گفتگو زهرا یاریگر- به یمن پیروزی انقلاب اسلامی زنان مسلمان ایران توانسته‌اند در زمینه‌های مختلف در عرصه‌های بین‌المللی با پوشش اسلامی خود خوش بدرخشند، نمونه بارز این امر در جریان بازی های آسیایی جاکارتا خود را نشان داد در همین زمینه ما به سراغ سیده محجوبه عمرانی بازیکن سابق تیم ملی بزرگسالان تنیس روی میز بانوان ایران، مربی، نائب رئیس سابق هیئت استان مازندران و مدرس فدراسیون جهانی اولویت‌های زن مسلمان را جویا شده و با او در خصوص اهمیت حضور زنان مسلمان محجبه ایرانی در عرصه ورزش به گفتگو نشستیم:
از اهداف و انگیزه‌هایتان برای حضور در میادین ورزشی داخلی و خارجی به عنوان زن مسلمان محجبه برایمان بگویید.
علت اینکه پدرم اسمم را محجوبه گذاشت این بود که اولویتش در تربیتم حجاب، حجب و حیا بود. زمینه‌هایی مثل سید بودن و نامم از بچگی در وجودم جا افتاده‌اند. حجاب و عفاف بحث مهمی است که هر زنی باید راجع به آنها واقعاً فکر و بررسی کند و به شناخت واقعی در این باره برسد. بعد از حجاب و عفاف اولویت پدرم ورزش بود و ورزش را راه خوبی برای یاد دادن خیلی از مسائل به من می‌دانست. وارد ورزش که شدم و به سن و سالی رسیدم که می‌توانستم در مورد اینجور مسائل فکر کنم، وقتی در مسابقات خارجی شرکت می‌کردم و خانم‌های کشورهای دیگر را می‌دیدم که بی‌حجاب بازی می‌کنند افتخار می‌کردم در جمعی از بزرگان تنیس روی میز دنیا به عنوان ورزشکاری با تکنیک، تاکتیک و روحیه خوب می‌توانم مطرح باشم، نه به عنوان زن بی‌حجابی که دیگران به دیده کالا به او نگاه می‌کنند. همیشه خوشحال بودم از اینکه اگر آقایی در بین تماشاچی‌ها دارد به من نگاه می‌کند، به تکنیک و تاکتیکم نگاه می‌کند نه به عنوان زنی که کالاست. در واقع به نظر من زن با حجابش از دیده شدن به عنوان کالای جنسی مصون می‌ماند و آن موقع توانایی‌ها و پتانسیل‌های واقعیش نشان داده می‌شود.
گویا پس از ازدواج و زندگی مشترک، خانواده را به ورزش قهرمانی ترجیح دادید. در این باره دلایلتان را بگویید.
مادرم زن فداکار و ایثارگری است که همه چیزش را فدای خانواده می‌کند. از مادرم یاد گرفته‌ام اصل زندگی حفظ حرمت و اساس خانواده است. برای همین با خودم فکر کردم یک زن تا چه مدت می‌تواند بازیکن تیم ملی باشد و در این عرصه فعالیت کند، بالاخره دیر یا زود باید این قضیه را کنار بگذارم و خانواده را در اولویت قرار بدهم. بنابراین ترجیح می‌دادم از همان ابتدا که زندگی مشترکم را با همسرم شروع می‌کنم پایه زندگیم را با این طرز تفکر که خانواده در اولویت است آغاز کنم. خدا را شکر با مردی ازدواج کرده‌ام که عاشقانه دوستش دارم و همین کمکم کرد عشق سابقم، یعنی تنیس روی میز را کنار بگذارم. به محض اینکه از تیم ملی خداحافظی کردم، بلافاصله پس از مراسم خداحافظی در فدراسیون، فاطمه کیوانی نایب رئیس فدراسیون و محمود نظری دبیر فدراسیون به من پیشنهاد مربی‌گری تیم ملی بانوان بزرگسال را دادند، اما قبول نکردم، چون همسرم به خاطر من از تهران به شمال آمده است و حالا نمی‌توانم به خاطر اردوهای متعدد و مسئولیتی که به عهده می‌گیرم ایشان را رها کنم و به تهران بیایم. من نقش همسری و مادری را به قهرمانی و مربی‌گری تیم ملی ترجیح دادم. در فرهنگ ما خانواده اصل مهمی است و چه بسا در کشورهای دیگر این‌طوری نباشد.
چطور؟
دوستانی از قزاقستان و کشورهای مختلف اروپایی دارم که بازیکنان تیم ملی بودند و به محض تولد فرزندشان بلافاصله فعالیت
ورزشی شان را شروع کردند و نوزادشان را به پرستار می‌سپارند و خودشان در مسابقات شرکت می‌کنند، اما به نظر من بچه از اول احتیاج به حضور، حمایت و آغوش مادر دارد. برای اینجور زنان پس از ازدواج و بچه‌دار شدن، خانوادهشان و وظیفه همسری و مادری بعد از ورزش قهرمانی قرار دارد که با این قضیه موافق نیستم و نظرم این است که وقتی دختر یا پسری ازدواج می‌کند باید خانواده و وظایف همسری و مادری یا پدری برایش در درجه اول اهمیت باشند و سایر مسائل که قبل از ازدواج برایشان مهم بودند در درجات بعدی قرار بگیرد، اما خیلی‌ها این را فراموش می‌کنند.
در گرماگرم بازار الگوهای بدلی اعم از سلبریتی‌ها که مروج سبک زندگی غربی و عفاف‌زدایی هستند،چگونه می‌توان الگوهای اصلی و مؤثری را به جامعه معرفی و آن را نهادینه کرد؟
با معرفی و نشان دادن زنان مسلمان، موفق و محجبه که در عرصه‌های مختلف اجتماعی فعال هستند و میتوانند پیشرفت کنند، مثلاً زنان ورزشکار و هنرمندی که در کنار فعالیت‌های اجتماعی شان وظیفه همسری و مادری شان را به نحو احسن انجام میدهند و خانوادهشان را به‌خوبی حفظ می‌کنند میتوانیم چهره قشنگی از حجاب به دختران و زنانمان نشان بدهیم، مثلاً با بزرگ کردن، تشویق و معرفی زنان فوتسالیست مان که در آسیا قهرمان شده‌اند. ضمن اینکه با شیوه‌های محبت‌آمیز و تشویق‌کننده و نشان دادن فواید و خوبی‌های حجاب و باز گذاشتن راه برای خانم‌هایی که بتوانند با حجاب پیشرفت و ورزش کنند میتوانیم دختران و زنانمان را تشویق به حجاب کنیم.
چگونه نسل امروز را به سمت الگوهای اصیل ایرانی اسلامی سوق دهیم؟
جامعه ما دارد به سمت غرب‌زدگی گرایش پیدا می‌کند و رسانه‌ها و شبکه‌های متعدد اجتماعی در این قضیه بی‌تأثیر نیستند و جلوگیری از این قضیه خیلی سخت است. در باشگاه با مادرانی از خانواده‌های مذهبی برخورد دارم که خودشان با حجاب هستند، اما با این پرسش دختران نوجوانشان مواجه می‌شوند که چرا باید روسری بگذارم در حالی که همکلاسی‌هایم بی‌حجاب هستند؟ این‌گونه مادران نگران هستند، چون فرزندانشان در محیطی غرب‌زده قرار دارند و حرف مادرشان را نمی‌پذیرند. پیشنهادم به این دسته از مادران این است که با فرزندانتان به‌قدری دوست و رفیق باشید تا بتوانید خطرات ناشی از بدحجابی و بی‌حجابی را برای آنها شفاف توضیح بدهید و باز کنید که قانع شوند حجاب برای حفظ امنیت شان است.
در این باره پیشنهاد دیگری هم دارید؟
کافی است تصویر خوشایند و دلپذیری از حجاب به نسل امروز نشان داده شود. در این صورت خودش به این نتیجه می‌رسد که حجاب درست زیباتر از بی‌حجابی و بدحجابی است. طراحان لباس را تشویق کنیم که لباس‌های اسلامی و زیبا طراحی کنند. ما باید به‌قدری حجاب را قشنگ و جذاب جلوه دهیم که نوجوانان و جوانان به پوشیدگی گرایش پیدا کنند. با توجه به این موضوع که نوجوان و جوان طرفدار مد است میتوانیم با رواج مدهای اسلامی ایرانی حجاب را گسترش دهیم. بدن زن مقدس و پاک است به شرطی که در مسیر درستش قرار بگیرد و زن عفتش را حفظ کند. بیزارم از اینکه زنان ابزار دست مردان برای منافع مادی و مطامع آنها شوند.
