چرا نباید از هاتگرام و طلاگرام استفاده كرد؟

سروش، ایتا، بله، بیسفون و نام‌های متعدد دیگر که به عنوان پیام‌رسان‌های داخلی بر سر زبان‌ها افتاده، اکنون در چه حالی به سر می‌برند؟ چند میلیون عضو دارند؟ از میان اعضای آنها چند درصد فعال هستند و روزانه چه حجمی از اطلاعات در آنها جابه‌جا می‌شود؟ آیا این پیام‌رسان‌ها اکنون توان میزبانی از همه کاربران ایرانی را دارند؟ زیرساخت‌های آنان آماده پشتیبانی از بیش از 40 میلیون کاربر هست؟ حمایت‌های وعده داده شده برای این پیام‌رسان‌ها به کجا رسید؟ اینها تنها بخشی از پرسش‌های پر تعداد و البته بی‌پاسخ مانده افکار عمومی است! حال در این میان و در حالی که به این پرسش‌ها پاسخ درستی داده نشده است، خبری منتشر می‌شود مبنی بر اینکه دو خبرگزاری مطرح کشور به پیام‌رسان تلگرام که با دستور قضایی فیلتر شده و رسانه‌های داخلی از فعالیت در آن منع شده بودند، بازگشته‌اند! بازگشتی که مدیران این رسانه‌ها تحت عنوان هاتگرام و طلاگرام آنها را توجیه کرده و می‌گویند چون این نرم‌افزارها فیلتر نیستند، به این معناست که حضور در آنها منعی ندارد! این در حالی است که عبدالصمد خرم‌آبادی، دبیر سابق کارگروه تعیین مصادیق محتوای مجرمانه در شهریور گفته بود: «هاتگرام و طلاگرام پیام‌رسان نیستند، آنها در واقع دو فیلترشکن داخلی با مدیریت واحد هستند که به‌طور غیر قانونی و برخلاف دستور قضایی با امکانات وزارت ارتباطات دسترسی کاربران ایرانی را به شبکه اجتماعی فیلتر شده تلگرام فراهم می‌کنند.» فارغ از اینکه چرا باید به جای حمایت از پیام‌رسان‌های داخلی، هاتگرام و طلاگرام که در حقیقت همان تلگرام با قالبی دیگر هستند مورد حمایت باشند و به پیام‌رسان غالب در کشور تبدیل شوند، نکته واضح این است که ما همچنان در حوزه رسانه و سیاست‌گذاری‌های رسانه‌ای و در حوزه مدیریت رسانه با بی‌برنامگی، بلاتکلیفی و در خوش‌بینانه‌ترین حالت اختلاف سلیقه روبه‌رو هستیم که این شرایط بی‌تردید آسیب‌های جدی را برای کشور به همراه خواهد داشت.