تاجیك: اصلاحات برود تعطیلات!

به گزارش نما محمدرضا تاجیک، استاد دانشگاه، تئوریسین اصلاح‌طلب و رئیس مرکز بررسی‌های استراتژیک ریاست جمهوری در دولت اصلاحات از اصلاح‌طلبان خواسته که به تعطیلات بروند! او طی یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشته که «جریانِ بدون جریانِ اصلاح‌طلبی «واقعاً موجود» نیازمند یک تعطیلات تاریخی است. باید عزم رفتن کند و از سرزمین قدرت به در آید و ببیند که آسمان آیا همه‌جا همین رنگ است و آیا اصلاح‌طلبی همه‌جا به همین رنگ است؟ حکایت «اصلاح‌طلبی در قدرت» همچون حکایت آن قورباغه چینی است که تا وقتی در قعر چاه است، نه تصویری از چاه دارد و نه تصویری از بیرونِ چاه. جریان اصلاح‌طلبی نیز تا زمانی که در قعر چاه قدرت گرفتار است، نه تصویری واقعی از جامعه دارد و نه تصویری حقیقی از خود. تنها در جایی در فاصله با قدرت است که جریان اصلاح‌طلبی می‌تواند طرحی نو دراندازد و از رهگذر واسازی و بازسازی خود، کماکان خود را به‌مثابه برترین و کارآمدترین و استعاری‌ترین بازی در شهر مطرح کند.»

اصلاح‌طلبان در مسند قدرت نتوانستند برنامه و کاری قابل قبول ارائه دهند و موجب نارضایتی شدید مردم شدند؛ طبیعی است که حالا اصلی‌ترین تئوریسین اصلاحات، آن‌ها را به نقش آفرینی در خارج از قدرت دعوت کند، چه آنکه شاید فی الحال اصلاً راهی به قدرت نداشته باشند، و روغن ریخته را نذر امامزاده می‌کنند.

تاجیک در ادامه می‌نویسد: «شاید زمان آن فرارسیده که اصلاح‌طلبان نقش و نقاشی خود را نه در قابِ قدرت و سیاست که در قابِ اجتماع و فرهنگ و هنر قرار دهند و زنگار از رخسار برگیرند و آینه نقد خود را اغماض کنند.» او در ادامه، به دوگانگی اصلاح‌طلبان میان قرار گرفتن در قدرت یا نقش آفرینی علیه قدرت اذعان می‌کند: «به عنوان آخرین کلام و از یک نقطه‌نظر استراتژیک بگویم که حتی اگر اصلاح‌طلبان در تسابق‌های بزرگ پیشاروی (مجلس و ریاست‌جمهوری و...) پیروز هم بشوند، از امکان و استعدادی بیش از دولت کنونی برای بهبود امور (داخلی و خارجی) برخوردار نیستند؛ بنابراین شایسته آن است که عِرض خود نبرند و زحمت مردمان ندارند و عاقلانه چندی از دیار قدرت رخت بربندند. اگرچه به تولد و تحقق چنین اراده معطوف به ناقدرتی کاملاً تردید دارم و می‌توانم از هم‌اکنون تصویری از اصلاح‌طلبانی که هم کت بر تن دارند و هم زیرشلواری ترسیم کنم که توأمان نقشِ حضور و ناحضور، در قدرت و بر قدرت، مشارکت و عدم‌مشارکت را بازی می‌کنند و تا فردای انتخابات هنوز تصمیم نگرفته‌اند (به اجماع نرسیده‌اند) که چه باید/ نباید کرد.»
منبع: روزنامه جوان