واكنشها بعد از 40 سال

با نزدیک شدن به ایام چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی، موضعگیریهای مختلفی را شاهدیم:

1- دشمنان خارجی. آنها، با توجه به خسارتهایی که براثر پیروزی انقلاب متحمل شده اند و از دست دادن پایگاه نفوذ خود در قلب یکی از حساس ترین مناطق جهان، یعنی خاورمیانه، بویژه از سال گذشته بر شدت عناد و کینه توزی خود افزوده اند: برخی امسال را پایان دوران تلألؤ و درخشش جمهوری اسلامی قلمداد کرده اند و برای ایران خط و نشان کشیده اند؛ برخی دیگر آرزومند انحطاط جمهوری اسلامی شده و برای آن مبادرت به تبلیغات نموده و حتی برای تضعیف عملی ایران در صحنۀ جهانی، به بهانه های واهی، از لحاظ اقتصادی تشدید تحریمها را طراحی نموده اند تا جبران شکستهای قبلی خود را در زمینه های نظامی و فرهنگی و اجتماعی بکنند. آنها حتی از موضعگیری رسمی منفی علیه ایران ابا ندارند و دیگر نگران افشای کنه سرشت خبیث خود نیستند. هدف آنها مقابله با این نظام مقدس است به هر شکل و با هر قیمتی حتی با اجیر کردن عناصر خودباخته و آدمکش حرفه ای، ولو اینکه چنان مقابله ای دیر یا زود آنها را مفتضح کند.

2- ضد انقلاب داخلی. آنها البته چهرۀ خود را پشت نقابهایی مخفی می کنند و کاملا منافقانه هر فرصتی را ابزار قرار می دهند برای بدنام کردن همۀ مسئولان و شبهه آفرینی نسبت به اساس انقلاب و دروغ پردازی و اغراق و بزرگنمایی کاستی ها و حتی برپا کردن اغتشاش با محمل قراردادن نارضایتی های اجتماعی ناشی از اوج گرفتن فشارهای اقتصادی بویژه بیکاری و گرانی. آنها از این که با تقلای مذبوحانۀ خود، شیرینی پیروزی را در زمینۀ استقلال سیاسی و در نیل به دستاوردهای مهم علمی و اقتدار دفاعی و خوداتکایی در فناوریهای پیشرفته، با روشهای توأم با تحقیر و توهین و استهزا، یا با انکار و تکذیب بر همگان تلخ کنند ابا ندارند.

3- تجدید نظر طلبان.با وجود تحمل شکست های متعدد در دوران حیات امام قدس سرّه و مجلس سوم و در فتنۀ 88 و علی رغم ابتر ماندن نقشه های آنها در زمینۀ:

- تقدس زدایی از این نظام اسلامی

- تبلیغ اباحی گری تحت لوای آزادی سیاسی

- اشاعۀ بی بند و باری و انحطاط اخلاقی با رواج فرهنگ برهنگی

- تجدید نظر طلبی در بخشهای غیر قابل تغییر قانون اساسی یعنی اسلامی بودن نظام و اصل ولایت فقیه

- با استفادۀ مزورانه از شعار اصلاحات

ازمطرح کردن اندیشۀ جمهوری صرف، برای جایگزینی مردم سالاری دینی ابا ندارند و طبیعی است که از دیدن قامت استوار چهل سالۀ جمهوری اسلامی ناخشنود و محزونند و حتی آماده اند با بیگانگان برای براندازی نظام برخاسته از انقلاب اسلامی همکاری کنند.

4- قاطبۀ مردم. آنها صاحبان اصلی انقلابند و توانسته اندپس از پیروزی انقلاب به زعامت امام خمینی، با به دست گرفتن عَلَم حسینی، با سربلندی از جنگ تحمیلی به در آیند، در تلاش برای بازسازی کشور و زدودن آثار جنگ موفق گردند، در زمینۀ خودکفایی برای بی اثر کردن ترفندهای اسارت بار معاندان آشکار و پنهانگامهای بلندی بردارند، در خنثی کردن تقلاهای فتنه گران و منحرفان رشد سیاسی خود را نشان دهند و برای برافراشته نگهداشتن پرچم عدالت و ظلم ستیزی و مقابله با استکبار، بر پایۀ آگاهی و تقوی، الگوی آزادیخواهان و محرومان جهان شوند و راه ایثار را هموار کنند،

و اکنون این توانایی را که به حول و قوۀ الهی نصیبشان شده است، جشن می گیرند تا به دنیا ثابت کنند سختی شرائط مادی آنها را مأیوس نمی کند و تنگناهای دنیوی آنها را به غفلت نمی اندازد و عزم راسخ آنها را در ادای تکلیفشان برای کسب خشنودی خدای متعال و رفع موانع پیشرفت و طی کردن راه کمال، علی رغم توطئه های خارجی و برخی بی لیاقتی های دست اندرکاران، سست نمی کند.

5- انقلابیها. آنها از احساس تسری برخی مفاسد در میهن اسلامی رنج می برند و گسترش فقر و تبعیض را بر نمی تابند و از آلوده شدن بعضی از مسئولان و وابستگانشان به دنیاطلبی و نفسانیات، خشمناکند و از عدم قاطعیت در برخورد با ریشه های تباهی گله مندو بعضا بدان معترضند و در استقبال از جشنهای چهلمین سالگرد پیروزی انقلاب ناچارند دندان بر جگر گذارند و حسرت خود را کتمان کنند.