جمله ای از جنس آسمان...

شیما احمدی- فَانَّ مَعَ العُسرِ یُسراً / انشراح 5
این جمله آسمانی را بارها و بارها خوانده بودم ولی هیچ وقت به بزرگیش فکر نکرده بودم. چه آرامشی پیدا کرد آشفتگی ذهنم از روزی که شنیدم این را:


"عسر" یک کلمه ی معرفه است، سختی ای که می شناسیش، درونش زندگی می کنی، سختی ای که می دانی چیست و نمی دانی تا کجاست. سختی که اگر "یُسری" در پی اش نبود تحملش غیر ممکن بود…


"یُسراً" نکره است، آرامشی ناشناخته، آرامشی که هنوز نیامده و پاداش شکیبائیَت بر سختی هاست. یُسری که قرار است از وَرای عسر بیاید و آرامش بعد از طوفان ات باشد. یُسری که آرام است و بهشتی…اگر این روزها تحملم زیاد شده و صبرم! اگر امیدوارم به روشن ترین روزهای زندگی ام، به خاطر یادآوری این چهار کلمه کوچک اما بزرگ از جنس آسمان است و بس!