چند وقت است که قلم به دستان اصلاحات، نوک پیکان اتهاماتشان را به سمت نظام نشانه گرفته و نظام را متهم به تمایل کاهش صیغه مردم سالاری می کنند. نمونه ی بارز آن را می توان در یادداشت اخر عباس عبدی در روزنامه اعتماد دید که ضمن پیش‌بینی خط کاهش مشارکت در انتخابات 1400 مدعي می شود که علت اين واقعه را بايد در اراده حاکميت براي کاهش مشارکت دنبال کرد. وي مي‌نويسد: «آمدن آقاي روحاني به‌طور واضحي مطلوب ساختار نبود، ولي چون پشتوانه آراي مردمي براي تنفس اين ساختار، لازم و حياتي است، دستيابي به چنين ميزان رأيي به مشكلات حضور روحاني ترجيح داشت. ولي اگر وجود رأي بالاي مردمي از محاسبات قدرت خارج شده است، نيازي به تكرار آن برنامه‌ها نيز نيست.»
در مورد این اتهامات توجه به چند نکته ضروری به نظر می رسد:
1- مردم رکن اساسی حاکمیت اسلامی هستند و اسلامی بودن حاکمیت منوط به مردمی بودن آن است بنابراین گفتن چنین اتهاماتی بدون داشتن سند و مدرک تنها با هدف تخریب نظام دنبال می شود
2- ظاهرا حضرات فراموش کرده اند که آن چیزی که موجب کاهش مشارکت مردمی در انتخابات اسفند 98 شد عملکرد ضعیف نمایندگان لیست امید در مجلس پیشین بود و همچنین عملکرد دولتی که با حمایت همین عباس عبدی و سعید حجاریان ها اکنون در راس قدرت قرار گرفته است و با وعده چرخش چرخ اقتصادی کشور و مطرح نمودن ارتباط با غرب و مانور روی مذاکره ننگین برجام توانست اعتناد عموم مردم را جلب کرده و رای حدکثری را کسب کند. وقتی تمام وعده ها پوشالی از کار درآمد و باغ برجام که ماه ها انرژی و توان کشور را هدر داد و چیزی جز ضرر نصیب کشور نکرد و مردم را کاملا ناامید کرد، انتظار حضور پرشور در انتخابات را نبايد داشت.
3- مطرح کردن این اتهامات در آستانه ی انتخابات 1400 برای فشار بر شورای نگهبان برای تایید صلاحیت نامزدهایی است که صلاحیت لازم برای ورود به عرصه ی انتخابات را ندارند و هم توجیه کردن عدم ورود نامزدهای انتخاباتی اصلاح‌طلبان در رقابت 1400، به دلیل نداشتن حرفی نو و برنامه‌ای مشخص برای اداره کشور است که این تاکتیک را ما در انتخابات اسفند 98 نیز شاهد بودیم ! که با حرکت رسانه‌اي این جریان، عدم حضور و عدم اقبال مردمی را سر آخر بر سر شورای نگهبان خراب کردند!
واقعیت این است که
مشارکت حداکثري همچنان مهم‌ترین اصل در نظام مردم‌سالاری ديني است و هیچ‌کس نمي‌تواند روح نظام اسلامي را از آن جدا کند؛ نه آن‌هایی که به مردم و نقش‌آفرینی آنان اعتقادي ندارند و نه آنان که نسبت به تعبير مردم‌سالاری ديني کينه و عقده دارند و آن را رقيب ليبرال دموکراسي غربی می دانند
اصل تغییر ناپذیر مردم‌سالاری دینی
چند وقت است كه قلم به دستان اصلاحات، نوك پیكان اتهاماتشان را به سمت نظام نشانه گرفته و نظام را متهم به تمایل كاهش صیغه مردم سالاری می كنند.
۱۳۹۹/۶/۴
