حاجی میرزایی: مرحوم حافظی دغدغه فرزندان ایران زمین و اعتلای وطن را داشت

به گزارش نما ،محسن حاجی‌میرزایی وزیر آموزش و پرورش در پیامی به مناسبت سالگرد درگذشت محمدرضا حافظی، وجود خیرین و نیکوکاران در آموزش‌وپرورش را ذخیره‌ای پربار، ارزشمند و با برکات زیادی برای نظام تعلیم و تربیت دانست.

۲۱ خردادماه سالگرد درگذشت مردی از تبار نیکان است که با قدم‌های خیرش در مدت بیش از بیست سال اواخر عمرش، کودکان بسیاری را در این سرزمین بر سر کلاس‌های درس و مدارس نشاند.

محمدرضا حافظی، متولد ۱۳۱۰، شهرستان بروجرد بود و دکترای مدیریتش را از یکی از دانشگاه‌های کالیفرنیا گرفته بود. او بیش از بیست و سه سال رئیس مجمع خیرین مدرسه‌ساز بود و حادثه‌ای ناگوار سبب تحول وی در زمینه مدرسه‌سازی شد.

پسرش «امیرحسین حافظی» در سن ۲۴ سالگی و عروسش «مریم مهدوی» حدود ۱۹ سال پیش در اولین روز بعد از ازدواج بر اثر تصادف جان خود را از دست دادند.

محمدرضا حافظی در مراسم تشییع پسرش متوجه حضور تعداد زیادی از مردم شد و تعجب کرده بود، متوجه شد این مردم به خاطر او نیامده‌اند بلکه به خاطر کار‌های نیکی که پسرش بدون خبر پدر انجام داده آمده‌اند. فعالیت‌های نیک پسر او را در مسیر جدیدی قرار داد و تصمیم گرفت خانه پسرش را بفروشد و هزینه آن را صرف مدرسه سازی کند.

در این پیام آمده است: مؤمنان واقعی و انسان‌های صاحب‌خرد و اندیشه در هر عصر و نسلی، تلاش نموده‌اند خود را به ویژگی نیکوکاری، آراسته سازند و در کار و زندگی پرهیاهوی امروز، در طلب محبت و رضایت پروردگار گام بردارند.

گنجینه وجود خیرین و نیکوکاران عزیز در آموزش و پرورش، ذخیره‌ای پربار و ارزشمندی است که حقیقت برکات زیادی برای نظام تعلیم و تربیت و میهن عزیزمان داشته است.

زنده‌یاد دکتر محمدرضا حافظی از مفاخر برجسته و کم نظیر است. انسان وارسته و بزرگی که با اهتمام به امور خیر، باقیات صالحات ارزشمندی از خود به‌جای گذاشته و خط شکن و طلایه دار حسنه بزرگ مدرسه سازی شده‌اند. مرحوم حافظی دغدغه فرزندان ایران زمین و آبادی و اعتلای وطن را داشتند و با اخلاص و سخاوت بی‌حد خود منشأ ثمرات و اثرات زیادی شده‌اند.

اکنون در آستانه نخستین سالروز درگذشت این چهره ماندگار فرهنگ و نیکوکاری ایران زمین و بنیان‌گذار جامعه خیرین مدرسه ساز کشور، با گرامیداشت یاد و نام دکتر محمدرضا حافظی، پدر مدرسه‌سازی ایران قدرشناس و پاسدار اقدامات ارزشمند ایشان هستیم و امیدوارم با یاری خداوند منان و کوشش در جهت تحقق خواسته‌ها و اهداف آن مرحوم، بهترین نوع تکریم و بزرگداشت ایشان را به منصه ظهور برسانیم. یادشان گرامی و راهشان پر رهرو باد.
دانشجو