قراردادهای دولت با بیگانگان منافع ملی را تامین نمی‌كند

بهرام بیرانوند نماینده سابق مردم بروجرد در مجلس شورای اسلامی در واکنش به تلاش برخی در کشور برای پیوستن به قراردادهای غربی بدون حاصل، گفت: غربی ها می خواهند سبک زندگی و شیوه اداره جوامع خود را در راستای تامین منافع شان به سایر ملل دنیا تحمیل کنند.
وی بیان کرد: بیگانگان با قراردادهایی چون FATF و سایر کنوانسیون ها به قصد یکسان سازی قوانین و جهانی سازی دنبال این هستند که اگر تاکنون نسبت به کشورها ادعایی داشته اند با پذیرفتن این کنوانسیون ها که تبدیل به تعهد می شود کشورهای پذیرنده را وادار به تبعیت صرف نمایند تا به مقاصد شوم خود دست یابند.
وی با بیان اینکه این قراردادها مشابه پیمان تجاری گات است که منافع غربی ها را تامین می کند، عنوان نمود: به نیات کسانی که در داخل کشور اصرار بر پیوستن به چنین کنوانسیون ها و قراردادهایی دارند باید به دیده تردید نگریست چرا که این افراد می خواهند کشور را در نظم ظاهری آمریکا و غرب حل و منحل کرده و از هویت ملی و واقعی خود دور نمایند.
وی تصریح نمود: با استفاده از ابزارهای تحمیلی قرارداد FATF ما ناخودآگاه می پذیریم که در قالب تعهدی بین المللی تمام تراکنش های اقتصادی و مالی کشور را در اختیار بیگانگان بالاخص دشمنان قسم خورده خود قرار دهیم در حالی که هیچ یک از اطلاعات کلیدی آنان در اختیار ما قرار نمی گیرد که این خود خطری جدی علیه امنیت و منافع ملی کشور است.
بیرانوند با اشاره به اینکه رفع مشکلات کشور بیش از آنکه به خارج از مرز ها مربوط باشد ناشی از کم کاری های داخلی و نبود برنامه در دولت است، خاطر نشان کرد: کسانی که خوی اشرافی و کاخ نشینی دارند می خواهند با بستن دست ملت در داخل برای پویایی اقتصاد کشور رفع مشکلات موجود را در پیوستن به چنین قراردادهایی نشان دهند و دو دستی کشور را با تمام سرمایه های موجود تقدیم دشمن کنند که این پذیرفتنی نیست.
وی گفت: واقع امر این است که دولتمردان و مدیران اجرائی کشور که در راس امور قرار دارند انگیزه کار کردن و تلاش برای رفع مشکلات را ندارند و حس می کنند به سبک فیلم های هندی می توان با یک توافق و قرارداد مشکل اشتغال و معیشت و درآمد مردم را رفع نمود.
وی تصریح کرد: برخی از مسئولان که باید با سیاست گذاری درست به فکر مردم باشند فقط دنبال این هستند که در مدتی که مدیریت و ریاست امور کشور را در اختیار دارند زندگی بهره مند و اشرافی و در رأسی را تجربه کنند و از احوال مردم غافل باشند در حالیکه اینها باید پاسخ گو باشند.