در قلب زینب گردِ غم نشسته *** شد حُرمَت اهل حرم شکسته
شد شامِ درد و داد بی پناهی *** آلِ علی از خیمه شد فراری
آنان که بردند از حسین لباسش *** سیلی زدند بر غنچه های یاسَش
چشم تو روشن ای برادر من *** معجر رُباید دشمن از سَرِ من
بعدِ تو زینب ناسزا شنیده *** از اهلِ کوفه ناروا شنیده
پایِ حَرامی ها به خیمه وا شد *** سَرها و معجرها به نیزه ها شد
آتش زدن بر خیمه شد چه آسان *** قلب یتیمان حسین هَراسان
نه، گوشواره مانده دختران را *** نه، گاهواره مانده مادران را
دنبالِ آلِ فاطمه دویدند *** خلخال از پای همه کشیدند
زینب میانِ شعله کرده غوغا *** سجّاد را داده نجات از آنجا
آنقد که زینب خورده تازیانه *** مثل برادر در تَنَش نشانه
سایت دوستداران حاج منصور
شعر روضه روز یازدهم كه توسط حاج منصور ارضی خوانده شد
۱۳۹۱/۹/۶