چرا حضرت عباس(ع) در صحنه عاشورا اذن جهاد نداشته است؟

حضرت عباس(ع) شجاعت امیرالمومنین(ع) را به ارث برده و مرد میدانهای سخت است ولی در اوج ولایتمداری است و تابع ولایت است. امام حسین(ع) فرمود که این علم را که نماد سپاه ماست را در دست داشته باش و در قلب سپاه بایست. چون که ایشان به قدرت شناخته می‌شد. حرم وقتی می‌بینند این پرچم به دست حضرت عباس است امیدوار می‌شوند و اگر دست کس دیگری باشد آن اطمینان و اعتماد را ندارد.

لذا تا موقعی که امام حسین(ع) او را مامور آوردن آب نکرد، آن حضرت به میدان نرفت و در اطاعت کامل ولی خودش بود و همچون او تمام مصائب را تحمل کرد. همه امیدش این بود که بتواند خواسته ولیّ خودش را برآورده سازد. منتها وقتی آن تیر به مشکش می‌خورد و آبها می‌ریزد و دستان مقدسش قطع می‌شود، ناراحت است از اینکه چرا نتوانسته وظیفه‌ای را که امام از او خواسته به انجام برساند. منتها به درجه‌ای می رسد که امام حسین(ع)چنان به سوی او می‌آید که خود را از بالای اسب به پایین پرتاب می‌کند. راجع به هیچ کدام از شهدای کربلا امام حسین(ع) این‌گونه عمل نکرد. با شهادت حضرت عباس بود که فرمود: کمرم شکست.
قسمتی از گفتگوی فارس با دکتر رجبی دوانی