نسبت ترامپ و بحران های موجود در آمریكا

به گزارش نما، جان کری وزیر امور خارجه اسبق ایالات متحده آمریکا که خود یکی از نمادهای بی تعهدی و فرافکنی کاخ سفید در دوران حضور خود در قدرت محسوب می شد، در اظهاراتی قابل تامل، از بحرانی بودن وضعیت کشورش پرده برداشته است. این اظهارات کری در حالی صورت می گیرد که طی روزهای اخیر، افرادی مانند باراک اوباما، ال گور و جرج واکر بوش نیز به صورت مستقیم و غیر مستقیم وضعیت بحرانی موجود در آمریکا را مورد انتقاد قرار داده و نسبت به تداوم این وضعیت هشدار داده اند.فراتر از این موارد، چندی پیش سناتور "برنی سندرز" از نابودی زیرساختهای ایالات متحده سخن به میان آورد. هشدارها و نگرانی هایی که این روزها از سوی دموکرات ها و به طور کلی، مخالفان ترامپ مخابره می شود، بیش از آنکه مصداق نوعی "تقابل سیاسی" با رئیس جمهور فعلی آمریکا باشد، معیاری برای سنجش "وضعیت آمریکای امروز" محسوبمی شوند! چینش هر یک از این فاکتورها و مولفه ها در کنار یکدیگر پرده از پدیده ای به نام "آمریکای بحران زده" بر می دارد. بدون شک آمریکای بحران زده، متغیری وابسته به حضور دونالد ترامپ در کاخ سفید نیست! تنها اقدامی که ترامپ در این خصوص صورت داده است، "آشکار سازی مصادیق بحران " در کشورش بوده است. بحران هایی که امروز در ایالات متحده آمریکا وجود دارد، محصول حضور مستمر دو حزب سنتی ایالات متحده و جریان های مخفی حامی آنها در راس معادلات سیاسی و اجرایی این کشور بوده است. از این رو کسانی که امروز ترامپ را بابت "بحران سازی" در ایالات متحده مورد عتاب قرار می دهند، خود نیز در ایجاد این بحران های مزمن ، دامنه دار و غیر قابل جبران نقش داشته اند.

"جیمی کارتر" و "بیل کلینتون" روسای جمهور اسبق آمریکا حتی قبل از آنکه دونالد ترامپ بر سر کار بیاید، خواستار پذیرش حقیقتی به نام "پایان جهان تک قطبی" شده بودند. زبگنیو برژینسکی مشاور امنیت ملی اسبق آمریکا در سال 1392 و در سخنانی گویا و صریح اعلام کرد :

" مفهوم هژمونی جهانی دیگر واژه‌ای مرده و "استیلا بر دیگران "

نیز تبدیل به پدیده‌ای دست‌نیافتنی شده است. آمریکا بخش اعظمی از قدرت خود را نسبت به سال‌های قبل از دست داده است .

"محتمل به نظر نمی‌آید که واشنگتن بار دیگر به جایگاه خود به عنوان نیروهای جهانی مسلط دست یابد...."

همان گونه که از مواضع و اظهارات سیاستمداران و استراتژیست های ارشد آمریکایی استنباط می شود، ایالات متحده مدتهاست هژمونی خود را در نظام بین الملل از دست داده و به صورت همزمان، با "بحران هویت داخلی" نیز مواجه شده است. تلفیق و تجمیع این دو بحران، بر ضریب آسیب پذیری واشنگتن در هر دو حوزه سیاست داخلی و خارجی افزوده است. این روند در دوران ریاست جمهوری ترامپ صرفا "تشدید" شده است! به عبارت بهتر، ترامپ را نمی توان "موجد" و " مولد " بحران های زیرساختی در ایالات متحده نامید، بلکه او صرفا کاشف و مقوم بحران های موجود در کشورش بوده است. بدون شک، رئیس جمهور فعلی ایالات متحده آمریکا به مثابه یک کاتالیزور و عامل تسریع کننده، معادله " تضعیف قدرت آمریکا" را به سرانجام خواهد رساند! همان طور که مشاهده می شود، دونالد ترامپ در این معادله صرفا یک عامل تسریع کننده است. بدون شک، نقش سایر سیاستمداران آمریکایی اعم از دموکرات و جمهوری خواه در ایجاد این وضعیت بغرنج و مستمر غیر قابل انکار است.