كابینه ناكارامد گذشته را تكرار نكنیم!

در بین مسائل سیاست داخلی، بحث درباره کابینه دوازدهم همچنان محوری‌ترین موضوع در افهام طیف بزرگی از دلسوزان، منتقدان و مخالفان دولت از گروه‌های مختلف مردمی تا نخبگان و مسئولان و جریان‌های سیاسی است.
فراتر از سهم‌خواهی‌های سیاسی درون اردوگاهی در جبهه اصلاحات ـ اعتدال که کم و بیش ادامه دارد رئیس‌جمهور محترم باید با نگاه ملی و فراتر از نگاه حزبی و سیاسی کابینه را بچیند. آنچه در این مقطع حساس باید برای رئیس‌جمهور محترم، مهم و راهبردی جلوه کند، تنها اقتدار، عزت و پیشرفت ملت عزیز ایران و کارگشایی از کار گره‌خورده آنها در حوزه رفاه، معیشت و اقتصاد است.
مسلماً پیش‌نیاز اولیه در این زمینه ارزیابی دقیق و کارشناسی از عملکرد وزرا و کابینه یازدهم است. رئیس‌جمهور محترم در خلوت خود بیش از همه باید بدون لحاظ کمترین حبّ و بغضی کارنامه وزرای محترم و اعضای کابینه یازدهم را بررسی کرده، با شناسایی نقاط ضعف و قوت گذشته، احصای چالش‌ها و فرصت‌های پیش رو و همچنین کمک‌گیری از بانک اطلاعات نیروی انسانی، مدیرانی کاربلد و متخصص را با بیشترین تعهد به مردم و کمترین رویکرد سیاسی برای کابینه دوازدهم گزینش کند؛ چرا که تحقق وعده‌ها و برنامه‌های به زمین مانده از دولت قبل و پاسخ به مطالبات و خواسته‌های مشخص مردم از ضرورت حل مسائل اقتصادی تا ایستادگی و مقاومت در برابر زیاده‌خواهی‌های نظام سلطه و ارتجاع منطقه، به علاوه حیثیت و آبروی این دولت و شخص دکتر روحانی به عملکرد این کابینه منوط شده است و دقیقاً توانمندی افراد برای انجام و تحقق همین‌ مورد باید نقشه راهنمای رئیس‌جمهور در تکمیل جورچین کابینه و دولت آتی باشد.
دولت در پیمودن این راه سخت، باید به موانع و راه‌زنی‌ها و رأی‌زنی‌ها توجه جدی کند. القائات تأویل‌گر و قابل تفسیری نظیر اینکه رأی 57 درصدی مردم به روحانی در انتخابات اردیبهشت نشان داد که مردم «چه می‌خواهند و چه نمی‌خواهند» و با رأی اعتماد مجدد و معنادار خود، رویکرد و راهی را انتخاب کردند که چهار سال در معرض آزمون و نقد و ارزیابی همگان قرار داشت، اگر جلوی بازبینی و تصحیح اشتباهات گذشته را بگیرد و به فکرها و راه‌های جدید برای حل معضلات مجال بروز ندهد، کابینه ناکارآمد تکرار خواهد شد.