به گزارش نما - ایلنا نوشت: رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی گفت: متاسفانه نگاه مدیریت شهری به گونه‌ای است که شهروندان تهرانی را به شهروندان درجه یک و درجه دو تقسیم کرده است که در این نگاه شهروندان آسیب‌پذیر مورد بی‌توجهی و غفلت قرار می‌گیرند.
کوروش محمدی درباره تاثیر مدیریت شهری بر افزایش آسیب‌های اجتماعی در محله‌های پر‌آسیب تهران اظهار کرد: محلاتی که به عنوان نقاط بحرانی شهری در حوزه آسیب‌های اجتماعی می‌شناسیم در حقیقت محصول سوء مدیریت شهری است.
او با بیان اینکه محله هرندی از ابتدا به این شکل نبوده است، ادامه داد: به وجود آمدن چنین محلاتی نتیجه بی‌توجهی و نوع نگاهی است که مدیریت شهری دارد.
رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی توضیح داد: متاسفانه تمرکز خدمات و توزیع امکانات و فرصت‌ها به علت مدیریت ناصحیح همواره در مناطق مرکزی شهر بوده و این نقیصه‌ای است که در مدیریت شهری تهران قابل مشاهده است که باعث شده برخی مناطق بسیار ضعیف شوند.
محمدی با تاکید براینکه این مناطق ضعیف نتیجه نوع نگاه مدیریت شهری است، گفت: متاسفانه نگاه مدیریت شهری یک نگاه مقطع‌گرا و شعارگرا است و عمدتا به دنبال زیباسازی، تمرکز امکانات و توسعه در مناطق مرکزی و بالای شهر است تا جایی که از منطقه‌های محروم غافل شده‌اند. همین موضوع باعث شده که شخصیت جغرافیایی تحت عنوان شخصیت منطقه آسیب‌پذیر در ذهن جامعه شکل بگیرد.
او بیان کرد: امروز اسم منطقه ولنجک در ذهن شهروندان تداعی کننده یک منطقه خوش‌آب و هوا و گران‌قیمت است، اما وقتی اسم منطقه هرندی را می‌آورند، نقطه بحرانی و آسیب‌های منطقه اولین موضوعی است که به ذهن افراد جامعه می‌رسد. این نشان دهنده این است که مدیریت در تقویت باورپذیری بیشتر این ذهنیت نقش موثری داشته است.
رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی افزود: باور بحرانی بودن این مناطق متاسفانه روی رفتارهای اجتماعی مردم نیز تاثیرگذار است. همچنین کسانی که در این مناطق زندگی می‌کنند و مورد عدم توجه و بی‌مهری مدیریت شهری قرار گرفته‌اند پس از مدتی که احساس می‌کنند توانایی برخورداری برابر از منابع مانند مناطق مرکزی شهر ندارند خود به خود حس تعلق‌شان را به شهر از دست می‌دهند.
محمدی با بیان اینکه از دست دادن حس تعلق به شهر باعث بروز ناهنجاری‌ها می‌شود، گفت: این افراد که درآمد پایین داشته و مشکلات اجتماعی دارند، با هنجارهای جامعه بیگانه شده‌اند و به سمت ناهنجاری‌ها سوق پیدا می‌کنند، چراکه مدیریت شهری برای این مناطق این تعریف ذهنی را داشته است که این مناطق ضعیف و ارزانتر هستند.
او با تاکید براینکه مدیریت شهری باید با توزیع برابر امکانات، نگاه یکسان به همه مناطق شهری داشته باشد، تصریح کرد: متاسفانه مدیریت شهری تهران مدیریتی است که با چالش‌های سیاسی مسائل را دنبال می‌کند و کمتر نگاه برابر و کارشناسانه‌ای به مناطق دارد.
رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی با اشاره به احداث فرهنگسراها در مناطق گفت: ساخت فرهنگسرا در مناطق به معنی توزیع برابر همه خدمات شهری و ارتقای منزلت اجتماعی زنان و مردان ساکن در آنها نیست، بلکه باید همه خدمات در بین مناطق عادلانه ارائه شود.
محمدی تاکید کرد: متاسفانه در حال حاضر نگاه مدیریت شهری به گونه‌ای است که شهروندان تهرانی را به شهروندان درجه یک و درجه دو تقسیم کرده است که در این نگاه شهروندان آسیب‌پذیر مورد بی‌توجهی و غفلت قرار می‌گیرند.
او با تاکید براینکه ارتقای منزلت اجتماعی افراد باید در برنامه‌های مدیریت شهری جایگاه تعریف شده‌ای داشته باشد، گفت: اگر همان مدرسه‌ای که در ولنجک ساخته می‌شود در منطقه هرندی ساخته نشود، به معنی ایجاد تفکیک و جداسازی در مناطق و عاری از نگاه کارشناسانه است که براساس عدالت اجتماعی صورت نمی‌گیرد.
رییس انجمن آسیب‌های اجتماعی عنوان کرد: نقاط تفریحی و رفاهی در همه نقاط شهر باید برابر باشد. همچنین از نظر آموزشی نیز برابری باید در همه مناطق وجود داشته باشد.
محمدی با تاکید براینکه بستر فرهنگی در مناطق آسیب پذیر فراهم نیست، گفت: وقتی برابری خدمات در مناطق شهر فراهم نیست و در برخی مناطق افراد در خانه‌های بسیار کوچک با تراکم زیاد و با فقر زندگی می‌کنند، چگونه می‌توان در چنین بستری کار فرهنگی انجام داد. معتقدم در مناطق شمالی و مرکزی تهران کار فرهنگی به دلیل فراهم بودن بستر آن و آموزش‌پذیری بیشتر افراد آن منطقه بیشتر پاسخ می‌دهد و افراد در این مناطق نسبت به مسائل شهری دغدغه کمتری دارند.
تقسیم شهروندان تهرانی به درجه یك و دو در مدیریت شهری
۱۳۹۶/۲/۱۳
