غرب‌گرایان دست بردار نیستند

حسن مرادی- سفر یک روزه رئیس‌جمهور کشورمان به ژاپن و دیدار با «آبه شینزو» نخست‌وزیر این کشور در حالی به پایان رسید که پیش از آغاز این سفر بخشی از رسانه‌های اصلاح‌طلب یا وابسته به دولت کوشیده بودند، این سفر را متفاوت و دارای کارکرد اقتصادی و مسیری برای گره‌گشایی از کار برجام معرفی کنند؛ اما لااقل تاکنون شواهد و رخدادها نشان می‌دهد، این سفر متمایز و دارای پیام خاصی نبوده است. در این سفر نه تنها از گشایش‌های اقتصادی ویژه سخنی شنیده نشد؛ بلکه حتی برخلاف انتظارات برخی رسانه‌ها، این طرف ژاپنی بود که از ایران خواست از اتخاذ گام‌های بیشتری (کاهش تعهدات هسته‌ای) که ممکن است به تضعیف این توافق منجر شود، خودداری کند.
برخی رسانه‌های داخلی بر این نکته متمرکز شدند که راهی را که مکرون نتوانست برود، آبه شینزو قصد دارد برود. مکرون در ماه‌های گذشته تلاش کرد هر طور شده مقامات ایرانی و آمریکایی را بر سر میز مذاکره و گفت‌وگو بنشاند. این خواسته او با پافشاری آمریکا بر تداوم تحریم‌های ظالمانه عملی نشد. از سوی دیگر «ژاپن تایمز» در تحلیلی خاطرنشان کرده است، توکیو قدرت دیپلماتیک چندانی برای تغییر معادله در روابط تهران‌ـ واشنگتن ندارد و همزمان هشدار دادند ممکن است «آبه» در دیدار آینده با «روحانی» به پیشرفت قابل توجهی نرسد.
آنچه در اینجا حائز اهمیت است، توجه به این موضوع است که اولاً سیاست قطعی جمهوری اسلامی گسترش رایزنی و توسعه همکاری‌های اقتصادی با دیگر کشورهای منطقه است. این جهت‌گیری همواره در دستور کار نظام جمهوری اسلامی ایران قرار داشته است. در این میان، هر چند ژاپن در نگاه ایرانیان کشوری خوشنام شناخته می‌شود؛ اما با این حال به دلایل مشخص این کشور از تحریم‌های ظالمانه آمریکا علیه ایران تبعیت کرد. در اینکه باید از روش مذاکره و دیپلماسی برای احقاق حقوق و تأمین منافع ملی ایران استفاده کرد، کمترین تردیدی وجود ندارد؛ اما آنچه در اینجا اهمیت دارد، در حوزه خبررسانی و کاری است که رسانه‌ها در عرصه افکار عمومی انجام می‌دهند. نکته مهم نیز در اینجا آن است که شرطی کردن جامعه و اقتصاد کشور به سفری که نه پیش از انجام آن و نه پس از اجرای آن نتایج قطعی‌اش معین نشده است، تعدی به اقتصاد، منافع ملی و سیاست خارجی عزت‌مندانه کشور محسوب می‌شود.