اصلاح‌طلبان برای «روحانی» رقیب می‌تراشند

به گزارش نما به نقل از تابناک، در این میان اما اصلاح طلبان این روزها بیش از هر زمان دیگردر تکاپوی یافتن چهره ی جدیدی هستند تا بتوانند به عنوان «کاندیدای دوم» «کاندیدای ثانی»یا «کاندیدای سایه » هم پای روحانی راهی رقابت های انتخاباتی پیش رو کنند.

هراس از دست دادن روحانی در نیمه راه انتخابات به هر دلیلی که می تواند به ذهن خطور کند ، اصلاح طلبان نگران کرده است و به همین دلیل هم در سودای یافتن راهی برای درمان آن هستند.البته این نگرانی تنها یک نسخه دارد و آن هم یافتن و معرفی کاندیدای ثانی است که بتواند همچون هر کاندیدای شاخص دیگری محبوب باشد،قابلیت رای اوری داشته باشد و مردم با سخنان و شعارهایش ترغیب به رای دادن شوند.

کاندیدای ثانی چه ویژگی هایی دارد؟
شاید یافتن چنین فرد بالقوه ای در میان چهره های اصلاح طلب کار دشورای نباشد و اسامی زیادی هم مطرح باشد اما این مسیر یک پیچ دشوار داردو آنهم یافتن فردی است که قبول کند در هر شرایطی فرد دوم مجموعه باشد.

به این معنا که در سخنرانی های انتخاباتی ،مناظرات نامزدها و حتی سفرهای استانی کاندیداها همواره آماده و فعال ظاهر شود اما در عین حال که او با قدرت حضورش را به رخ رقیب اصولگر می کشاند به یاد داشته باشد و فرد دوم است و پس از حسن روحانی است و تلاش و تکاپویش باید مکملی باشدبرای رای آوری حسن روحانی.

کاندیدای ثانی اصلاح طلبان باید این شرط را بپذیرد که در هر شرایطی باید به نفع حسن روحانی از عرصه انتخابات کنار بگیرد و اصراری بر ماندن در عرصه انتخابات نداشته باشد .

اما اصلاح طلبان نگرانند که فردی را در مسیر رقابت های انتخاباتی راهی کارزار انتخابات کنند که در نیمه راه به وعده اش پای بند نماند و حضور ش و ایستادگی تا پایان رقابتها را وظیفه شرعی و اخلاقی اش بداند و آن وقت به تهدیدی برای ائتلافشان با اعتدالگرایان بدل شود.

بنای که عارف بنیان گذارش شد
ماجرا به خرداد 92 بر می گردد و تب و تاب جدی کاندیداهای انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری بر سر تصاحب سکان داری قوه مجریه.

رقابتی جدی که هر دو جناح اصولگرایان و اصلاح طلبان بی درنگ برای به در کردن رقیب تلاش می کردند.

طیف های مختلف اصولگرایان به 4 کاندیدا محمد باقر قالیباف ،محسن رضایی ،سعید جلیلی وغلامعلی حداد عادل به میدان آمده بودند و در مقابل اصلاح طلبان هم محمد رضا عارف را به میدان فرستاده بود و طیف اعتدالگرایان هم حسن روحانی را راهی کارزار انتخابات کرده بود ، در نهایت دو شب مانده به برگزاری انتخابات در پی ائتلاف اصلاح طلبان و اعتدالگرایان و تصمیم رهبران دو طیف عزم بر حمایت همه جانبه از حسن روحانی شد و در اقدامی بی سابقه محمدرضا عارف به درخواست رهبر اصلاح طلبان از حضور در عرصه انتخابات کنار رفت و اعلام کرد که به نفع ائتلاف اصلاح طلبان – اعتدالگرایان از حضور در رقابت ها کناره گیری خواهد کرد. او برغم همه برنامه ها و حضور جدی و حتی آرای مردمی که بدست آورده بود به سود جریان سیاسی که نمایندگی اش رابر عهده داشت از زمین رقابت ها خارج شد و رای خود و حامیانش را به سبد حسن روحانی ریخت.

به این ترتیب بود که کاندیدای واحد این ائتلاف نوظهور بر رقبای اصولگرایش پیروز شد و سکانداری قوه مجریه به دستان اصلاح طلبان - اعتدالگرایان سپرده شد.

نتیجه خوشایند کناره گیری عارف به نفع روحانی و تصاحب ریاست جمهوری از سوی ائتلاف مذکور سبب شد تا رسیدن به اجماع از سال 92 تا کنون در دستور کار اصلاح طلبان – اعتدالگرایان قرار گیرد بر همین اساس هم حالا که عزم آنها حمایت از این ائتلاف است داستان نباید هیچ جای خالی دیگر داشته باشد.

کار دشوار اصلاحات
به هر روی دستور کار اصلاح طلبان در دو ماهی که به برگزاری دوازدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری باقی است یافتن مهره ای است که به تواند به او اعتماد کنند و او را همپای روحانی راهی کارزار انتخابات تا به اشارات بزرگان اصلاح طلب در زمان موعد پاسخ گوید به آنی عرصه رقابت ها را به نفع حسن روحانی ترک کند، قطعا کار دشوار و حساس خواهد بود.

آنچه در این میان مشخص است اینکه اصلاح طلبان قطعا در این دوره از انتخابات با دو کاندیدا وارد عرصه رقابت های انتخاباتی خواهند شد هرچند که حسن روحانی کاندیدای اولشان باشد.