پشت پرده اتفاقات بصره

در روزهایی که پارلمان عراق در حال آماده شدن برای انتخاب نخست‌وزیر است و گروه‌ها و احزاب شیعی در حال ائتلاف هستند، ماجراهایی مشکوک در عراق و پایگاه مقاومت حشد الشعبی اتفاق می‌افتد و کنسولگری ایران در میان شعله‌های آتش توطئه قرار می‌گیرد. در حالی که جریان رسانه‌ای غربی‌ـ عربی به دنبال آن است که این ماجرا را در اعتراض به ایران و حشد الشعبی وانمود کند؛ اما واقعیت‌های میدانی این اغتشاشات به موضوعات دیگری مرتبط است؛
همه معترضان در بصره مردم این شهر نبودند، بلکه این اعتراضات ماهیتی چندگانه داشت. سناریوی طرح‌ریزی شده بر اساس مدل اغتشاش‌های سال 96 ایران بود. با این رویکرد که مطالبات اقتصادی، رنگ و بوی امنیتی و سیاسی به خود می‌گیرد. جریان مرموز وابسته به حزب بعث طی چند وقت گذشته آماده ورود به درگیری‌های فزاینده و حمله به دفاتر گروه‌های مقاومت بوده است؛ به گونه‌ای که در اعتراض‌های گذشته به دفاتر حزب الدعوه و سازمان بدر حمله شده بود.
اغتشاشات اخیر در بصره نه تنها ماهیتی مطالبه‌گرایانه و اقتصادی نداشت؛ بلکه دارای ماهیتی امنیتی بود. در این میان، ضلع سه‌گانه‌ای هدایت این آشوب‌ها را برعهده داشت:
1‌ـ سرویس‌های جاسوسی عربستان و امارات: این سرویس‌ها با حمایت آمریکا نقش مستقیمی در تحریک مردم داشته‌اند.
2‌ـ مخالفان داخلی(بعثی‌ها): بعثی‌ها همواره در فتنه‌های شکل گرفته در عراق نوک پیکان حمله به مردم هستند. (نقش بعثی‌ها همچون نقش منافقین برای ایران است.) بر اساس برخی اخبار، بیشتر افرادی که به کنسولگری ایران حمله کرده‌اند، بعثی بوده‌اند.
3‌ـ رسانه‌های بیگانه: مهم‌ترین نقش در تحریک مردم را رسانه‌ها برعهده دارند. رسانه‌های بیگانه با القای نقش ایران در کمبود برق و آب در عراق، مترصد تعمیم مشکلات و نوک پیکان اعتراض‌ها به سمت ایران هستند؛ به گونه‌ای که برخی رسانه‌ها این‌گونه عنوان کردند که ایران در مخالفت با نخست‌وزیری العبادی به قطع برق بصره مبادرت ورزیده است.
افزون بر موارد فوق، آمریکا با راه‌اندازی این آشوب‌ها به دنبال القای این است که چنانچه نظر واشنگتن درباره نخست‌وزیری العبادی به ثمر ننشیند، از هیچ اقدامی در داخل عراق ابایی ندارد. پس آمریکا به دنبال دادن پیام یا سیگنال به ایران در جهت هر گونه اقدام مخالف با سیاست‌های واشنگتن است.