برای فیلمنامه‌نویسان در سینمای ایران ارزش قائل نمی‎شوند

به گزارش نما، فروغ فروهیده نویسنده سریال "هاتف" در گفت و گو با خبرنگار گروه فرهنگی خبرگزاری میزان درباره فعالیت های خود در عرصه فیلمنامه نویسی گفت: سه طرح را به شبکه های مختلف تلویزیون ارائه دادم و در انتظار جواب مدیران هستم بنابراین نمی توانم درباره شروع نگارش تاریخ دقیقی را پیش بینی کنم.

وی در همین راستا افزود: در سینما نیز طرحی دارم اما هنوز قطعی نشده و تا دو هفته دیگر نتیجه آن معلوم می شود.

نویسنده سریال "هاتف" وضعیت فیلنامه نویسی امروز سینمای ایران را آشفته خواند و اظهار کرد: کارکردن در عرصه فیلمنامه نویسی بسیار سخت شده است چون تهیه کننده ها در اثری سرمایه گذاری می کنند که گیشه داشته باشد و سرمایه شان برگردد. روند نوشتن جزو سخت‌ترین کارهاست یعنی نویسنده با سختی، جنگ و مبارزه رو به رو است و امیدوارم اوضاع برای نویسندگان که سختی کارشان از سایرین بیشتر است هموار شود.

فروهیده با اشاره به این که نگاه به گیشه در تولید فیلم در همه دنیا وجود دارد توضیح داد: بودجه در کشورهای دیگر بالا و سرمایه گذاری ها مشخص است بنابراین در همه گونه ها فیلم ساخته می شود و گیشه خواهند داشت. متاسفانه در ایران جریان سرمایه گذاری سینما محدود است به ویژه در بخش خصوصی مصیبت و سختی زیادی دارد همچنین با توجه به این که بازگشت سرمایه در بخش های مختلف ممکن نیست بنابراین در حال حاضر بازگشت سرمایه از طریق گیشه در اولویت فیلمسازان و سرمایه گذاران در تولید یک اثر قرار گرفته است.

وی در ادامه تصریح کرد: البته از نظر من سینمای حرفه ای سینمایی است که گیشه داشته باشد اما نه به آن معنایی که در ایران وجود دارد چون در حال حاضر وضعیت گیشه با سلیقه مخاطب تناسب ندارد بلکه با مسائل دیگری گره خورده است.

این فیلمنامه نویس درباره نوشتن همزمان چند فیلمنامه که این روزها در بین فیلمنامه نویسان بسیار مرسوم است عنوان کرد: تا کنون به هیچ وجه به شکل همزمان به نوشتن فیلمنامه اقدام نکرده ام و تنها روی یک فیلمنامه برای نگارش متمرکز می شوم. این رویکرد به خاطر دستمزد پایین نویسندگان است که مجبور می شوند به سمت نوشتن همزمان چند فیلنمامه بروند تا گذران زندگی کنند و الا هیچ نویسنده ای به جهت قلبی و توانایی چند فیلمنامه را با هم نمی نویسد چون کار بسیار سختی است و قطعا کیفیت متن را کاهش می دهد.

وی ادامه داد: از فیلمنامه نویسان به هیچ وجه حمایت نمی شود به خصوص که در جامعه ما به فیلمنامه نویسی اعتنا نمی شود. در ایران بازیگری و کارگردانی دیده می شود اما نویسندگی دیده نمی شود. در همه دنیا اصل و اساس کار هر فیلم فیلمنامه است اما در ایران هیچ ارزشی به آن داده نمی شود و کمترین دستمزد و توجه به فیلمنامه و فیلمنامه نویس است.

فروهیده به تضییع حقوق صنفی نویسنده از طریق کپی و سرقت ادبی با وجود ثبت فیلمنامه در خانه سینما اشاره کرد و افزود: متاسفانه به راحتی حقوق نویسندگان تضییع می شود و به ندرت یک مورد از هزار مورد شکایتی که نویسندگان درباره سرقت ادبی یا فیلمنامه داشته اند به اثبات می رسد. حق مولف و رسیدگی به مالکیت نویسنده در حد یک شعار باقی مانده است چون با توجه به توجیحاتی که سارقان ادبی بیان می کنند اثبات آن به شدت سخت می شود.

وی درباره اقدام خودی ها در خانه سینما به کپی و سرقت ادبی خاطرنشان کرد: متاسفانه این مسئله وجود دارد. در کنار این سرقت های ادبی کارگردان با چند تغییر در متن اثر و اضافه کردن دیالوگ، اسم خود را به جای نویسنده یا در کنار او قرار می دهد. متاسفانه هیچ کس به جایگاه خود قائل نیست، هر کس می خواهد در جایگاه دیگری قرار گیرد و به شکل حرفه ای در کار خود فعالیت نمی کنند که این ظلم بسیار بزرگی است.