به دنبال گرفتن پست وجایگاه نیستم!

یکی از دلایلی که در انتخابات ریاست فدراسیون تکواندو ثبت نام نکردم این بود که خواستم به همه آقایان ثابت کنم که اگر انتقاد می‌کردم به دنبال پست نبوده و نیستم. اگر در طول این مدت از عملکرد ضعیف مدیریت فدراسیون تکواندو انتقاد کردم به دنبال پست نبودم. من همیشه روی حرف‌هایم بوده و هستم و حالا هم اکنون با عدم ثبت‌نام در انتخابات ثابت کردم که من دلم برای تکواندو و جوانان می‌سوزد که از عملکرد ضعیف مدیریت تکواندو انتقاد کردم ...


چرا در انتخابات فدراسیون تکواندو ثبت‌نام نکردید؟

همانطور که قبلا گفته بودم من به دنبال گرفتن پست وجایگاه نیستم. من سرباز تکواندوی ایران هستم و هر جایی که بتوانم به تکواندو کمک کنم دریغ نخواهم کرد. در طول این سال‌ها به اندازه کافی پست و جایگاه داشته‌ام و به لطف خدا در تکواندو هم هادی ساعی جایگاه مشخصی دارد. افرادی که تا به این لحظه در انتخابات ثبت نام کردند قطعا افرادی هستند که توانایی کمک کردن به تکواندوی ایران را در شرایط فعلی دارند. من در طول تمام این سال‌ها همیشه اعلام کردم هر جایی که هادی ساعی بتواند به تکواندو کمک کند دریغ نخواهد کرد. من سرباز تکواندوی ایران هستم و همیشه حاضرم برای موفقیت این رشته تلاش کنم. در حال حاضر با افرادی که ثبت نام کرده‌اند موافق هستم و همه آنها لایق کسب کرسی ریاست فدراسیون تکواندو هستند و بدون شک می‌توانند به تکواندوی ایران کمک کنند. به همین دلیل بنده در انتخابات فدراسیون تکواندو ثبت‌نام نمی‌کنم.
 
 دلیل شما برای ثبت نام نکردن در انتخابات فدراسیون چه بود؟

یکی از دلایلی که در انتخابات ریاست فدراسیون تکواندو ثبت نام نکردم این بود که خواستم به همه آقایان ثابت کنم که اگر انتقاد می‌کردم به دنبال پست نبوده و نیستم. اگر در طول این مدت از عملکرد ضعیف مدیریت فدراسیون تکواندو انتقاد کردم به دنبال پست نبودم. من همیشه روی حرف‌هایم بوده و هستم و حالا هم اکنون با عدم ثبت‌نام در انتخابات ثابت کردم که من دلم برای تکواندو و جوانان می‌سوزد که از عملکرد ضعیف مدیریت تکواندو انتقاد کردم. همه خانواده تکواندو که این روزها در مورد تکواندو انتقاد دارند و به این دلیل است که دلشان برای این رشته می‌سوزد. همه افراد ثبت‌نام کننده در انتخابات مورد تائید من هستند به غیر از پولادگر که تکواندو را به این روز انداخته است.
 
 درجایی گفته بودید از مختار کلانتری برای ریاست فدراسیون حمایت می کنید؟

کلانتری دوست همه خانواده تکواندو است. او کسی بود که تکواندو در دوران وی رشد کرد و حالا همه خانواده تکواندو از او خواستند که بیاید و در انتخابات شرکت کند و تکواندوی ایران را دوباره نجات دهد. امیدوارم هر کسی که پست ریاست فدراسیون تکواندو را بر عهده گرفت بتواند موفق باشد. این خواسته خانواده تکواندوی ایران بوده و از کلانتری خواستتند برای نجات دادن تکواندو دوباره به این رشته کمک کند.


 اما خبر داریم که در انتخابات کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک ثبت نام کردید؟

به هر حال چندین سال است که در کمیسیون ورزشکاران تلاش می‌کنیم و بنده در این دوره ثبت نام کردم. خدا را شکر کمیسیون ورزشکاران جایگاه خود را در کمیته ملی المپیک پیدا کرده است. انتخابات برگزار خواهد شد و کسانی که رای می‌آورند در این کمیسیون حضور خواهند داشت.


 کمی از شروع فعالیت حرفه ای خود که در المپیک سیدنی برایمان بگو؟

المپیک سیدنی اولین حضور رسمی ورزش تکواندو در بازیهای المپیک بود. یک دوره به صورت نمایشی در المپیک بارسلونا بازی‌های تکواندو برگزار شد و در سئول نیز مدال ها به صورت رسمی محاسبه نشد. در اولین تجربه ام در المپیک سیدنی بسیار جوان بودم و تجربه کمی داشتم اما شانس کسب مدال طلایم زیاد بود و در آنجا با نا داوری که در حق من شد نتوانستم به مدال طلا برسم و بعد از برنز سیدنی در هر مسابقه ای که شرکت میکردم به نوعی مسابقه ی تدارکاتی برای المپیک آتن می دانستم. در المپیک سیدنی به خودم قول دادم که در المپیک آتن طلا می‌گیرم. ولی شرایط آن موقع با حالا متفاوت بود و آن زمان مدال آوری سخت تر بود زیرا نفوذ کره ای ها در تکواندو بسیار زیاد بود و داوری و برگزاری مسابقات دست کره ای ها بود. سیستم های الکترونیکی و ویدیو چک وجود نداشت. تکواندو حالا در شرایطی است که هر کسی تلاش کند جواب زحمات خود را می‌بیند، اما در آن زمان همه چیز چیده می‌شد و شرایط متفاوت بود. اگر امروزه تکواندو ورزش جوانمردانه ای نباشد نمی تواند در المپیک بماند و مجبورند که برای ماندن در المپیک یک قوانینی را اجرا کنند و کاری کنند که تکواندو جهانی شود و کشورهای مدال آور تکواندو بیشتر شوند. شاید اگر آن ناداوری در حقم نمی‌شد حالا یک ورزشکار با سه طلای المپیک بودم.
 
در المپیک پکن با خیال آسوده کار می کردی و انگار می دانستی که طلا برای توست؟
 به حرم امام رضا (ع) رفتم و دعا کردم و از خدا خواستم که اگر در ایران قرار است ببازم و یا به المپیک رفته و مدال نقره بگیرم، اتفاقی بیفتد که به المپیک نروم، اما وقتی پا به المپیک گذاشتم خیالم راحت بود که طلا می‌گیرم. حتی زمانی که از حریف ایتالیایی در فینال عقب بودم با خیالی آسوده ادامه دادم و انگار در مسابقات قهرمانی کشور مبارزه می کردم و می‌دانستم طلا از آن من است. در تکواندو به دلیل محدودیت ورزشکارها هر دو وزن یکی شده بود و به جای هشت وزن المپیکی چهار وزن شد. برخی از رقبا کسانی بودند که با آنها مبارزه نکرده بودم.


 نمی خواهی مربیگری تکواندو را شروع کنی؟

مربیگری تیم ملی تکواندو را مخصوصا در ایران هیچ‌گاه قبول نمی کنم و به آن فکر هم نمی‌کنم. در خارج از کشور تدریس می‌کنم، اما مربیگری فرق دارد. من راه خود را با مربیگری جدا کرده‌ام، زیرا تجربه نشان می‌دهد که بازیکنانی که به حیطه مربی گری آمده اند به نوعی خراب شده اند. من مدیر فنی تیم ملی بوده ام و مربیان را خودم تعیین کردم مربیگری در ایران سخت است. اتفاقا من کارهای سخت را دوست دارم و اتفاقا در کارهای سخت موفقم اما مربیگری فرق دارد زیرا مربی همیشه قربانی است. اگر ورزشکار قهرمان المپیک شود خودش به این عنوان رسیده ، اما اگر نتیجه نگیرد اولین نفر مربی را مواخذه می کنند. به طور مثال ورزشکار شب نخوابیده است و صبح خراب کرده است مربی باید پاسخ دهد. آن توقعی که مردم از هادی ساعی قهرمان المپیک دارند زیاد است.