نسخه چاپی

به لیگ فوتبال بانوان بها دهید

به رغم آنكه بانوان فوتبالیست ایرانی در معدود مسابقات بین‌المللی كه حضور داشتند، ثابت كردند استعداد ویژه‌ای برای درخشش در مسابقات برون مرزی دارند؛ اما مسابقات داخلی این رشته در اوج بی‌برنامگی، بی‌تفاوتی و كمبود امكانات برگزار می‌شود. ظاهرا دغدغه‌های فدراسیون فوتبال به اندازه‌ای زیاد است كه حتی برای دقایقی هم امكان برنامه‌ریزی برای بالا بردن سطح كیفی فوتبال بانوان وجود ندارد.

به گزارش نمابه نقل ازتابناک، ليگ فوتبال بانوان ايران اين روزها با كاستي‌هاي فراوان در حال پيگيري است. ولی ظاهرا دغدغه‌هاي فدراسيون فوتبال به اندازه‌اي زياد است كه حتي براي دقايقي هم امكان برنامه‌ريزي براي بالا بردن سطح كيفي فوتبال بانوان وجود ندارد.

به رغم آنكه بانوان فوتباليست ايراني در معدود مسابقات بين‌المللي كه حضور داشتند، ثابت كردند استعداد ويژه‌اي براي درخشش در مسابقات برون مرزي دارند؛ اما مسابقات داخلي اين رشته در اوج بي‌برنامگي، بي‌تفاوتي و كمبود امكانات برگزار مي‌شود. باشگاه استقلال فصل گذشته در ليگ دسته اول فوتبال بانوان قهرمان شد و به ليگ برتر راه يافت.

زمانی علي فتح الله زاده، مديرعامل اين باشگاه اعلام كرد بودجه‌اي براي حمايت از بانوان فوتباليست در اختيار ندارد اما سرانجام با برخي پادرمياني‌ها آبي‌ها در ليگ شركت كردند. استقلال در هفته چهارم اين مسابقات ميزبان پاس همدان بود اما حتي در حد يك تيم محلي هم اصول ميزباني را به‌جا نياورد. در اين بازي تابلوي تعويض وجود نداشت، پيش از مسابقه دروازه‌هاي زمين نصب نشده بودند، زمين كوچك‌تر از يك زمين استاندارد بود، تنها يك رختكن در محل مسابقه وجود داشت و اين تنها رختكن برق هم نداشت، توپ جمع كن‌هاي بازي مرد بودند و... اما با تمام اين شرايط بازي برگزار شد و صحنه‌هاي غیرمنتظره ای در آن رقم خورد.

نسيم صادقي، سرمربي تيم پاس همدان با اشاره به مصائبي كه تيمش در راه برگزاري اين مسابقه متحمل شده گفت: «فكر مي‌كنم اگر از ابتدا به تيم ما باخت فني مي‌دادند خيلي منصفانه‌تر از ديداري بود كه روز جمعه مقابل استقلال تهران داشتيم. قبل از بازي باشگاه استقلال عنوان كرد براي آنكه خوابگاه در اختيار ما قرار دهد بايد به ازاي هر نفر 10 هزار تومان پرداخت كنيم، ما هم پذيرفتيم اما زماني كه به تهران آمديم خبري از خوابگاه نبود و حدود 2 ساعت منتظر مانديم تا مجتمع خوابگاهي ديگري را در اختيار ما قرار دادند. اين خوابگاه حتي سرويس بهداشتي و حمام هم نداشت و از نظر امكانات در سطح كيفي بسيار پاييني بود. روز مسابقه وقتي به استاديوم آمديم متوجه شديم تنها يك رختكن براي دو تيم وجود دارد! واقعا كجاي دنيا مرسوم است كه دو تيم در يك رختكن باشند؟»

همه اتفاقات عجيب اين مسابقه به كمبود فاجعه بار امكانات ختم نمي‌شد. زماني كه چند دقيقه بيشتر از آغاز بازي نگذشته بود نماينده‌ فدراسيون چندين بار بدون آنكه هماهنگي‌اي با داور وسط انجام دهد‌ يا بازي متوقف شود بازيكنان دو تيم را براي تذكر دادن درباره وضعيت حجاب‌شان از بازي بيرون كشيد. هر بازيكني كه براي تذكر گرفتن بيرون مي‌رفت تيمش بايد 10 نفره به بازي ادامه مي‌داد. سرمربي پاس در اين باره مي‌گويد: «نماينده‌ فدراسيون مي‌گفت ممكن است اگر بازيكنان شما زمين بخورند قسمتي از پايشان مشخص شود. به همين دليل به تمام بازيكنان ما گفت كه جوراب خود را روي شلوارك‌هايشان بكشند. سوال من اين است كه وقتي چنين تذكرهايي به تيم داده مي‌شود، پس چرا توپ جمع‌كن‌هاي بازي آقا‌ بودند؟!

آقايان حاضر در ورزشگاه تنها به توپ جمع كن‌ها محدود نمي‌شدند و تعداد زيادي از تماشاگران مرد هم بدون آنكه ممانعتي وجود داشته باشد از روي سكوها اين بازي را تماشا كردند.

بدیهی ست رعايت پوشش اسلامي براي بانوان امري بديهي است و بايد از سوي ورزشكاران و مسئولان تيم‌ها جدي گرفته شود اما از سوي ديگر هم بايد شرايط ايده آلي براي برگزاري مسابقات ورزشي بانوان ايجاد شود. نه اينكه تنها يك بعد مورد توجه قرار گيرد و ديگر اصول زير پا گذاشته شوند. زري پولاجي، نماينده فدراسيون در مسابقه روز جمعه استقلال تهران و پاس همدان هم تاييد مي‌كند كه شرايط براي برگزاري اين مسابقه مهيا نبوده و بهتر بود او اجازه به صدا درآمدن سوت آغاز بازي را نمي‌داد: «من بدون هماهنگي داور بازيكني را از زمين بيرون نكشيدم. وظيفه من اين بود كه نسبت به موضوع حجاب به بازيكنان تذكر بدهم. آنها بايد پوشش خود را رعايت مي‌كردند. تيم پاس همدان از نظر پوشش مشكلات زيادي داشت. به هر حال ما تماشاگر مرد هم داشتيم و اگر تذكر نمي‌دادم با مشكلات بيشتري روبه‌رو مي‌شديم. در محل مسابقه خانمي بود كه خود را مامور حراست معرفي مي‌كرد. زماني كه من اعتراض كردم كه چرا تيم استقلال نبايد حتي يك تابلوي تعويض داشته باشد و با چنين شرايطي نمي‌توان بازي را انجام داد، به من مي‌گفت كه به شما چه ربطي دارد؟ اگر اين بازي در يك منطقه دور افتاده هم برگزار مي‌شد شرايطش بهتر از چيزي بود كه در روز جمعه شاهد آن بوديم. وقتي من اينهمه كاستي را ديدم نبايد اجازه برگزاري بازي را مي‌دادم كه متاسفانه چنين كاري را نكردم.»

ظاهرا دغدغه‌هاي فدراسيون فوتبال به اندازه‌اي زياد است كه حتي براي دقايقي هم امكان برنامه‌ريزي براي بالا بردن سطح كيفي فوتبال بانوان وجود ندارد. به هر حال ضعف امكانات يك بحث است و رعايت نشدن ابتدايي‌ترين اصوال برگزاري يك بازي، بحثي ديگر. گويا براي فدراسيون نشينان تنها اين مهم است كه مسابقاتي تحت عنوان ليگ برتر بانوان برگزار شود، اما اينكه اين مسابقات در چه فضايي و با چه امكاناتي برگزار مي‌شود اهميتي ندارد

۱۳۹۱/۷/۱۱

اخبار مرتبط
نظرات کاربران
نام :
پست الکترونیک:
نظر شما:
کد امنیتی:
 

آخرین اخبار...