چرا ترامپ به اروپا توهین می‌كند؟

دونالد ترامپ با وجود اینکه در فرانسه حضور داشت از شرکت در مجمع جهانی صلح پاریس خودداری کرد. این اقدام در کنار دیگر رویکردهای توهین‌آمیز رئیس‌جمهور پیش‌بینی‌ناپذیر آمریکا از منظر تحلیلگران جهانی نشانه‌هایی از افزایش فشارهای واشنگتن در عرصه‌های گوناگون به قاره سبز به شمار می‌آید که در سیر صعودی قرار گرفته است.
از توهین‌های گوناگون به رهبران اروپایی تا شرکت نکردن در نشست‌ها و پیمان‌های دوجانبه با اتحادیه اروپا و کشورهای اروپایی تا افزایش اختلافات آمریکا و اروپا با توجه به فشارهای مکرر ترامپ مبنی بر ضرورت پرداخت هزینه‌های ناتو از سوی اروپا و اظهار تمایل مکرون به تشکیل ارتش مستقل در برابر زیاده‌خواهی‌های آمریکا، اگرچه چشم‌انداز مبهمی را پیش روی آینده مناسبات و روابط این دو شریک غربی قرار داده؛ اما محصول نهایی آن، جدایی کامل اروپا و تعریف آن در جبهه مقابل آمریکا نخواهد بود. چرا؟ به دو دلیل؛ یک‌ـ اروپا به دلیل پاره‌ای مشکلات داخلی و عدم چسبندگی اعضای آن به مثابه ملتی واحد، عزم و اراده‌ای برای این واگرایی ندارد. دو‌ـ خاستگاه گفتمانی مشترک به گونه‌ای که آمریکا فرزند و محصول تفکر لیبرالیستی و سکولاریستی اروپایی به شمار می‌آید، در کنار ناتوانی اروپایی‌ها در پیشبرد برنامه‌ها و سیاست‌های مستقل از آمریکا، همچنان از اروپا تصویر متحدی پیرو و منفعلِ واشنگتن ترسیم می‌کند.
اتحادیه اروپا با 28 کشور تا زمانی که به جد و با برنامه راهبردی به پیشنهادهایی از جنس تشکیل ارتش مستقل مکرون و ایجاد سازوکارهای مالی و بانکی و انرژی جدا از شبکه جهانی تحت نفوذ آمریکا جامه عمل نپوشاند، نمی‌تواند خود را از سیطره پیدا و پنهان آمریکا خارج کند. ترامپ عیار «عزم» و «توان» اروپایی‌ها را در پرونده برجام سنجید. اروپای پرمدعا قرار بود به شرط ماندن ایران در برجام پس از خروج عهدشکنانه آمریکا از این پیمان چندجانبه مورد تأیید شورای امنیت سازمان ملل، سازوکارهای بانکی و مالی برای خنثی‌سازی تحریم‌های ثانویه آمریکا و بهره‌مندی ایران از مزایای برجام راه‌اندازی کند؛ اما با گذشت شش ماه و کلید خوردن مرحله دوم تحریم‌های آمریکا علیه ایران، همچنان با وقت‌کشی پایان سال میلادی را برای گشایش سامانه ویژه خود به منظور دور زدن تحریم‌های آمریکا وعده می‌دهد. جهان با وعده‌های توخالی اروپا به این پی برده است که «کلاه آنها پشم ندارد»!