پرواز شماره ۶۵۵

دوازدهم تير ماه سال 1367 بود که پرواز شماره ۶۵۵ شرکت هواپيمايي ايران‌اير از تهران به مقصد دبي با شليک موشک فينيکس حرارتي از ناو «يواس‌اس وينسنس» متعلق به نيروي دريايي آمريکا در ارتفاع ۱۲ هزار پايي بر فراز خليج‌فارس سرنگون شد و همه ۲۹۰ سرنشين آن که ۶۶ کودک نیز در بین آنها بود، جان باختند.
بلافاصله پس از اين واقعه، مقامات آمريکايي اعلام کردند يک فروند هواپيماي اف‌۱۴ جمهوري اسلامي ايران را هدف قرار داده‌اند. دولت زیاده‌خواه آمریکا هیچ گاه زیر بار پذیرش این جنایت نرفت و هيچ‌‌یک از خدمه ناو وينسنس محکوم نشدند و «ويليام راجرز» فرمانده ناو جنگي آمريکا مدال شجاعت گرفت و به درجات بالاتر ارتقا يافت!
این تنها یک مورد از جنایاتی است که در پرونده سیاه مدعیان حقوق بشر ثبت شده است. این روزها انواع و اقسام جنایات نظام سلطه را می‌توان در یمن، سوریه، فلسطین، افغانستان و بسیاری از سرزمین‌های دیگر از آمریکای لاتین تا شرق آسیا مشاهده کرد که با ابزارهای نظامی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی دنبال می‌شود.
نکته قابل ملاحظه دیگر آنکه، این خوی ضدیت با بشریت مختص آمریکایی‌ها نیست و سردمداران کشورهای اروپایی نیز سالیان متمادی در این مسیر حرکت کرده‌اند! غرب بیش از 500 سال است که جهان را غارت کرده و ده‌ها میلیون انسان را در طول تاریخ مورد استثمار قرار داده است. از نگاه بسیاری از متفکران مدعی اومانیسم غربی، انسانیت محدود به نژاد برتر سفیدپوست اروپایی بوده و دیگر ملت‌ها باید در خدمت انسان غربی قرار گیرند! این حقیقت را در صدها سال استعمار و برده‌داری ساکنان بومی قاره آمریکا، آفریقا، آسیا و اقیانوسیه می‌توان مشاهده کرد! ضمن آنکه ایدئولوژی‌های نظام سلطه از لیبرالیسم تا کاپیتالیسم نیز برای توجیه این نابرابری و استثمار به خدمت آمده‌اند و به واقع آمریکا را باید میراث‌دار جنایتکاران اروپایی پس از جنگ جهانی دوم دانست.
یادآوری این گذشته سیاه به بهانه‌های مختلف از جمله نامگذاری این روزها با عنوان «هفته حقوق بشر آمریکایی» با توجه به شرایط امروز کشور که طی آن مواجهه ملت ایران با نظام سلطه به روزهای سرنوشت‌ساز خود نزدیک شده است، ضرورتی راهبردی است تا ستون پنجم دشمن نتواند با فریب و اغوای افکار عمومی برای اعتمادسازی نسبت به دشمن قدم بردارد و این گزاره اثبات شده در ذهن ملت ایران را که «هیچ گاه نباید به غرب و استکبار جهانی اعتماد کرد»، دچار خلل کند.