روایتی از یك میانجی‌گری!

نخست‌وزیر ژاپن در حالی 41 سال پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی به ایران سفر کرد که مناقشه آمریکا با ایران در نقطه اوج قرار دارد و رئیس‌جمهور آمریکا پس از سفر به ژاپن از وی خواست نه تنها به ایران سفر کرده، بلکه پیغام وی را نیز به رهبر معظم انقلاب برساند. در این زمینه هر چند نفس سفر شینزو آبه به ایران می‌توانست تحلیل‌های بسیاری را به خود اختصاص دهد و تا روزها ارزیابی شود، اما از آنجا که این سفر در هماهنگی با رئیس‌جمهور آمریکا و با هدف میانجی‌گری میان ایران و آمریکا طراحی شده بود، بعد اولیه سفر کمتر دیده شد، اما هدف دوم سفر بازتاب جهانی پیدا کرد.
در دیدار رهبر معظم انقلاب و آقای شینزو آبه، نخست‌وزیر ژاپن پنج موضع مأموریتی خود را مطرح کرد که دربرگیرنده «تغییر ندادن نظام در ایران»، «آغاز مذاکرات هسته‌ای»، «جلوگیری از ساخت سلاح هسته‌ای»، «انجام مذاکرات صادقانه» و «پیشرفت ایران» بود که پاسخ‌های صریح و قاطعانه رهبر معظم انقلاب اسلامی را در پی داشت.
آبه پس از طرح پنج موضوع، یک عبارت بنیادین و با اهمیت را بر مبنای شناختی که از ماهیت آمریکا داشت، بیان کرد و شاید آن گونه که انتظار می‌رفت مورد توجه رسانه‌ها واقع نشد. وی به صراحت ابراز کرد «آمریکایی‌ها هموار می‌خواهند طرز فکر و عقاید خود را به دیگر کشورها تحمیل کنند.» اعتراف یک میانجی و فرستاده ویژه به اینکه آمریکا به دنبال تحمیل دیدگاه و عقاید خود است، خود بهترین دلیل بر نفی مذاکره صادقانه و بی‌نتیجه بودن اصل مذاکره با آمریکا است.
اینکه رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با نخست‌وزیر ژاپن و حتی پیشتر از این ملاقات، مذاکره با ایالات متحده آمریکا را فاقد دستاورد و بلکه مضر دانسته و بر پیشرفت ملت ایران بدون مذاکره تأکید کردند، دلایل گوناگونی دارد؛ اما یکی از علل اصلی آن را باید در این نکته یافت که آمریکا پس از خروج از برجام به دنبال آن است که با سرباز زدن از تعهدات خود در برجام و با اعمال فشار حداکثری، تعهداتش را دوباره به عنوان امتیاز به ایران بفروشد؛ امتیازاتی که در ازای آن از ایران می‌خواهد در موضوعات موشکی و منطقه‌ای مذاکره کرده و محدودیت‌های جدید را بپذیرد.