طنز تلخ این روز‌های ایرانی‌ها

به گزارش نما، با بدنی باد کرده و دستانی لرزان کنار خیابان معروف انجمن کلیه در حوالی خیابان ولیعصر تهران، چنان بر نایلون پُر از برگه و دفترچه بیمه و مدارک بیماری خود چنبره زده که مار بر گنج خود نمی‌زند، با نگاهی بی‌هدف و غمناک روبهت می‌کند و می‌گوید: «مادر این چه وضعی هست، کلیه ۱۸ میلیون قیمت داره - بعد پراید اینهمه گرون شده» ...

دستانش را به زحمت بالا می‌آورد و جای تاول و فیستول‌های بادکرده رگ‌های بدن به خاطر دیالیز به مانند پتکی بر ذهن و چشمت می‌خورد و ادامه می‌دهد: «مردم بدبخت یک زمانی کلیه می‌فروختند تا با پولش حتی بتونند خونه بخرند یا یک ماشین تهیه کنند الان جفت کلیه ات هم بفروشی نمی‌تونی حتی پراید بخری!» ...

وقتی با سکوتت که از ناچاری و بی‌پاسخی مواجه می‌شود، سری تکان می‌دهد و با گلایه می‌گوید: «فقط الکی امیدواری ندید! من الان پول برگشت به خونه خودم هم ندارم، شوهرم بیکار و زمین گیر هست، بچه ام هم بیمار و از کار افتاده شده حالا با سه تا یارانه ۴۵ هزار تومنی چطور زندگی کنم» ...
انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی ایران در نامه‌ای به مسئولان، درباره ورشکستگی مراکز دیالیز خیریه ابراز نگرانی کرده است

آب دهان را قورت می‌دهی و کمکش می‌کنی تا از زمین بلند شود، بدنش همانند توپی باد کرده سبک -، ولی مملو از خستگی و درد و رنجی است که توانایی نداری در آن لحظه؛ برایش دل‌داری کنی، و فقط به او قول می‌دهی اندک شنیده‌هایش را رسانه‌ای کنی تا مسؤل و مدیران مملکتی به خصوص در حوزه دارو و درمان هر چه بیشتر آن‌ها را مورد حمایت قرار دهند.

تازه درد و دل‌هایش باز می‌شود، لنگ لنگان و نفس‌زنان از سختی تهیه داروهایش گلایه می‌کند: «پسرم خدا نکند آدم بدبخت مریض بشه، هر بار باید ۱۰۰ هزار تومان پول داروهامو تهیه کنم والا نمی‌تونم این پول بدهم، نه کمیته امداد کمک می‌کنه نه جای دیگه! فقط باید بروم خیریه‌ها، گدایی کنم تا پول داروهامو تهیه کنم» ...

وقتی «خداروشکرم» را می‌شنود که خدا کند دارو باشد تا با همین کمک‌ها داروهایت را تهیه کنی؛ با صدایی لرزان‌تر ادامه می‌دهد: «اگر وضع بدتر بشه و داروهامون به دستمون نرسد چه خاکی بر سرمان بریزیم؟! ما که نه پول داریم نه آشنا - اول هم امثال ما که گرفتارتر هستیم از بین می‌رویم» ...

دیگر به سر خیابان رسیدیم، از بد روزگار، پرایدی از کنارمان عبور می‌کند، با صدای بلند و بیمارش فریاد می‌زند: «نگاه کن! خدا - این ماشین گرونتر از دو تا کلیه شده - من پول کرایه ندارم حتی با همین پراید خودم برسونم خونه!» ...
ده‌ها بخش دیالیز در سراسر کشور با خطر ورشکستگی یا تعطیلی روبرو هستند. این درحالی است که مراکز درمانی یادشده حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان از سازمان‌های بیمه گر طلبکار هستند

به گزارش تسنیم، در شرایطی که فضای سنگین اقتصادی بر کشور حاکم شده است چند روز قبل نیز انجمن خیریه حمایت از بیماران کلیوی ایران در نامه‌ای به مسئولان درباره ورشکستگی مراکز دیالیز خیریه ابراز نگرانی کرد بطوریکه رئیس این انجمن در نامه‌های جداگانه به علی لاریجانی - رئیس مجلس شورای اسلامی، دکتر محمد باقر نوبخت - رئیس سازمان برنامه و بودجه، دکتر شهریاری - رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی و دکتر علی نوبخت عضو کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه حدود ۱۰ درصد مراکز دیالیز کشور توسط نهاد‌های خیریه اداره می‌شوند، نوشته است: فعالیت سازمان‌ها و انجمن‌های خیریه در ارائه خدمات به بیماران دیالیزی بی تردید بار سنگینی از دوش دولت در این بخش برداشته است، اما متاسفانه با وجود افزایش نرخ مواد مصرفی دیالیز و سایر ملزومات و هزینه‌های پرسنلی در سال‌های اخیر همچنان تعرفه این مراکز با k۱۹ محاسبه می‌شود.

در بخش دیگری از این نامه آمده است: بی تردید ادامه این روند باعث خواهد شد که ده‌ها بخش دیالیز در سراسر کشور با خطر ورشکستگی یا تعطیلی روبرو باشند. این درحالی است که مراکز درمانی یادشده حدود ۱۰۰۰ میلیارد تومان از سازمان‌های بیمه گر طلبکار هستند. آرمان در نامه خود از این مسئولان خواسته است برای جلوگیری از بروز بحران در ارائه خدمات به بیماران دیالیزی چاره اندیشی کنند.