ضد حملات ایران،روسها را خسته كرد

به گزارش نما, قبل از این تیم ایران و روسیه هفت سال پیش در یک بازی دوستانه به دیدارهم رفته بودند که این بازی به نفع ایران با نتیجه یک بر صفر تمام شده بود.

تحلیل تیم روسیه

بازی هجومی روسیه در دقایق ابتدایی مسابقه نشان دهنده مالکیت و تسلط آنها درمقابل ایران بود.این یعنی روسی ها از همان شروع بازی به دنبال یک نتیجه مقتدرانه وپرگل بودند.روسیه در بیشتر مواقع باسیستم 1-5-3بازی می کرد این سیستم بدین شکل بود که دونفر از سه مدافع مرکزی با دو مهاجم تیم ایران یارگیری نزدیک می کردند و مدافع سوم شان که آزاد بود پوشش دو مدافع دیگر را انجام میداد.ولی این سیستم در جاهایی آسیب پذیر بود یعنی مدافعان مرکزی مجبور به پوشش فضای بیشتربه خصوص درکنارهای زمین بودند.به عنوان مثال حرکت زیبای طارمی و رد شدن از مدافع مستقیم خود باعث به ثمر رسیدن گل ایران شد.در واقع ترک فضای حیاتی از میانه به کنارهای زمین از طرف مدافعان مرکزی کناری،موجب به دست آمدن فضا و زمان لازم جهت ضد حملات ایران می شد که دروازه روسیه یک بارهم باز شد. مواقع حمله روسیه در این سیستم دو هافبک کناری خود را مجبور کرده بود تمایل بیشتری به شرکت در حملات و فاز هجومی داشته باشند.بازیکنان روسیه معمولا بعد از ردو بدل کردن چند پاس بازی را به کنارها میکشیدند.همانطور که دید شد گل روسیه به این ترتیب بود که با یک پاس بلند توپ را به کنارها بردند وبا ارسال خوب در منطقه خطروشکاف ایجاد شده ایران به گل رسیدند.

تحلیل تیم ایران

روسیه با فوتبال هجومی خود از ابتدایی بازی به دنبال باز کردن قفل دفاع ایران بود اما ایران به روسیه نشان داد مانند بازی های قبل خود توان مقابله با حملات را به خوبی بلد است و این اصلی ترین شیوه بازی ایران است یعنی اول گل نباید بخورد و بعد گل بزند ،سیستمی که به خوبی دفاع منطقه ای را انجام میدهد و بعد با اولین فرصت توپ را به ضد حمله تبدیل می کند و با آمدن سید جلال حسینی و هماهنگی پورعلی گنجی در دفاع توانسته بودند نظمی را حاکم کنند.ایران در این بازی یک تجربه داشت و آنهم این بود در اکثر مواقع با سیستم 1-4-1-4بازی میکرد.این سیستم در شکل دفاعی،دفاع خطی است.سعید عزت الهی در جلوی دفاع ها قرار گرفته بود در مواقعی که ایران خالی ازهافبک میشود به خوبی آمادگی لازم را برای جلو گیری از ضد حملات روسیه داشت و از همان نقطه به درستی تدارک حمله را ایجاد می کرد ولی در بعضی مواقع در نبردهای نفری بازنده بود ودرصد پاس های اشتباه هم داشت .ایران بیشتر به دنبال ضد حملات بود یعنی تمرکز خود را روی دفاع گذاشته بود.امید ابراهیمی هم بازیکنی بود که نقش یک هافبک دفاعی در جلوی عزت الهی داشت و با دونده گی ها ، قدرت بدنی و چرخش با توپ درانتقال توپ به خوبی عمل می کرد.4 هافبک تهاجمی ایران در این بازی مانند پیستون عقب و جلو می شدند .وحید امیری وجهانبخش با سرعت خود به دفاع و حمله اضافه میشودند و به تیم کمک زیادی میکردند.ایران در طراحی ضد حمله بخصوص در نیمه دوم بازی بسیار سریع انجام میداد.

بازیکنان با تجمع و پرس مناسب از کار کردن روسیه جلو گیری می کردند وسعی داشتند بازی را به میانه زمین هدایت کنند،کی روش مطمئنا در بین نیمه از بازیکنان خود خواسته بود که به بازی سرعت بدهند و با آغاز شروع نیمه به مراتب این کار را از تیم ایران می دیدیم که باعث ضد حملات ایران می شود که با همین شیوه طارمی با حمل خوب توپ به منطقه خطر روسیه ورود کرد و بازی خوب بدون توپ آزمون و رسیدن به موقع در چند قدمی دروازه پاس عالی طارمی را صاحب شد و ایران را به گل رساند .اما در گل روسیه که به ایران زد در خط دفاعی چهارنفره ایران بی نظمی به وجود آمد بطوری که وقتی بازیکن روسیه به سمت چپ ایران توپ را ارسال کرد،هافبک چپ به عنوان یار درگیر برای فشار به روی توپ و بازیکن درجناح چپ رفت که باید حاج صفی به عنوان دفاع چپ آن را پوشش میداد ،ولی او درست به محض ارسال بی خیال توپ شد و به کمک داور نگاه کرد که شاید آفساید بگیرد و سبب شد که تمرکز خود را از دست بدهد و روسیه به گل برسد .تا زمان قرار داشتن بازیکنان اصلی در زمین وقبل از شروع تعویض ها ،در بین بازیکنان هماهنگی درستی بود .این یعنی بازیکنان به خوبی یکدیگر را در زمین شناخته اند وهمین بازی های پی در پی تدارکاتی قطئنا در روال پیشرفت و هماهنگی بازیکنان ذخیره و اصلی تاثیر زیادی می گذارد.