با فرارسیدن خردادماه ، امسال وارد سی امین سال رهبری حضرت آیت الله خامنه ای شدیم و این سؤال برای عام و خاص مطرح است که دستاوردهای این دوران برای انقلاب اسلامی و نظام جمهوری اسلامی و مردم انقلابی ما چه بوده است. پاسخ گفتن به آن سؤال ، هدف این یادداشت نیست که نیازمند چند جلد کتاب است ولی در این جا می خواهم به این نکته بپردازم که در چه شرائطی ما می توانستیم شاهد شکوفایی کامل قابلیتهایی باشیم که با قیادت مقام معظم رهبری نصیب ما شد: ارزیابی رهبری بدون در نظر گرفتن شرائط پیرامونی، به روشن شدن حق مطلب کمک نمی کند. حتی دربارۀ پیامبران که گزینش آنها الهی است و در ایفای وظیفه شان یعنی ابلاغ رسالت و هدایت امت کوچکترین نقصی نیست، سؤال از مردم می شود که: "آنها را چگونه اجابت کردید؟”. ما هم باید امروز این سؤال را از خود بکنیم که چه پاسخی به ندای رهبری داده ایم و اگر درست و بموقع پاسخ مناسب را می دادیم به کجا
می رسیدیم؟
- آیا رهبری در سکانداری انقلاب ، پس از مرحوم امام ، و در ادامۀ آن راه از چیزی فروگذارکرده است؟ ما چگونه او را یاری دادهایم تا به تحقق آرمان هایمان نزدیک شویم؟
- آیا در شناساندن فرصتهایی که خدای متعال به ما عطا فرموده و بهره گیری شایسته از آنها برای اعتلای انقلاب و نظام و حتی پیشرفت خودمان ، رهبری کوتاهی داشته یا راهنمایی لازم را به مناسبت انجام داده ولی ما غفلت کرده ایم؟
- آیا در هشدار دادن نسبت به تهدیدهای مختلفی که ما را احاطه نموده لحظه به لحظه و خیرخواهانه اقدام کرده و ما اعتنای لازم را به آن هشدارها نموده ایم یا خودسرانه راه دیگری را رفته ایم؟
- آیا در زمینۀ استقلال فرهنگی که پایه و اساس آزادی و استقلال کشور است رهنمود دقیق به ما داده شده و نسبت به شبیخون فرهنگی آگاهی رسانی انجام گرفته است و آیا ما متنبه شده ایم و با تبعیت از رهبری به مقابله با آن یورش بی امان مبادرت ورزیده ایم؟
- آیا در فعالیتهای اقتصادی خط سلامت و اعتدال و قناعت را طی کردهایم یا در حرص زدن برای پول پرستی و رحم نکردن به صغیر و کبیر و ایجاد شکاف طبقاتی روی قارون را سفید کرده و قدم به قدم کمک به نضج گرفتن مفاسد اقتصادی نمودهایم و حتی اگر در دوران جنگ احساس کردیم از قافلۀ آباد کردن دنیایمان عقب افتاده ایم به سرعت به جبران آن پرداخته و حتی در طمع ورزی گوی سبقت را ربوده ایم؟
- آیا در منجلاب سیاسی که به نام آزادی شکل گرفت غرق نشدیم ؟ آیا رهبری را اجابت کردیم یا هیچ همتی که درخور ارزش های انقلاب باشد برای جلوگیری از رواج رفتارهای تجدید نظر طلبانه از خود نشان ندادیم و اجازه دادیم فتنۀ سیاسی جوانه زند؟
- آیا در بد فهمیدن جایگاه عدالت و در مفتون شدن نسبت به جلوه هایی عوام فریب برای وجیه المله شدن، خود را از انحراف مصون نگهداشتیم یا در زمینه ای که برای افشاگری های خلاف شرع و خلاف عرف
بدعت گذاری شد، سرگرم شدیم؟
- آیا در خودسازی برای خروج از تباهی ها و اصلاح مفاسد، دستور رهبری را اطاعت کردیم یا نه تنها آن ابلاغیه ها را مسکوت گذاردیم، منافع و مصالح خود و نزدیکانمان را محبوب تر دیدیم و برخلاف نظر رهبری به تباهی های اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی دامن زدیم؟
- آیا در فهم شرائط سیاسی خود به لحاظ بین المللی و مخاطرات عمده ای که محاصرۀ ما را شروع کرد تا ما را به زانو درآورد، به تدبیرهای 18 سال گذشتۀ رهبری که در نهایت منجر به ابلاغ سیاستهای اصل 44 و اقتصاد مقاومتی شد ، اهتمام نمودیم یا ناباورانه فرصتهای طلایی عمل را از دست دادیم و خود را مشغول
بحث های نظری و ظاهرفریب کردیم و سرمایه های مادی و معنوی خود را برباد دادیم و جوانان را در بیکاری به یأس کشاندیم؟
- آیا می خواهیم در اجرای دستور رهبری، جلو قاچاق رسمی را بگیریم یا ترجیح می دهیم در کنار هیئت وزیران ، چند دولت مخفی دیگر هم داشته باشیم که هرکدام با استفاده از درآمدهای قاچاق، با به فلاکت کشاندن نظام و مردم ، به اجرای برنامه های خود ادامه دهند و بنیۀ کشور را بخشکانند؟
- آیا در مبارزۀ بی امانی که باید به تأسی از رهبری علیه دشمنان خارجی و داخلی خود آغاز می کردیم گام برداشتیم یا راه نجات خود را در سازش با زور گویان و مستکبران جستجو کردیم و واقعا فقط برای رهبری شعار داده ایم؟
اینها شمه ای است که نشان می دهد ما چگونه رهبری را تنها گذارده ایم و اگر شرط لازم برای نجات ما برخورداری از رهبری دانا و متقی و زاهد است ، شرط کافی آن بپاخاستن ما در مبارزۀ انقلابی با عدم شایسته سالاری و دربرچیدن شیوه های ناقص و غلط ادارۀ کشور و در جنگیدن جانانه برای ریشه کنی مفاسد با اعتنا به وصیت امام راحل و با تبعیت واقعی و نه لفظی، از رهبری است. از خدا می خواهم ما را قدرشناس نعمت های فراوانی که به ما عطا فرموده است و شاکر آنها، قراردهد.
وظیفه ما نسبت به رهبری
مهندس سیدمصطفی میرسلیم
۱۳۹۷/۳/۲۸
