جهنمِ مجرد ها!

حجت الاسلام علی تبریزی- از ابتدای خلقت بشر تاکنون بنایی محکم تر از ازدواج پایه ریزی نشده است. روایات فراوانی در زمینه ازدواج از حضرات معصومین و شخص نبی مکرم اسلام بیان شده که در کمتر موضوعی این حجم از گستردگی و جزیی نگری را در احادیث شاهدیم.

این مسأله به قدری اهمیت دارد که پیامبر اسلام فرمود بیشتر اهل جهنم عزب ها (مجردها) هستند! در کلام دیگری فرمودند بهترین مردان و زنان امت من ازدواج کرده‌ها هستند و در رتبه آخر کسانی‌اند که همسری ندارند!

آن حضرت حتی به جزئیات کوچک مراسم خواستگاری و جشن ازدواج اشاره کرده اند که این موضوع نشانگر اهمیت خاص این بنای استوار است. برای مثال فرمودند خواستگاری را در خفا برگزار کنید و جشن عروسی را آشکارا.

در خصوص اهمیت واسطه گری نیز سفارش کردند که اگر کسی مقدمات ازدواج دو جوان را فراهم کند خداوند متعال روز قیامت به او نظر خاص خواهد افکند. هرچند می‌بینیم که امروز به فرمایشات پیامبر و اهل بیت عمل نمی‌شود و حتی خانواده‌های متدین نیز به جزئیات اشاره شده در روایات آگاه نیستند.

در جامعه کنونی اگر جوانی در خانه دختری را بزند اولین سوالی که از او خواهد شد درباره شغل، میزان درآمد و اموال اوست حال آنکه رسول رحمت فرمودند اگر کسی برای خواستگاری در منزل شما را زد از او دو چیز را جویا شوید: اخلاق و دین را. جالب اینکه حضرت تهدید می کنند که اگر این اتفاق نیفتد و در جامعه ای چنین جوانانی سرخورده شوند و به‌جای اخلاق و دین ملاک‌های دیگری مانند شغل و میزان درآمد و غیره از اهمیت برخوردار شوند زمین پر از فتنه و فساد خواهد شد. همان چیزی که امروز شاهد آن هستیم. جالب تر این است که وقتی صحبت از مشکلات اخلاقی در جامعه می‌شود هرکدام از ما شروع به سخنوری می‌کنیم که کذا و کذا در حالی که باید بگوییم: خود کرده را تدبیر نیست!

از نظر پیامبر بهترین ازدواج‌ها کدام است؟ ازدواجی که تعداد میهمان هایش بیشتر باشد؟ زیبایی عروس و داماد زبانزد باشد؟ درآمد بیشتری داشته باشند؟ نسب خانوادگی عروس و داماد سرآمد باشد؟ حضرت هیچ کدام از اینها را بیان نکردند بلکه تاکید نمودند که بهترین ازدواج ها آسان ترین آنهاست. الحق و الانصاف در جامعه ما ازدواج ها آسانند!؟

چقدر شنیده ایم زمانی که جوانی تصمیم به ازدواج دارد به او گفته می‌شود الان زود است، درآمدت کافی نیست، صبر کن کمی سرمایه جمع کنی و سر و سامان که گرفتی ازدواج هم خواهی کرد! اما امام صادق این تفکر کاملا رایج در جامعه ما را رد می‌کنند. حضرت فرمودند اگر کسی از ترس فقر ازدواجش را به تاخیر بیندازد به لطف خدا بدگمان شده است!

چه انتظاری داریم که جامعه مان اصلاح شود وقتی غالب مان به لطف خدا بدگمانیم!؟

خدا در قرآن کریم تاکید می‌کند که اگر دو جوان هنگام ازدواج نیازمند بودند خود او آنان را از فضل بی کرانش بی نیاز می‌کند. آیا به این وعده بزرگ خدا ایمان داریم؟ چند درصد والدین این کلام روشن قرآن را گوش می‌کنند و به آن جامه عمل می پوشانند؟

کلام آخر اینکه پیامبر فرمود نکاح و ازدواج سنت من است. سنتی که پیغمبر جزئیات آن را برای ما تشریح کرده است و ما به اجمالی از آنها اشاره کردیم. حال وقتی ما به اغلب جزئیات این سنت نبوی عمل نمی کنیم، سنتی که پیغمبر تهدید کرده اگر به تأخیر انداخته شود فساد در جامعه همه گیر می‌شود، چه انتظاری از اصلاح جامعه داریم؟ امیدواریم سفارشات پیغمبر به‌جای اینکه در کتاب ها و کتابخانه ها و فضای مجازی خاک بخورند در اذهان و قلوب ما به مرحله عمل در بیایند که اگر اینگونه شد مطمئناً می‌توانیم امیدوار به پیشرفت معنوی در سطح اجتماع باشیم.