تغییر خودباختگی به خودباوری...

قهرمانی تیم ملی فوتسال بانوان ایران در آسیا، مدال‌های رنگارنگ آسیایی و جهانی؛ خواهران «منصوریان» در رشته ووشو، مدال خوشرنگ «کیمیا علیزاده» در بازی‌های آسیایی و المپیک در رشته تکواندو، قهرمانی دختران کبدی ایران در بازی‌های آسیایی جاکارتا، رفتن «طراوت خاکسار» بر روی سکو در مسابقات جهانی کاراته در پاریس، افتخارآفرینی «زهرا نعمتی» در رشته تیراندازی در المپیک و... پیروزی‌ها و قهرمانی‌های دختران و زنان ایرانی در برخی رشته‌های ورزشی است که از شمارش خارج شده است؛ خبرهای مسرت‌بخشی که در هر دوره از بازی‌های آسیایی، المپیک، مسابقات جهانی شاهد آنها هستیم. آن هم درست در وسط بمباران‌های رسانه‌ای و فضاسازی‌ها و هیاهو علیه بانوان ایرانی، علیه فرهنگ و تدین زنان مسلمان ایران، در روزهایی که دستگاه‌های تبلیغاتی خارجی میلیاردها دلار به یک خبرنگار فراری می‌دهند تا درباره وضعیت زنان ایران سیاه‌نمایی کند و به زن ایرانی چنین القا کند که راهی برای پیشرفت، راهی برای موفقیت، راهی برای رسیدن به رؤیاهایش ندارد. میلیاردها دلار خرج می‌کنند و ۴۰ سال است که هزینه می‌کنند تا نشان دهند فرهنگ ایرانی و حکم شرعی حجاب مانع پیشرفت زن مسلمان ایرانی است. موضوعی که ارزش این مدال‌ها را دوصد چندان می‌کند و تمام سرمایه‌ها و امیدهای جریانات ضد ایرانی و ضد بانوی مسلمان ایرانی را به باد می‌دهد! اما چه اتفاقی رخ داده است که موجب شکل‌گیری چنین پیشرفت بزرگی در ورزش ما شده است؟ برای درک بهتر این تحول در ورزش کشور کافی است نگاهی به سال‌های پیش از انقلاب اسلامی بیندازیم؛ در سال‌هایی که زنان ایرانی بدون الزام به رعایت حجاب اسلامی که اکنون تلاش بسیاری می‌شود به عنوان مانع جلوه داده شود، علی‌رغم حضور گسترده در بازی‌های گوناگون، مانند حضور کاروان 114 نفره در بازی‌های آسیایی 1974، برگزاری 9 دوره المپیک و 4 دوره بازی‌های آسیایی در دوران رژیم پهلوی، تمام رهاوردشان یک مدال طلا و یک مدال برنز در مسابقات شمشیربازی آسیایی و یک مقام سومی در میان 6 تیم حاضر در بازی‌های آسیایی بوده است، در حالی که در همین چند سال اخیر بانوان ایرانی ده‌ها نشان جهانی، آسیایی و المپیک در رشته‌های مختلف به دست آورده‌اند! البته این موفقیت‌ها به ورزش بانوان محدود نیست؛ بلکه حضور اجتماعی و موفقیت‌های علمی بانوان نیز در این سال‌ها بسیار چشمگیر بوده است؛ موفقیت‌هایی که عامل اصلی آن را باید در تحولی دید که در سایه انقلاب اسلامی در جامعه ایران ایجاد شد. تغییر تفکر وابسته بودن به بیرون مرزها با اتکا به قدرت درونی، تبدیل این تفکر که ایرانی توانایی به وجود آوردن موفقیت‌های بزرگ را ندارد به آنکه ایرانی می‌تواند هر ناممکنی را ممکن کند، تغییر خودباختگی به خودباوری.