موسسه ای برای نپرداختن به شهدای هفتم تیر

اصلان پور- هفتم تیر، اگر کسی بخواهد دنبال مطلبی برای نشر در رسانه اش یا در شبکه های اجتماعی و ... بگردد قاعدتا اولین جایی که به ذهنش می رسد، مرتبط ترین مسئول فرهنگی در این خصوص است. نهادی که اگرچه سالها جایش خالی بود اما با همت بخشی از بازماندگان حادثه انفجار هفتم تیر، مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی در سال ۱۳۹۱ در محل انفجار دفتر مرکزی حزب جمهوری اسلامی با هدف حفظ فرهنگ ایثار و شهادت در جامعه و انتقال ارزش‌های والای انقلاب اسلامی از نسل مبعوث به نسل وارث شروع به کار کرد ، تبین تاریخ انقلاب اسلامی ، سیره شهدای آن به ویژه شهدای فاجعه تروریستی هفتم تیر سال ۱۳۶۰ به عنوان الگوهای موفق و کارآمد، بررسی و واکاوی فاجعه تروریستی هفتم تیر و معرفی چهره نفاق به عنوان ابزار دست استکبار جهانی در کنار بیان حقانیت و مظلومیت جمهوری اسلامی ایران و طرح گفتمان انقلاب اسلامی از دیگر اهداف مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی بوده است .
اما امسال تا 8 تیرماه ، هیچ خروجی قابل استفاده ای در پایگاه این مجموعه که به لطف آقای زائری به «سرچشمه» تغییر نام داده است، دیده نمی شود. 8 تیر هم تنها خبری کوتاه از یک مراسم مختصر که توسط دیگران در آن مکان برگزار شده است. به عبارت دیگر وقتی 7 تیر که هیچ خروجی فرهنگی منتشر نشود، می توان فهمید در طول سال هیچ کاری نشده است.
سال گذشته مقام معظم رهبری در جمع خانواده شهدای هفتم تیر که حادثه هفتم تیر ماه سال ۱۳۶۰را حادثه ای بزرگ و حاوی درس ها و عبرت ها دانستند و با گلایه از کم کاری برای معرفی رویدادها و حوادث مهم انقلاب اسلامی و شهدا به نسل امروز خاطرنشان کردند: « بعد از گذشت ۳۵ سال هنوز یک فیلم سینمایی یا یک نمایش یا یک رمان درباره حادثه هفتم تیر و شهید بهشتی و شهدای این حادثه نداریم و اگر این حادثه تاکنون زنده مانده است، فقط به دلیل روحیه انقلابی خود مردم است ،»
می توان چنین استنباط کرد که سازمان ها ونهادهای مسول چون مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی با انحراف از اهداف اصلی خویش در زمینه زنده نگه داشتن یاد و خاطره شهدا و ادامه راه کسانی چون شهید بهشتی ویاران صدیق انقلاب از مسیر اصلی منحرف و با بی توجه ای به دغدغه های موجود در جامعه و کم کاری در معرفی چهره های شاخص انقلاب که بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی رحمه الله علیه در تکریمشان گفتند :« كساني كه در حادثه هفتم تير به شهادت رسيدند و خونشان ريخته شد، نفوس زكيه اي از افراد بشر و انسانهاي ممتاز جامعه بودند اینها هر کدام اشخاص متعهدی بودند که در پیش مردم مقام داشتند، در پیش روحانیت مقام بزرگ داشتند و اینطور نبود که واخورده باشند که بخواهند بیایند اینجا انحصار طلب باشند» راه به بیراهه می روند و از انجام به تکالیف خود غافل مانده اند.
با نگاهی به عملکردچند ساله مجموعه فرهنگی شهدای انقلاب اسلامی می بینیم که با بی اطلاعی و بی توجهی مسولین این مرکز از روند شکل گیری بنیاد هفتم تیر ، اهداف و علل سرمایه هایی که در این مجموعه بکار گرفته شده این نهاد تبدیل به مکانی برای پیاده کردن خواسته های بیشتر تجاری مدیران مجموعه شده که یک روز نام مجموعه را تغییر داده , یک روزدر آن دیزی سرا برپا می کنند و روزی دیگر با تخریب سنگ بزرگ سالن شهدا مقدمه حذف کار گذشتگان را فراهم می نمایند و اعمال مدیریت خویش را در ظاهر و به صورت شکلی بدون توجه به محتوای مرکز به منصه ظهور می گذارند و عمده اقدامات فرهنگی آنها نیز، متوجه بزرگان خارج از این آب و خاک است!

امروز ما یک فیلم درباره‌ی این حادثه‌ی بزرگ هفتم تیر سال 1360 سراغ نداریم؛ یک اثر هنری درباره‌ی حادثه‌ی هفتم تیر که حقایق را روشن کند، موجود نیست که معلوم شود آنهایی که شهید شدند چه کسانی بودند؟ چه کردند ؟ شهید بهشتی چه کسی بود؟ آن وزرای مخلصِ مؤمنِ پاک‌باخته‌ای که با همه‌ی وجود وارد میدان بودند و ما با اینها زندگی کرده بودیم، با اینها کار کرده بودیم، اینها را از نزدیک می‌شناختیم، چه کسانی بودند؟ هنوز ما یک اثر هنری نداریم، یک فیلم سینمایی نداریم، یک نمایش تجسّمی نداریم، یک رُمان خوب نداریم؛ اینها کارهایی است که ما نکردیم و باید بکنیم.
جالب است که به رغم این همه تلاش دشمن برای کم رنگ کردن یاد و نام و اثر شهدا در جامعه ، حتی در کتاب های درسی دانش آموزان مدارسمان ، مدیران ومتولیان در مراکز حساس انقلابی بدنبال اعمال سلایق شخصی خویش بوده واز راه منحرف واز اجرای اهداف عالیه انقلاب و الگو سازی از شهدا برای نسل جوان جامعه باز بمانند.

اکنون در جهت تحقق آرمان شهیدانی که با نثار جان خویش ، بدون ذره ای دلبستگی به تعلقات مادی تا پای جان کنار حق استواری و مقاومت نموده و با تمسک به قدرت لایزال حق تعالی از موضع انقلابی خود در تامین استقلال و آزادی برای مردم کوتاه نیامدن ، انتظار اینکه مسولان امر بدون توجه به حواشی و کم کاری ، در انجام به تکالیف خود به درستی عمل کنند خواست زیادی نیست، چرا که با همه غفلت ها مردم همیشه بیدار ودر صحنه با همان آرمان های سال 1367 راهشان را در نیل به مقصود ادامه داده واز مسیر اصلی تا رسیدن به آرمان شهدا با وجود همه خدعه ها وکم کاری ها بر نخواهند گشت .
و چنان که رهبر فرزانه انقلاب در سخنانشان فرمودند : «گاهی رنج و زحمتِ زنده نگهداشتن خون شهید، از خود شهادت کمتر نیست» اگر کسانی که بار این تکلیف بردوش آنان گذاشته شده هم درگیر حواشی و کوتاهی شوند و با عملکرد نا درست خویش راه به ترکستان برند سربازان بصیر در صحنه راهشان را راست خواهند کرد .
لیکن اکنون بر همگان فرض است تا برای جبران ذره ای از امنیت ، آرامش، وآسایش وموقعیتی که امروز از قبل ایثار شهدا دارند و از سویی رنجی که از نبود خدمات چنین مردان بزرگی که با ظلم فاحش استکبار داخلی وخارجی از ملت با شهادت گرفته شد این فرزندان برومند سرزمین برای نسل های جدید شناخته شده وراه وآرمانشان زنده و از انحراف مصون بماند .