كیست اسباب این تحریم و آشوب و بلا؟

اغتشاشات اخیر که با حمایت شیطان بزرگ و همدستی حاکمان سعودی و چند کشور غربی، طراحی و در چند شهر عملیاتی گردید ، در مدت کوتاهی با هوشیاری ملت و تلاش و اقتدار نیروهای انتظامی و امنیتی، مخصوصا ورود فداکارانه و مظلومانه رهبری جمع شد.اما مهترین سوال تحلیلی این پروژه آشوب که ضمن کف و سوت دشمنان ، کام مردم را تلخ و خسارات زیادی ایجاد کرده، این است که عاملان اصلی بروز این اغتشاشات، چه کسانی هستند؟

ساده ترین روش شناسایی عاملان اصلی و گرایش آنها توجه به نشانه‌هایی است که از درون این آشوب دیده و شنیده شد. تصاویر رسانه‌ها و آنچه در فیلم‌های پخش شده دیده شده است، گونه شناسی آشوبگران را نشان می دهد که برای چه آمده و بدنبال چه چیزی بوده اند.

در مشاهدات و تصاویر عده‌ای دیده می شود که از این جور فضاها برای تاراج بانکها و فروشگاههای مردم اقدام کرده اند.عده ای هم با سلاح به جان مردم افتاده و خواسته اند با کشته سازی نظام را متهم کنند و جمعی که عمدا راهبندان ایجاد کردند؛ موید آن است که گروهی روسیاه با در اختیار قرار دادن خود به دستگاههای جاسوسی غربی و وهابی، آموزش دیده و سازماندهی شده‌اند که در اینگونه موارد به صحنه بیایند و حق مزدوری را بجا آورند.

تخریب سریع ‌و هجوم سازمانی در این واقعه موید حضور منافقین کوردل در اغتشاش اخیر است. توییت‌های جمعی مقامات آمریکایی و غربی در دفاع از آشوبگران موید آن است که چقدر خوش بینی عده ای در اعتماد به غربیها ساده لوحانه است.خشونت های بکار گرفته شده رسوخ گروهی از داعش و گروههای یاغی در اطراف ایران را تایید می کند.

اما هجوم به حوزه علمیه و جمع کردن قرآن و آتش زدن آن، نشان از حضور جمعی معاند کینه جو برعلیه کلام الهی و فرهنگ قرآنی به مثابه کینه یهودیان صهیونیست و کفار حربی علیه اصل قرآن است.

با اینحال ازدحام جمعیتی در تعدادی از اماکن، نمی تواند ترکیب همه جمعیت حاضر در بعضی از شهرها را با این حجم، فقط تعدادی دزد و اشرار، جمعی سازمان یافته از منافقین و ماموران آموزش دیده سازمانهای جاسوسی غربی و وهابی و حتی جمعی از افراد ضد انقلاب فریب خورده ماهواره ها و رسانه های انگلیسی و آمریکایی از جمله بی بی سی و سازمان سیا دانست. بلکه نقش دو عامل داخلی و خودی بی بصیرت، ساده اندیش و بی تدبیر را نباید در ایجاد فرصت و دامن زدن به این حوادث مخرب و تلخ از نظرها دور داشت:

گروه اول افراد معترضی که بنا به شرایط اقتصادی در سالهای اخیر اینگونه تصمیمات دفعی را مضر زندگی و حقوق خود می دانند. متاسفانه بعضی از آنها با هر قیل و قالی احساساتی شده و نا آگاهانه خواسته های خود را ضمیمه خشم برنامه ریزی شده اغتشاشگران می کنند، نمی دانند که دلسوزی آنان هم سنخ کینه آشوبگران اجاره ای،صحنه گردانان اصلی و دزدان چپاولگر نیست.

بسیاری از تحلیل گران و کارشناسان اقتصادی، سیاسی و اجتماعی که در میان آنان طرفداران دولت هم وجود دارد، این جور تصمیمات آقای روحانی را نپسندیده، در نوشته ها و سخنرانیهایی آن را نقد کردند.لذا این دسته از افراد معترض باید بدانند که اگر اعتراض و مطالبه به حقی هم دارند باید از روش منطقی دنبال گردد. اجازه ندهند مطالبات آنها در لابلای آشوب و تخریب اموال مردم گم شود که در این صورت تفکیک این افراد با خائنان ابزار دست اجانب برای مقامات قضایی و امنیتی سخت خواهد بود. کما اینکه گروه زیادی از افراد معترض به این نوع رو گرانی بنزین،با وجود نارضایتی از این شیوه نسنجیده و نارسا، صف خود را از آشوبگران جدا کرده، با حضور در راهپیمایی هایی در این چند روزه، وقایع مخرب و عاملان آن را محکوم کردند.

عامل دوم بی تدبیری دولت و شخص رئیس جمهور روحانی است که با وجود تجربه و روش موفقی که از قبل وجود داشت، بدون محاسبه زمان و ایجاد شرایط و فراهم کردن زمینه اجتماعی و مردمی، بستر را برای دغل بازان صحنه آماده و به‌اصطلاح پاس جانانه ای به دشمن دادند که شاید خود آنها هم تصورش را نمی کردند.(گرچه نقش جمعی از اصحاب فتنه نزدیک دولت را در مشاوره اینگونه اقدامات و تئوریزه کردن شورش های خیابانی نباید دور دید.)

امید است در جریان این قائله دو امر مهم بطور کارشناسانه و منطقی تفکیک گردد. اول اینکه افراد معترض حاضر در صحنه، از حوادث غمبار آن درس گرفته در قول و عمل حساب خود را از حامیان خارجی و اوباش داخلی آن جدا کنند.اجازه ندهند از حضور انتقادی آنان دشمنان سوء استفاده نمایند.

دوم همانطور که شنیده می شود، مسئولین قضایی و امنیتی کشور ضمن برخورد شجاعانه با عوامل مخرب و اراذل اجاره ای دشمن، با تدبیر و رافت اسلامی حساب معترضین عادی و منتقدینی را جدا کنند که احیانا در آن هیاهو در صف آشوبگران قرارگرفتند.