به گزارش نما با پایان یافتن عمر مجلس دهم و در حالی که تا انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ یک سال بیشتر نمانده است، زمزمه‌های فرافکنی اصلاح‌طلبان از هفت سال ناکارآمدی این جریان در مناصب اجرایی و تقنینی آغاز شده است.
اصلاح‌طلبان به عنوان بانیان وضع موجود، این روز‌ها نه تنها از پاسخگویی فرار می‌کنند، که بعضاً طلبکار و مدعی هم هستند. حال آنکه اکنون زنگ حساب است و باید از عملکرد خود دفاع کنند نه اینکه انشا بخوانند. این جریان در شرایطی اکثریت مطلق دولت روحانی را در اختیار گرفتند که هیچ طرح و برنامه‌ای برای اداره کشور نداشتند. از این رو به رقیب هراسی روی آوردند. از یاد نبریم که آن‌ها در سال ۹۶ مدعی بودند که اگر رئیسی و قالیباف به ریاست جمهوری برسند، وضعیت کشور بحرانی شده و دلار به مرز ۵ هزارتومان خواهد رسید. مصطفی تاجزاده از محکومان فتنه ۸۸، اسفند ۹۵ در مصاحبه با روزنامه شرق گفته بود: «اگر روحانی نبود... هر دلار ۱۲ هزار تومان بود. سکه به جای یک میلیون تومان، ۳ تا ۴ میلیون شده بود. پراید ۲۰میلیونی به ۵۰، ۶۰ میلیون رسیده بود و قیمت مواد خوراکی، میوه، نان، برنج، چای و لبنیات سر به فلک کشیده بود.»
به نوشته مشرق، یکی از اصلی‌ترین وعده‌های روحانی، تحول اقتصادی به واسطه برجام بود. دولتمردان در سال‌های گذشته تأکید کردند که به واسطه توافق هسته‌ای، علاوه بر لغو یک‌باره تمامی تحریم‌ها مشکل گرانی، رکود، بیکاری، مسکن، طرح‌های عمرانی، ازدواج جوانان، محیط زیست، آب خوردن مردم و... رفع خواهد شد. اما برجام نه تنها موجب گشایش اقتصادی نشد، بلکه مردم را با مشکلات متعدد معیشتی مواجه کرد. همزمان با این توصیف، علی صوفی، وزیر تعاون دولت اصلاحات و عضو شورای سیاستگذاری اصلاحات در مصاحبه با خبرآنلاین، در اظهارنظری توهین‌آمیز، روحانی را نامزد اجاره‌ای خواند و گفت: «مردم در سال ۱۴۰۰، دیگر به نامزد اجاره‌ای رأی نمی‌دهند. مردم دیگر با کاندیدا‌های دست دوم، اجاره‌ای و... پای صندوق رأی نمی‌آیند». اما آیا روحانی نامزد اجاره‌ای و دست دوم اصلاح‌طلبان بود؟! چگونه اصلاح‌طلبان متقاعد شدند نامزد به اصطلاح اجاره‌ای را به محمدرضا عارف در سال ۹۲ و اسحاق جهانگیری در سال ۹۶ (به عنوان نامزد اختصاصی اصلاح‌طلبان) ترجیح دهند؟ مواضع برادر رئیس دولت اصلاحات، خلاف این ادعا‌ها را ثابت می‌کند.
محمدرضا خاتمی، نماینده اصلاح‌طلب مجلس ششم اردیبهشت ۹۶ در مقطع انتخابات ریاست جمهوری در مصاحبه با روزنامه اعتماد در پاسخ به این سؤال که «چه تضمینی برای همراهی دولت دوم روحانی و اصلاح‌طلبان وجود دارد؟» گفت: «تضمین این مسئله، خود ما هستیم». او گفته بود: «روحانی مطالبات اصلاح‌طلبان را به پیش می‌برد و در شرایط امروز تنها کسی است که می‌تواند این جریان فکری را نمایندگی کند. مهم‌ترین دلیل حمایت اصلاح‌طلبان از روحانی این است که او کشور را از انزوا، اقتصاد را از ورشکستگی و ساختار را از فراگیر شدن فساد نجات دهد».
برادر رئیس دولت اصلاحات در مصاحبه مذکور گفته بود: «از بین رئیسی و قالیباف هرکدام که رئیس‌جمهور شوند وضعیت مردم به مراتب بدتر از دوران احمدی‌نژاد خواهد بود. به همین دلیل باید به دنبال این باشیم که آقای روحانی با یک رأی قاطع و بسیار اثرگذار انتخاب شود که خود به خود بسیاری از مخالفت‌های آینده را خنثی خواهد کرد.»
خاتمی در ادامه در پاسخ به این سؤال که «چه تضمینی وجود دارد که همراهی‌ای که با آقای روحانی در مقطع انتخابات داریم تا پایان چهار سال دوم ایشان هم وجود داشته باشد؟» گفت: «تضمینش خود ما هستیم... آقای روحانی این ویژگی را در خود نشان داده که به افکار عمومی توجه دارد و قدرشناس جریان‌های سیاسی و افکار عمومی است که به او قدرت داده‌اند... آنچه سبب می‌شود ما مطمئن باشیم که آقای روحانی در دولت دومش دولت بهتر و کارآمدتری از دولت اول خواهد داشت، اعتقاد و باور به خودمان است که می‌توانیم خواسته خودمان را محقق کنیم».
پس از انتخاب مجدد روحانی در سال ۹۶، همانند سال ۹۲، اکثریت مطلق کابینه و پست‌های کلیدی در اختیار اصلاح‌طلبان قرار گرفت. معاون اول رئیس جمهور، وزیر نفت، وزیر خارجه، وزیر اقتصاد، وزیر کار، رئیس بانک مرکزی، وزیر راه و شهرسازی، رئیس سازمان برنامه و بودجه و... همگی از فعالان شناخته شده اصلاح‌طلب بودند. نکته قابل تأمل اینجاست که بسیاری از این افراد از اعضای ستاد انتخاباتی موسوی در سال ۸۸ بودند. اصلاح‌طلبان در هفت سال اخیر تمامی پست‌های کلیدی دولت را در اختیار گرفتند. این طیف بخش قابل توجهی از مجلس دهم و همچنین شورای شهر و شهرداری پایتخت را نیز در اختیار گرفت. اما پس از هفت سال مدیریت اصلاح‌طلبان بر دولت چه شد؟ این شد که ظرف مدت هفت سال از پراید ۱۷ میلیونی رسیدیم به پراید ۸۰ میلیونی و از دلار ۳ هزارتومانی و سکه یک میلیونی رسیدیم به دلار ۱۵ هزارتومانی و سکه قریب به ۷ میلیونی!
منبع: روزنامه جوان
رقیب هراسی، تنها هنرِ بی كارنامه‌ها
با پایان یافتن عمر مجلس دهم و در حالی كه تا انتخابات ریاست جمهوری در سال ۱۴۰۰ یك سال بیشتر نمانده است، زمزمه‌های فرافكنی اصلاح‌طلبان از هفت سال ناكارآمدی این جریان در مناصب اجرایی و تقنینی آغاز شده است.
۱۳۹۹/۲/۲۳
