیا و حزب دمکراتیک وحدت طلب سبب تضعیف اعتماد عمومی و نهادهای قانونی شده است.
'مارتین مک گینس' اضافه کرد: شین فین دیگر نمی‌تواند این شیوه اداره حکومت از سوی' آرلن فاستر' و حزبش تحمل کند و دیگر هیچ راهی برای بازگشت به وضعیت موجود؛ دیده نمی‌شود.
آرلن فاستر، سر وزیر دولت ایرلند شمالی در واکنش به این اقدام 'مارتین مک گینس ' گفته بود که این استعفا اقدامی «بر خلاف اصول» است.
در همین حال بحران در حکومت محلی ایرلندشمالی می تواند شروع مذاکرات برگزیت از سوی دولت 'ترزا می' با تاخیر مواجه کند و به همین دلیل دولت انگلیس بایستی تا قبل از پایان ماه مارس بنحوی این بحران را مرتفع سازد.
'ترزا می ' گفته است که تا پایان ماه مارس آینده ماده 50 پیمان لیسبون که سرآغاز روند شروع مذاکرات و خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا است، فعال خواهد کرد.
حزب شین فین (Sinn Féin) علاوه برداشتن چهار کرسی در مجلس عوام، در پارلمان محلی ایرلند دارای 28 کرسی و در پارلمان اروپا برخوردار از یک کرسی است.
«جری آدامز» از سال 1983 میلادی تاکنون رهبری این حزب که در حال حاضر دومین حزب بزرگ ایرلند شمالی است را بر عهده دارد.
حزب دمکراتیک وحدت طلب ( the Democratic Unionists) نیز که در حال حاضر بزرگ‌ترین حزب ایرلندشمالی بوده و ضمن داشتن هشت کرسی در مجلس عوام، دارای 38 کرسی از 108 کرسی مجلس محلی ایرلندشمالی و یک کرسی در پارلمان اروپا است.
ایرلندشمالی واقع در شمال جزیره ایرلند در حال حاضر به همراه انگلیس، اسکاتلند و ولز، کشور بریتانیا را تشکیل می‌دهد.
ایرلندشمالی، پارلمان خاص خود را دارد و در محلی به نام 'استورمونت' در شهر بلفاست قرارگرفته است.
تشکیل این مجمع و دولت ائتلافی ایرلندشمالی نیز ازجمله نتایج صلح موسوم به 'جمعه نیک ' بشمار می‌آیند.
بحران ایرلندشمالی از سال 1968 آغاز شد و تا 1998 میلادی که دولت کارگری به رهبری 'تونی بلر' توافق صلح را امضاء کرد، ادامه داشت. در این سه دهه بیش از 3600نفر کشته و حدود 50000 نفر زخمی شدند.
اما فضای سیاسی ایرلندشمالی به‌رغم پایان درگیری‌های مسلحانه، همچنان میان جمهوری خواهان و طرفداران دولت مرکزی انگلیس موسوم به اتحادگرایان تقسیم‌شده و این مساله سبب پیچیده‌تر شدن مسایل این منطقه شده است.