بسیجی، با خدا معامله می كند

هفته بسيج اول آذر ماه هر سال فرا مي‌رسد و يادآور حماسه بزرگ‌مرداني است که روزگاري نه چندان دور در طول هشت سال دفاع مقدس حماسه آفريدند. آنچه از آن مجاهدان راه خدا به يادگار مانده، سبک زندگي است که در زمانه ما نيز همچنان مي‌تواند به مثابه الگويي براي جوانان و آينده‌سازان کشور به کار آيد. در اين الگو بسيجي، انسان صاحب‌اختياري است که در مسير زندگي خود با دغدغه‌مندي و پذيرش مسئوليت‌ها و قرار گرفتن در آزمون‌ها و امتحان آبديده مي‌شود و اوج مي‌گيرد. نقطه‌ مقابل اين تفکر نيز به تعبير رهبر معظم انقلاب «حالت احساس بي‌مسئوليتي»، «ولش کن»، «برو خوش باش»، «به خودت بپرداز» و... است، که آدمي را به سستي و تنبلي و بي‌تفاوتي مي‌کشاند.
بسيجي تلاش مي‌کند از دغدغه‌هاي نازل و کم‌بها عبور کرده و دردهاي بزرگ را در جان خود بپروراند و با رهاشدن از تعلقات فردي خود را در خدمت ارزش‌ها و دغدغه‌هاي اسلامي و انساني قرار دهد. اين به آن معنا نيست که بسيجي به فکر خانواده و فرزند و عيال خود نيست؛ بلکه به معنای آن است که دغدغه‌هايش در حوزه فردي و خانوادگي خلاصه نمي‌شود؛ بلکه او افقي فراتر از آن را نيز مي‌بيند و دلسوز جامعه و بشريت است و اين درس بزرگي است که از مکتب اهل بيت(ع) آموخته است.
بسيجي همان‌طور که خودسازي فردي را مهم‌ترين دغدغه خود دارد، به تربيت فرزند و خانواده‌اش نيز مي‌انديشد و همزمان دغدغه اصلاح جامعه و امر به معروف دارد و در خط مقدم دفاع از انقلاب اسلامي نيز همواره حاضر است، شب را بدون دغدغه ملت مظلوم فلسطين، لبنان، سوريه، عراق و يمن صبح نمی‌کند و از رنجي که مستضعفان عالم از شرق دور تا آفريقاي محروم و از آنجا تا اقصی نقاط آمريکاي جنوبي به واسطه استعمار جنايتکار غربي مي‌برند، در عذاب است. همين دردها و دغدغه‌هاي متعالي است که از بسيجي انساني ممتاز و آبديده و متفاوت ساخته است. امروز نظام اسلامي نيازمند تربيت چنين فرزنداني است و نهادها و دستگاه‌هاي فرهنگ‌ساز کشور وظيفه خطير فرهنگ‌سازي در اين زمينه را دارند. به واقع، بايد خروجي مجموعه‌هايي چون آموزش و پرورش، دانشگاه و مؤسسات عالي، حوزه‌هاي علميه، مراکز آموزشي، فرهنگسراها، مساجد و هيئات مذهبي و ديگر مجموعه‌هاي فرهنگي و هنري تربيت «جوان مسئول و بصير» باشد تا به این شکل سلامت آينده کشور تضمين شود.