محصول تفكر زنان اصلاح طلب

زهرا سادات حسینی- حوزه زنان در طی سال­ های اخیر با انفعالی عجیب مواجه شده است؛ این انفعال با تکیه زدن افرادی از جناح­های فکری خاص بر کرسی­های اجرایی و قانون­گذاری بیش از گذشته این انفعال احساس می­ شود؛ تقریبا با روی کار آمدن مجلس یازدهم و حتی با تغییرات گوناگونی که در فراکسیون زنان روی داد باز هم هیچ تحرک جدی در زمینه قانون­گذاری در حوزه زنان و نظارت بر حسن اجرای قوانین گذشته در این زمینه دیده نمی­ شود؛ گویا اعتبار حداقلی مجلس برای دولت موی دماغ اقدامات معاونت زنان نشدن و در عین حال دنبال کردن اهداف شبه غربی که ریشه در معاهدات بین­المللی زنانه دارد است.

عدم کاربردی بودن فراکسیون زنان مجلس تا جایی است که حتی صدای سعیلا جلودارزاده را که از لیست خودشان به مجلس راه یافت درآورد. وی در خصوص عملکرد فراکسیون زنان مجلس شورای اسلامی اظهار داشت: فراکسیون طی سال ­های اخیر خروجی آنچنانی نداشته است؛ جلسات فراکسیون زنان برای بررسی طرح­ های مهم تشکیل نمی‌شده و تنها ملاقات ­هایی با وزرا برنامه‌ریزی شده است.

البته این عدم کاربردی بودن نهادهای زنانه تصمیم­ گیر و تصمیم­ساز تنها منحضر به فراکسیون زنان مجلس نیست؛ جلودارزاده در ادامه مصاحبه طعنه­ ای به مجمع بانوان شورای شهر نیز می­زند؛ مجمعی که به دلیل مشخص بودن محدوده­ های جغرافیایش می­ تواند مثمر ثمرتر از نهادهای کلان وارد حل معضلات زنانه شهری شود، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی در این خصوص این مجمع ادامه داد: متاسفانه با مجمع زنان شورای شهر نیز جلسات خاصی نداشته‌ایم. عضو مجمع نمایندگان تهران در مجلس ادامه داد:‌ پست مشاور امور زنان شهرداری ها حذف شده و زنان سرپرست خانوار که به این مشاوران مراجعه می کردند، در حال حاضر در شرایط دشواری هستند. علاوه بر این رئیس ستاد توانمندسازی زنان سرپرست خانوار را که خانم فیروزفر بود، عزل کرده و آقایی را جایگزین وی کرده­اند. جلودارزاده گفت: شورای شهر نیز اقدام مهمی در راستای حمایت از زنان انجام نداده است. خانم راکعی نیز در جریان حذف پست مشاور امور زنان شهرداری ها نبوده و نوای مخالفی از شهرداری تهران در خصوص این جابجایی ها شنیده نشده است. وی ادامه داد: زنان سرپرست خانوار در سال­ های گذشته در مشاور امور زنان شهرداری پناهگاهی داشتند که مراجعه کرده و مشخصات‌شان ثبت می‌شد و از امکانات شهرداری به آنها کمک می‌شد، ازجمله نمایشگاه تولید ملی در بوستان گفتگو که از تولیدات آنها برپا می شد. عضو فراکسیون امید مجلس گفت: برای دیدار با آقای افشانی شهردار تهران و گرفتن وقت اقدام کرده ­ایم، تلفنی هم با ایشان صحبت کردیم اما پاسخ های قابل قبولی نشنیده‌ایم.

این اظهارات نشان از نوعی بی ­توجهی مطلق جناحی دارد که با تکرارهای مکرر و بدون برنامه قطعی صحیح وارد حوزه اجرایی شده­اند و اکنون بدون هیچ توجهی حتی از کنار مسائل و دغدغه­ هایی که روزی اسباب رأی­ آوریشان بود عبور می­کنند.

به هرترتیب با نگاهی کلی به عملکرد زنان دولتی، مجلسی و همچنین زنانی که در شوراهای شهر با گرایش اصلاحات- اعتدال مشغول فعالیت هستند نشان دهنده نگاهی سیاسی به قضایای زنان است، نگاهی که یک روز با عنوان عدالت جنسیتی توسط دولتی ­ها مطرح شد و روز دیگر در قالب حضور زنان در پست­ ها و مناصب مدیریتی، تکیه دادن بر کرسی­های مجلس و...

امروز محصول چنین تفکری در قالب عدم تصمیم­­گیری و انفعال در تصمیمات است که حتی گاهی خود را در قالب عدم تشکیل جلسه، عدم نظارت و مانند آن نشان می­ دهد، ایجاد فضای گفتگوی ملی، پرهیز از نگاه سیاسی به مسائل اجتماعی و اموری از این قبیل مسائلی است که همواره از سوی معاونت­ها و مشاورت­های دولتی مطرح می­شود اما در عمل فاصله حرف تا کار بسیار زیاد است، اینکه شهردار پایتخت پاسخگو نیست و صداهایی که بعضا در آینده ­ای نه چندان دور شدت و حدت خواهد یافت اما اینکه چه کسی باید تاوان تکرارها و اصرارهایبی ­جا را بدهد و چه کسی قرار است از محضر مردم به خاطر این اشتباهات عذرخواهی کند موضوعی است کمتر کسی به آن در آینده خواهد پرداخت.

بررسی عملکرد این نهادهای زنانه و شفاف­ سازی عملکرد آنها در طی این سال ­ها قطعا مسئله ­ای است که می­توان خدمت و انفعال این دغدغه­مندان را برای مردم بازنمایی کند، نخستین مسئله ­ای که در این شفاف­ سازی­ها باید مطرح شود فارغ از هر نگاه سیاسی مطالبات روی زمین مانده است که مدت­ هاست زنان چشم­ انتظار پرداختن به آن هستند مطالباتی مثل اعمال قانون مرخصی زایمان، کاهش ساعات کاری زنان با شرایط خاص، دورکاری زنان و... از جمله این موارد است که البته قربانی انقعالی شده که اکنون یکی از زنان لیست امید از آن گلایه­ مند است و به تعبیر دیگر صدای خودشان هم درآمده است.