تصمیمی كه سرنوشت جام جهانی را تغییر داد

به گزارش نما به نقل از ایسنا، جام جهانی ۱۹۶۶ سه سال بعد از جشن صد سالگی فوتبال در انگلیس برگزار شد. رییس فیفا استنلی رویس بود که میزبانی را به این کشور داد تا انگلیس بتواند قهرمانی در این بازی‌ها را تجربه کند. از هر کشور دو داور می‌توانستند در این رقابت‌ها قضاوت کنند. از انگلیس ابتدا فینی و هاولی حضور داشتند اما چهار داور دیگر انگلیسی به نام‌های مک کابی، تیلور، داگنال و کرافورد نیز نامشان برای قضاوت در این بازی‌ها ثبت شد. علاوه بر چهار داور ذکر شده کالاگهام ولزی، آدیار ایرلندی و فیلیپس اسکاتلندی حضور داشتند، یعنی ۹ داور از بریتانیا. همه داوران بر اساس برنامه ریزی انجام شده قضاوت کردند.

بیست و سوم جولای بازی‌های یک چهارم نهایی برگزار شد. انگلیس با آرژانتین بازی کرد، آلمان برابر اروگوئه قرار گرفت، پرتغال و کره جنوبی دیگر دیدار این مرحله را برگزار کردند و مجارستان به مصاف شوروی رفت. اتفاق عجیبی پیش از این مرحله در روز بیستم رخ داد. این موضوع را پدرو اسکارتین بعدها فاش کرد. او عضو کمیته برگزاری رقابت‌ها بود و نتوانست در یکی از جلسه‌ها شرکت کند. ساعت جلسه را در تصمیمی عجیب ۱۰ تعیین کردند و به همین خاطر برخی از اعضا که بیرون از لندن و در دیگر شهرهای میزبان بازی‌ها بودند نتوانستند خود را به آن برسانند. رویس تنها با عضو کره‌ای جلسه گذاشت و توانست به هدف خود برسد. او کرایتلین، داور آلمانی را برای دیدار انگلیس و آرژانتین انتخاب کرد و فینی انگلیسی را برای بازی آلمان و اروگوئه برگزید.

هر دو داور در نتیجه بازی‌ها تاثیرگذار بودند. کرایتلین، راتین (بازیکن آرژانتین) را به خاطر اعتراض به خطاهای خشن نابی استایلز اخراج کرد. هافبک انگلیسی با دندان شکسته بارها بازیکنان آرژانتینی را متوقف کرد. اخراج راتین سر و صدای زیادی به پا کرد. او از ترک زمین سر باز زد و خواستار توضیح بود. از طرفی تیم آرژانتین داور را به ترک زمین تهدید کرد. این موضوع هشت دقیقه طول کشید. راتین ابتدا فکر می‌کرد که در فرش قرمز حضور دارد و می‌تواند توجه حاضران را به خود جلب کند. در نهایت انگلیس با یک گل و ضربه سر هارست پیروز شد. بازیکنان آرژانتین به این گل نیز معترض بودند و آن را آفساید می دانستند. این اتفاقات در ومبلی رخ داد، در دیداری که به صورت زنده پخش می‌شد و تعداد زیادی از مردم جهان به تماشای این دیدار نشسته بودند.

از طرف دیگر اروگوئه و آلمان در هیلزبورو شفیلد به مصاف هم رفتند. قضاوت این بازی را فینی انگلیسی به عهده داشت. در حالی که بازی بدون گل در جریان بود داور یک پنالتی آشکار را به نفع اروگوئه اعلام نکرد. تصویری که از این اتفاق منتشر شد گویای همه چیز بود. کارل هاینتس شنلینگر در نزدیکی دروازه از زمین بلند شد و به توپ با مشت ضربه زد اما داور پنالتی اعلام نکرد و تنها نقطه کرنر را نشان داد. این اتفاق اروگوئه‌ای‌ها را به شدت عصبانی کرد و فینی از آنها خواست تا خودشان را کنترل کنند. او سپس در مدت زمان کوتاهی اروگوئه را ۹ نفره کرد. در نهایت این دیدار با پیروزی چهار بر صفر آلمان به پایان رسید.

این اتفاق باعث اعتراض کشورهای آمریکای جنوبی شد چون آنها فکر می‌کردند دو نماینده این قاره ناعادلانه حذف شدند. شرایط زمانی بدتر شد که سرمربی انگلیس در صحبت با یک رسانه بازیکنان آرژانتین را "حیوان" نامید. او معتقد بود بازیکنان حریف قصد داشتند شاگردانش را تحریک و عصبانی کنند. این صفت تیتر اصلی روزنامه‌های بزرگ انگلیسی شد. پیش از این مرحله نیز اتفاق مشابهی برای برزیل افتاده بود. این تیم در مرحله گروهی به خاطر قضاوت‌های ناعادلانه ضربه خورد تا جایی که پله نتوانست حتی در یک بازی به میدان برود. ستاره برزیلی در دو بازی آسیب دید و زمین بازی را ترک کرد و در دیگر دیدار نتوانست بازی کند. برنامه ریزی اروپایی‌ها از تعداد شرکت کنندگان تا قضاوت، باعث خشم کشورهای آمریکای جنوبی شد. این خشم سپس در بازی‌های باشگاهی جام بین قاره‌ای با صحنه‌های خشونت‌آمیز فراوانی نشان داده شد.