تجرد گزینی دختران خطری بالقوه برای جامعه ایرانی

الهام آذر- مدت‌هاست که می‌گویند تجرد گزینی تبدیل به یک خطر مهم برای زندگی ایرانی شده است، اینکه یک نفر اعم از زن یا مرد بخواهد همه دوران زندگی‌اش را به‌تنهایی سپری کند و نیازی به همسر برای گذراندن مابقی زندگی نداشته باشد از بعدهای گوناگون زنگ هشدار بدی را برای جامعه ما به صدا درمی‌آورد، جامعه‌ای که بر اساس آمیزه‌های شریعت مقدس اسلام ازدواج امری مقدس برای تشکیل خانواده به‌حساب می‌‌آید تا جامعه علاوه بر سلامت روحی از سلامت جسمی لازم نیز بهره ببرد در این میان سهم زنان از انتخاب زندگی‌های مجردی و مخاطراتش بیشتر از مردان خواهد بود و این مسئله یکی از دلایل کاهش ضریب امنیت اجتماعی زنان در قیاس با مردان است، بر اساس آمارهاي رسمي ثبت‌احوال شاهد افزايش سن ازدواج در چند سال اخير در كشور بوده‌ايم به شكلي كه در سال 90 نسبت به سال 84، گروه سني كه بيشترين ازدواج در آن واقع‌شده، جهش پنج‌ساله‌ای دارد. در اين ميان سرعت افزايش سن ازدواج در زنان بيش از مردان است و اين مسئله مي‌تواند آثار و تبعات سويي همچون تغيير الگوي باروري به دنبال داشته باشد. پيشي گرفتن شمار مردان در سن ازدواج نسبت به زنان، هشدار نگران‌كننده ديگري است كه در صورت ادامه روند فعلي الگوي ازدواج در كشور تا سال 97 رخ خواهد داد، هرچند مطابق سرشماری‌های اخیر این میزان با افت‌وخیز همراه بوده است اما بازهم نمی‌توان از آثار و عواقب آینده آن صرف‌نظر کرد. با توجه به فرصت محدود افزایش جمعیت و کاهش ازدواج و افزایش سن باروری اخذ تصمیم‌ زندگی مجردی یکی از بدترین تصمیماتی است که علاوه بر برهم زدن هرم جمعیتی باعث ایجاد حس مقابله گری کاذب با امیال زنانه؛ نظیر حس مادر شدن و همسری می‌شود این موضوع نیز بیش از هر چیز در کنار سیاست‌گذاری نادرست ناشی از تغییر سبک زندگی و غربی شدن آن است که این امر محصول چند دهه اخیر است، دهه‌هایی که در آن ارزش‌هایی مثل مادری و همسری کم‌رنگ شد و به‌جای آن رسیدن به استقلال مالی، داشتن تحصیلات عالیه و شدت یافتن معیارهای مادی‌گرایانه در انتخاب همسر و درنهایت سخت شدن ازدواج باعث شد تا تجرد گزینی نه‌تنها قبیح نباشد بلکه اکنون یک عده آن را نوعی ژست روشنفکرانه مدرن قلمداد کنند. تجرد قطعی در دختران پیامدهای مثبت و منفی در سه سطح فرد، خانواده و جامعه در پی دارد؛ پیشرفت در امور کاری و تحصیلی، استقلال و آزادی، احساس تنهایی و انزوا، سرخوردگی، احساس پوچی، فساد اخلاقی و نداشتن تجربه مادری، از پیامدهای فردی هستند. در سطح خانواده نیز با از دست دادن سرپرست مشکلات آغاز می‌شود و گاهی دولت ناگزیر است بار حمایتی اضافه‌ای را برای تحت تکفل قرار دادن این افراد بر دوش بکشد؛ به بیان ساده‌تر دختری که ازدواج نکند، نیرویی است که فقط به کار خود می‌رسد و درگیر خانواده نیست که این اتفاق به‌ویژه برای بخش خصوصی مثبت‌تر است. پیشگیری از تبعات طلاق در جامعه، کاهش موالید و پایین آمد نرخ فرزند آوری، جامعه بی‌روح، بی‌احساس و بی‌هدف، از بین رفتن قداست خانواده و ازدواج سفید از پیامدهای تجرد قطعی در جامعه است، برای مقابله با این مهم نقش دین اهمیت زیادی دارد و می‌توان با اتکا به دین بسیاری از مشکلات را رفع کرد همچنین آموزش‌وپرورش می‌تواند این مسائل را وارد کتب درسی کند. در مقاطع بالاتر تحصیلی نیز با تدابیر مناسب می‌بایست جوانان را نسبت به ازدواج ترغیب کرد. تغییر توقعات، اقدامات دولت، فراهم کردن شرایط اقتصادی، تعدیل عقلانی مهریه، جامعه‌پذیری مناسب دختران برای ازدواج، الگوپذیری مناسب در فیلم‌ها، گسترش فرهنگ وساطت که در حال حاضر به دلیل شبیه شدن به مداخله، افراد وساطت نمی‌کنند و تغییر نگاه مردم به دختر مجرد که نگاهی آسیب‌پذیر است، از اقداماتی است که باید انجام شود؛ و درنهایت باید بیاموزیم دختران مجرد هم یک شهروند هستند. ما نمی‌توانیم تمام مجردان را به تأهل برسانیم؛ پس باید حمایت‌های شغلی و بیمه‌ای را مانند یک شهروند کامل برای آن‌ها ایجاد کنیم؛ زیرا ممکن است از طرف خانواده حمایت مالی نشود و این آغاز یک ماجرای تلخ برای کسانی است که غیر خودخواسته زندگی در تجرد بر آن‌ها تحمیل‌شده است.