«مردم با فقر اقتصادی دست و پنجه نرم میکنند؛ اما دغدغههای جناحی و توجه به مسائل دیگر سبب شده مشکلات مردم شنیده نشود یعنی خود ما هم از شرایط سخت زندگی مردم آن طور که باید و شاید مطلع نیستیم.» شاید باورپذیر نباشد، اما این جملات متعلق به یک نماینده مجلس است! «پروانه سلحشوری»!
جملاتی که یکبار دیگر تداعیگر مسئله اپوزیسیوننمایی و قرار گرفتن مسئولان کشور در جایگاه منتقد است! در حالی که با نزدیک شدن به روزهای پایان مجلس دهم باید شاهد مصاحبه نمایندگان برای توضیح طرحها و تصمیمسازیهایشان در مسیر حل مشکلات مردم باشیم، شاهد آن هستیم که خانم سلحشوری، به جای قرار گرفتن در مقام پاسخگویی ژست طلبکاری گرفته است و جالب آنکه پس از چهار سال حضور در مجلس اذعان میکند ما از حال مردم با خبر نیستیم!
پرسش اینجاست که چرا با خبر نیستند؟ مگر نماینده مجلس کاری به جز شنیدن صدای مردم و تلاش برای حل مشکلات مردم از راه قانونگذاری و نظارت بر دولت دارد؟ پرسشی که پاسخش را میتوان با نگاه به مواضع این عضو فراکسیون امید دریافت. عجیب و البته ناراحتکننده است که با یک جستوجوی ساده در اینترنت خواهید دید که پر بازدیدترین و شاید مهمترین مواضع این نماینده مجلس درباره «حضور زنان در ورزشگاه»، «رفع حصر سران فتنه»، «مضرات سر کردن چادر!»، «نطق علیه نظارت استصوابی و درخواست برگزاری همهپرسی در این باره»، «اعتراض به نیروی انتظامی به خاطر برخورد با هنجارشکنیها»، «حمله به صداوسیما» و... بوده است! پر واضح است که نه تنها خانم سلحشوری، بلکه دیگر نمایندگان و مسئولان در هر مقام و مرتبتی، وقتی به جای شنیدن حرف مردم و به جای پیگیری مشکلات آنها، موضوعاتی خاص را دنبال کنند که عموماً هدفی جز رضایت قشرهایی خاص یا جناح و جریان خاص ندارد، در پایان دوره مسئولیت دستاوردی نداشته و ناچارند سخنانی از این دست بیان کنند! در حقیقت این گفتارها نتیجه بیعملی چهار ساله و از دست رفتن فرصتهای خدمت است.
گندم از گندم بروید، جو ز جو
خانم سلحشوری همیشه بهترین دفاع حمله نیست؛ اكنون زمان پاسخگویی شما است
در حالی كه با نزدیك شدن به روزهای پایان مجلس دهم باید شاهد مصاحبه نمایندگان برای توضیح طرحها و تصمیمسازیهایشان در مسیر حل مشكلات مردم باشیم، شاهد آن هستیم كه خانم سلحشوری، به جای قرار گرفتن در مقام پاسخگویی ژست طلبكاری گرفته است و جالب آنكه پس از چهار سال حضور در مجلس اذعان میكند ما از حال مردم با خبر نیستیم!
۱۳۹۸/۵/۶