روزه داری كرونایی!

به تازگی بحثی در خصوص روزه در شرایط بیماری کرونا مطرح شده و استفتاء نیز از مراجع صورت گرفته و برخی از مراجع تقلید نیز فتاوایی را صادر کردند.
آیت الله سیستانی ضمن تصریح بر اینکه روزه از تکالیف فردی است و هرکس باید در صورت داشتن شرایط (به تشخیص خودش) فارغ از اینکه بر سایر مردم واجب باشد یا خیر این عبادت را بجا بیاورد، بیم ابتلای به بیماری کرونا توسط فرد را موجب سقوط تکلیف از او دانسته اند.
آیت الله سبحانی تصمیم در این رابطه را به روزهای منتهی به ماه مبارک موکول کردند زیرا معتقدند تعجیل در صدور حکم ممکن است احیاناً مجوز روزه خواری برخی بهانه جویان شود.
آیت الله شبیری زنجانی نیز این حکم را همان حکم کلی موجود در رساله ها دانستند که خوف بیمار شدن اگر طبق نظر متخصصان امر (جامعه پزشکی) باشد مجوزی برای روزه نگرفتن خواهد شد. البته تصریح نمودند که اگر با تغییر شرایط؛ مثلاً با ماندن در منزل، تحرک کمتر، رعایت نکات بهداشتی و مصرف غذاها و نوشیدنی‌های تقویتی، بتواند احتمال متعارف ضرر را دفع کند و ایجاد چنین شرایطی موجب مشقت شدید نشود، باید چنین کند و روزه بگیرد.
در مجموع به چند نکته اساسی رسیدیم:
- حکم سقوط روزه در صورت داشتن ترس از بیماری یک حکم کلی است که یکی از مصادیق آن در شرایط کنونی کروناست.
- ترس از بیماری باید ترسی عقلایی باشد نه از روی احتمالات شخصی.
- هر شخصی باید خودش ضمن شنیدن نظر پزشکان برای خود تصمیم بگیرد زیرا خود افراد باید به قطعیت برسند.
- برای حصول اطمینان بایستی به کارشناسان و متخصصان رجوع کرد و در این مورد پزشکان می‌توانند به ما در رسیدن به تصمیم لازم کمک کنند.
- برخی پزشکان گفته اند که روزه داری در این شرایط موجب تضعیف بدن و تشدید احتمال ابتلا می‌شود. در نقطه مقابل نیز بعضی دیگر معتقدند روزه بالعکس موجب تقویت سیستم ایمنی و دفاعی بدن در برابر بیماری هاست.